رئیس دولت و کابینه دولت دهم کمتر از یک سال کاری دیگر فرصت دارند تا برنامه‌ها و طرح‌های پیش‌بینی شده در هیات دولت را اجرایی کنند. در گام اول نقد عملکرد دولت دهم باید به این نکته توجهی مضاعف داشت که این دولت نیز همچون دیگر دولت‌های پس از انقلاب اسلامی برآمده از اراده و آرای مردمی است. بی‌تردید رئیس دولت و یکایک اعضای کابینه دولت دهم ایستادگی، ایثار و جان‌فشانی توده‌های مختلف مردم در پاسداری از آرای خود در برابر فتنه‌گران و کینه‌توزان پس از انتخابات 88 را به یاد دارند.
در ادامه این یادداشت آمده است:عملکرد دولت دهم در دو عرصه داخلی و خارجی قابل توجه و قابل نقد و بررسی است. نگارنده بر این باور است که در نقد این عملکرد باید زمان را تقسیم‌بندی کرد و در این تقسیم‌بندی به زمان پیش از 11 روز خانه‌نشینی و زمان پس از آن توجه داشت. همچنان که بسیاری از منتقدان موافق و مخالف، بر این باورند که رفتار رئیس دولت و کابینه دهم در این دو زمان تفاوتی کاملا محسوس دارد. به عبارت دیگر در زمان پیش از آغاز 11 روز خانه‌نشینی رئیس و مجموعه دولت با بهره‌گیری از تجربه مدیریتی دولت نهم، آهنگ حرکت در مسیر سازندگی و پیشرفت، به ویژه توجه به چگونگی توزیع ثروت و امکانات در سطح کشور را شتاب مضاعفی بخشیده و کوشیدند تا به دور از هیاهو‌ها و قیل و قال‌ها برنامه‌ها و تئوری‌های مدیریتی خود را عملیاتی کنند که انصافاً کارنامه قابل قبولی را فراروی افکار عمومی داخلی و خارجی قرار داده‌اند.
نویسنده در بخش دیگری از یادداشت خود آورده است : حفظ و تقویت «سفر‌های استانی» را می‌توان برگ درخشان اراده دولت دهم در تمرکز‌زدایی، ساماندهی برنامه‌ها و اجرای پروژه‌ها و طرح‌ها با هدف برون رفت از گذر‌گاه مشکلات ریز و درشت آحاد ملت ایران اسلامی دانست. انصافا نیز در این مسیر گام‌های موثری برداشته است. امروزه هیچ نگاه و دل منصفی نمی‌تواند تلاش پررنگ دولت در توزیع حداقل امکانات رفاهی به نقاط دور دست ایران پهناور اسلامی را انکار کند. حضور پررنگ در میان توده‌های مردم و تلاش شبانه‌روزی برای پشبرد برنامه‌ها و دستیابی به موفقیت‌ها چهره‌ای بسیار متفاوت از دولت نهم و دهم را در قاب دیده و دل افکار عمومی داخلی و خارجی ترسیم کرده است. از منظر بین‌المللی نیز نمی‌توان موفقیت‌های دولت دهم را کمرنگ انگاشت، تقویت دیپلماسی خارجی و نمایش اراده و توانمندی ایران هسته‌ای در عبور از پروژه‌ها و توطئه‌هایی مانند تحریم و همچنین تغییر استراتژی همکاری با کشور‌ها از اروپا به آمریکای لاتین نیز نقاط پررنگ کارنامه دولت دهم در عرصه بین‌المللی است.اما آنگونه که اشاره ای اجمالی شد از این آهنگ و اراده دولت در زمانی موسوم به پس از 11 روز قهر و خانه‌نشینی کاسته شد. افکار عمومی نیز این کندی حرکت را احساس کرده است و نقل محافل می‌شود اما چرا این چنین شد؟ در پاسخ به این سوال روز جامعه، توجه به شکل‌گیری جریان مخوف انحرافی - که مبدع و طراح اصلی تاکتیک قهر رئیس‌جمهوری بوده است - گره‌گشاست. شکل‌گیری و حرکت خزنده این جریان مشکوک در حاشیه دولت دهم نگرانی‌هایی را برانگیخت اما بی‌توجهی‌ها به این نگرانی‌ها آنگونه شده که امروزه بسیاری از تحلیلگران مهمترین عامل کندی برنامه‌ها و کم‌تحرکی دولت در مقایسه با دولت نهم را نفوذ و اشرافیت این جریان بر بدنه دولت می‌دانند.
در پایان این نوشتار تصریح شده است : به راستی چرا تکاپوی کینه‌ورزان در عرصه اقتصادی و اجتماعی برای تلخ کردن کام مردم از موفقیت برخی برنامه‌های دولت دهم از جمله هدفمندی یارانه‌ها و کنترل قیمت بازار مسکن و کالا و خدمات به یکباره افزایش قابل توجهی یافته است. اوج‌گیری قیمت سکه و ارز - که همچنان متلا‌طم نشان می‌دهد - افزایش غیر قابل انکار قیمت اجناس و کالا‌ها و بی‌توجهی تولید‌کنندگان به هشدار‌ها و انذار‌های دولتی، افزایش قیمت مسکن و تاخت و تاز عناصر فرصت‌طلب خارج نشین علیه آرمان‌ها و باور‌های دینی و ملی مردم ایران اسلامی حاصل کدام رفتار دولتی‌ها بوده است؟ آیا جز این که آنها را نتیجه کوتاه مدت تاکتیک 11 روز خانه‌نشینی بنامیم، نامی دیگر بر آن می‌توان گذاشت؟
/27214
نظر شما