ملاقات با پدر و مادر توله شیرهای تهران گرد+گزارش تصویری

امید کریمی-فرهاد عشوندی: بابلسر، یک باغ وحش دارد؛ خیابان دریا، لب ساحل، هم جوار هتل بین المللی و مرکز سرطان شناسی شهر. اسمش هست پارک وحش نه باغ وحش. ظاهرا از باغ وحش تهران بسیار کوچکتر است، اما فضای دلنشین تری دارد.
ورودی پارک، به قفس شیر و میمون اختصاص دارد. قفس روبرو هم انواع طاووس جا خوش کرده اند و البته چسبیده به آن، هم روباهی بی تاب رسیدن به این همه پرنده است و دور خودش می چرخد.
اما قفس شیر و میمون جذابتر است؛ دو میمون قل و زنجیر شدند که بعد معلوم می شود پیش از این نگهبان کاروان قاچاق تریاک بوده اند، در قفس یک شیر به ظاهر، مظلوم هستند، اما در نهایت، آنها ترسناکتر از توله شیر یک ساله ای هستند که روی زمین خرامیده است.
روی پارچه ای پاره شده نوشته: "عکس با شیر دست آموز". شیر هم با زنجیر بسته شده است. وارد قفس بزرگ بی سقف شیر و میمون که می شویم، میمون ها حمله می کنند. مسوول باغ وحش می گوید "نزدیک نروید، وحشی هستند." اما توله شیر می ایستد و به استقبال مربی اش می آید. اسمش سبا ست. این خواهر بزرگ توله شیرهای تهران گرد است. همان هایی که دو سه هفته ای مهمترین خبر شهری-زیست محیطی رسانه ها بودند و بسیار هم روی آنها مانور داده شد.
اما در ادامه، قفس حیوانات دیگری هست؛ کانگورو، شتر استرالیایی، گراز، گرگ، پرندگان، آهو، مرال، گوزن زرد، سیاه گوش و البته شیرها؛ پدر و مادران توله شیرهای تهران گرد.

توله شیرهای آفریقایی، متولد بابلسر
محمدرضا داشاد، مالک باغ وحش بابلسر است. او مالک توله شیرهای تهران گرد هم هست. می گوید توله شیرها را به سیرک خلیل عقاب امانت داده بوده است: "اول فکر می کردند این توله ها قاچاق شده اند، اما دیدند من خودم توله می گیرم از شیرها. هیچ کس در آسیا نمی تواند مثل من توله شیر بکشد. نژاد اصلی این شیرها، آفریقایی است، اما 7 پشتشان در ایران بوده است."
داشاد درباره رها شدن توله شیرها می گوید: "من حالا دادگاهی شده ام. اما نباید من مسوولیتی ندارم. همان روزی که توله شیرها را از من گرفتند، نامه زدم به محیط زیست که شش توله شیر تحویل سیرک خلیل عقاب شد، مسوول سلامتی و حمل و نقلش هم فلانی است. اما در رودهن، یدک کش اسب تصادف می کند، در کوچک آن آسیب می بیند و سه توله شیر فرار می کنند. من سه مجوز رسمی کشور دارم؛ یک مجوز باغ وحش که کلی است، یک مجوز سیرک دارم و یک مجوز واردات و صادرات حیوانات. البته من باید برای انتقال توله شیرها مجوز می گرفتم."

پدر و مادران توله شیرها، در دو قفس هستند؛ اسد پدر آنها با نازنین، مادر 4 توله شیر، در یک قفس و هنگامه، مادر دو توله شیر دیگر و ایران در یک قفس دیگر. ایران و هنگامه باردار هستند. نازنین هم در آستانه بارداری.
مالک توله شیرها می گوید برخوردی که با توله شیرها در تهران شده، مناسب نبوده است: "مگر این توله شیرها چقدر سن داشتند که پوست سرشان را کشیده بودند. گوسفند را هم اینجوری بگیرند، وحشی می شود. یادگرفتن شکار برای یک توله شیر 18 ماه زمان می خواهد، این توله ها فقط 5 ماه سن داشتند، اگر یک هفته، 10 روز در تهران می گشتند، از گرسنگی می مردند. اصلا آزاری نداشتند که 35 مامور آتش نشان رفته اند تا بگیرند. من الان اسد را رها کم در شهر، هزار نفر هم نمی توانند دست خالی مهارش کنند."

داشاد می گوید از مردن یکی از بچه شیرها، ناراحت شده است. اما می خواهد که بچه شیرها را پس بدهند: "شیرها را به طور امانی و صحیح و سالم داده بودم به خلیل عقاب. هر توله شیر، 10-11 میلیون تومان است. اینها دست آموز بودند. حتی بزرگترش هم در پارک است، وحشتناک نیستند. هیچ حیوانی خطرناکتر از انسان نیست. این توله ها ترسی ندارند. اما پوست سر شیر را کشیدند، چشمانش زده بیرون."

شاپور داشاد کیست؟
شاپور (محمدرضا) داشاد، یک تربیت کننده حیوانات است. 54 سال سن دارد و از جوانی حیوانات را برای سیرک ها تربیت می کرده است؛ شیر، خرس، پلنگ و ... . حدود 28 سال پیش، دو شیر از مشهد می خرد 70 هزار تومان. می آورد بابلسر و در حیات خانه از آنها نگهداری می کند. کم کم حیوانات دیگری هم به خانه می آورد و حتی از یک خرس هم نگهداری می کند: "خانه ما هزار متر حیات داشت. طوفان پدربزرگ این شیرهاست که می بینید. ان موضع پیکان 16 هزار تومان بود. من برای هر شیر، 35 هزار تومان پول دادم."
اما سال 66 مجوز باغ وحش می گیرد و چند سال بعد، زمینی لب ساحل مهیا می کند و می شود پارک وحش بابلسر. می گوید تاکنون 50 تا خرس تربیت کرده و البته حیوانات دیگر. خودش هم یک سیرک دارد که البته فعلا در ایران فعالیت نمی کند. اهالی بابلسر می گویند او با خرس هم کشتی گرفته است. داشاد درباره این خرس می گوید: "اسمش شیری بود. الان در سیرکم است در عراق."
آنطور که می گوید او یکی از مشاوران غیر رسمی سازمان محیط زیست است: "پلنگی که دادند به روسیه، در مازندران گرفته شد، در جای مرغ پیداش کردند، بردند تهران، در شرایط بسیار بد که مریض شد. از لثه اش آب می آمد، خارشک گرفته بود. چون محل زندگی پلنگ تهران نیست، باید در شمال باشد، در آب و هوای مرطوب. داشت می مرد، آوردمش اینجا در باغ وحش خودم، 44 کیلو پلنگ تحویل شان دادم."
داشاد همچنین درباره احیای ببر مازندران می گوید: "منطقه تهران، برای ببر نیست. ببر منطقه مرطوب می خواهد. آفت ببر مورچه است. ببر می رود جایی که مورچه سراغ توله اش نیاید. مورچه توله ببر تازه متولد شده را می خورد. باید تغذیه حیوان را تغییر داد. می گویند گوشت الاغ داده اند به ببر. مگر در جنگل های سیبری و روسیه، الاغ هست؟ مارمولک می خورند و شکار. حالا بیماری پوستی گرفته است. می گویند مشمشه گرفته است. این حرفها را مردم عامی باور می کنند نه حرفه ای ها. ببری که می گویند مریض است، 6 ماه بدهند به من، همین ببری که دارند، من رسیدگی می کنم، 15 تا 17 کیلو وزنش برود بالا، هر پزشکی هم هست بیاید بررسی کند ببیند مریض است یا نه."

4747