به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، پیامبر (ص) خطاب به امام علی (ع) می‌فرمایند: «یاعَلی! سَیِّدُ الکَلامِ القُرآنُ» ای علی! برترین سخن، قرآن است. (تفسیرابی الفتوح ۲/۳۱۹)محور صفحه ۱۳۷ قرآن حضرت ابراهیم(ع) است، پیامبری که مورد قبول همه بود و یهود و نصارا خود را از نسل ابراهیم(ع) می‌دانستند و قومشان را منسوب به این پیامبر الهی می‌کردند.
بنابر روایت فارس، خدا در قرآن کریم می‌فرماید که منسوب شدن به ابراهیم(ع) افتخار نیست، ابراهیم بزرگ بت شکن تاریخ بود و کسی می‌تواند مدعی باشد که پیرو دین ابراهیمی است که ادامه دهنده راه حضرت ابراهیم(ع) باشد.
آیه نخست صفحه مربوط به بیزاری جستن ابراهیم از پدرش آذر است زیرا او خلاف وعده‌ای که داده بود ایمان نیاورد و ابراهیم گفت که دیگر هیچگاه برای او طلب مغفرت و آمرزش نمی‌کند و بر عهدش استوار ماند.در ادامه موضوع ستاره پرستان مطرح می‌شود و خدا می‌فرماید که ما باطن آسمان‌ها و زمین را به ابراهیم عرضه کردیم.حضرت خطاب به ستاره پرستان فرمود چگونه می‌شود چیزی را پرستید که از غایب می‌شوند و از شما جدا می‌شوند اینها نمی‌توانند مشکل گشا باشند.حضرت ابراهیم به مناظره با بت‌پرستان و ستاره پرستان پرداخت و آنها را به یکتاپرستی دعوت کرد اما آنها گفتند که ما از دین آبا و اجدادی خود دست نمی‌کشیم و حتی ابراهیم را از خشم خدایانشان بیم دادند.حضرت ابراهیم در پاسخ آنان فرمود که من هدایت شده توسط خدای یکتا هستم و از خدایان شما باکی ندارم، زیرا آنها سود و زیانی برای کسی ندارند. اگر عم اتفاقی برای من رخ دهد از جانب خدایان شما نیست.
حضرت خطاب به قومش فرمود آنچه باید باعث ترس شود کفر شما به خداوند یکتاست، شما باید از کارتان بترسید، چگونه من را از چیزی ترس، خطر و حتی سودی ندارد باید بترسم.در ادامه تلاوت ترتیل صفحه ۱۳۷ قرآن کریم شامل آیات ۷۴ تا ۸۱ سوره مبارکه انعام با صدای استاد شهریار پرهیزکار تقدیم می‌شود.
نظر شما