جواد عزتی که میهمان برنامه هفت بود، در این برنامه که همچون هفته گذشته به صورت زنده بر روی آنتن رفت، گفت: به نظر من آن دسته از بازیگران کمدی ما که سیمرغ گرفته اند اتفاقا 100 درصد بهترین بازی خود را در آن فیلم نکرده اند اما چون بازی جدی ای کردند دیده شد و داوران شایسته جایزه دیدند. در صورتی که احتمالا همان بازیگر در فیلم های کمدی بازی سخت تر و بهتری کرده است.
وی تاکید کرد: من در سینما 20 درصد بازی در فیلم کمدی کردم و اتفاقا 80 درصد بازی جدی کردم. یعنی هیچ وقت برای خودم خط کشی نداشته است و تفکیکی بین این دو سینما نمی بینم. امیدوارم برای دیگران هم این خط کشی وجود نداشته باشد و حرف زدن از آن هم به نظر درست نیست. فیلم کمدی هم فیلم است و باید به آن توجه شود. هیچ ایرادی ندارد.
این بازیکر سینمای کشورمان درباره فیلم «در مدت معلوم» که به نوعی درباره نیازهای جنسی نسل نوجوان و جوان با لحنی کمیک است، گفت: برای همین فیلم «در مدت معلوم» من 7 بار به وحید امیرخانی زنگ زدم و پرسیدم که مطمئنی این فیلم را می شود ساخت و واقعا مجوز گرفته است؟!
در این برنامه این سوال با توجه به مباحث مطرح شده در هفتههای پیشین و همچنین حضور دو داور در این برنامه گفت. مطرح شد: «آیا مصلحت سنجی در داوری جشنواره های فیلم امر مورد قبولی است؟
1. بله 2. خیر»
در ادامه ابراهیم فیاض در این برنامه به اشتباه به عنوان «روانشناس» معرفی شد و از وی درباره حضور مسائل جنسی در سینمای ایران مطرح شد. فیاض که فیلم «در مدت معلوم» را ندیده بود، ادبیات عجیبی به کار برد و سینمای ایران را به شدت سادیستی و مخلوط با سکس خشن خواند و تعابیر عجیبی روی آنتن زنده به کار برد که «تابناک» به واسطه عجیب بودن این تعابیر از بازنشر همه این تعابیر معذور است.
فیاض در این برنامه گفت به دانشگاه اسلام آباد پاکستان رفته و محققان آنجا به او گفتهاند که سینمای ایران به شدت سکسی بوده و قابلیت پخش در پاکستان را ندارد و در ادامه نیز مسائل عجیب دیگری مطرح کرد که اگر یک شخص خارج از فضای ایران بشنود، تصویر مستهجنی از سینمای ایران تصور میکند. مشخص نیست که چرا فیاض که متخصص طرح مباحث شاذ است و حتی سابقه توهین به چهرههایی چون آیت الله جوادی آملی را دارد، به عنوان متخصص به این برنامه دعوت شده و یک از چهره قابل توجه و معتبر در حوزه سینما و روانشناسی دعوت نشده است.
در ادامه روح الله شمقدری تهیه کننده «پایان نامه» به صحبتهای هفته گذشته امیر آقایی پاسخ داد و با استدلال قانع کننده، نشان داد ادعای هفته گذشته آقایی خالی از حقیقت بوده است. آقایی هفته گذشته گفته بود پس از انصراف از بازی در «پایان نامه» از سال 89 به مدت یک سال و نیم با شکایت شمقدری ممنوع الفعالیت شده است. شمقدری با تکذیب این ادعا تاکید کرد در این مدتی که آقایی گفته ممنوع الفعالیت بوده، در دو فیلم «زندگی خصوصی» و «هیس دخترها فریاد نمیزنند» که دومی توسط فارابی نیز ساخته شده، بازی کرده و بنابر این ممنوع الفعالیت نبوده است.
سپس شفیعی تهیه کننده فیلم سینمایی چهار اپیزودی «هفت» که فیلمش به جشنواره سی و چهارم راه نیافت، درباره عدم حضور «هیهات» در جشنواره که هفته گذشته در این برنامه بحث شده بود، گفت: دو فیلم از این فیلم چهار اپیزودی به هیات انتخاب جشنواره سی و چهارم ارائه شده بود و با آقای حیدری (دبیر جشنواره) نیز توافق کردیم که دو روز بعد دو اپیزود بعدی را بدهیم. دو روز بعد چهار اپیزود را کامل دادیم و آقای حیدری هم گفت هر کمکی از دستم بر آید انجام میدهم. هیات انتخاب هم فیلم را دید و فیلم را برای بخش مسابقه انتخاب کرد اما آقای حیدری با اشاره به اینکه لیست فیلمها را اعلام کرده و نمیتواند فیلمی را اضافه کرد، حاضر نشد فیلم را در این بخش قرار دهد.
وی درباره دیدارش با ایوبی گفت: برای همین موضوع با آقای ایوبی دیدار کردیم که آقای ایوبی از من خواست سوای مسائلی که پیش آمده فیلم را در جشنواره بگذارم و بنده قبول کردم. بعد از این، آقای ایوبی با من تماس گرفت که آقای حیدری گفته جدول را بسته و نمی تواند در هیچ بخشی بگذارد، این در حالی است که 20 روز در جشنواره باقی مانده بود اما ما باز هم به حساب خوش بینی گذاشتیم. در ادامه آقای میرکریمی با آقای حیدری تماس گرفت و از ایشان خواست تا حداقل یک سانس برای این فیلم در برج میلاد بگذارد اما آقای حیدری با لجبازی گفته بود: «من هرگز حاضر نمیشوم چنین کاری کنم.»
در ادامه با توجه به بحث مصلحت اندیشی در داوری جشنواره فیلم فجر، مهدی فخیم زاده و ابوالحسن داوودی دو عضو هیات داوران سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر در کنار بهروز افخمی و مسعود فراستی به برررسی این موضوع پرداختند. فخیم زاده در ابتدای این بحث با ذکر مثالی درباره یکی از دورهها که به داوران گفته شده بود اگر به یک کارگردان جایزه بهترین فیلم برای آن فیلم داده شود، این کارگردان تحت فشارها ممنوع الفعالیت میشود، از پذیرش مصلحت اندیشی توسط داوران در آن دوران سخن به میان آورد.
فخیم زاده تاکید کرد: من اگر آن دوره بودم، بلند میشدم و زیر بار نمیرفتم. مصلحت اندیشی چیز غلطی نیست. در هیات داوران این دوره بحث مصلحت شد اما من گفتم که مصلحت معنایی ندارد و این گونه نبود که داوران، جمع شوند و بنابر مصلحت رای دهند.
ابوالحسن داوودی نیز گفت: هیچ توصیهای نه از مدیر جشنواره و نه آقای ایوبی به ما نشد و در همان ابتدا نیز بین داوران بحث و توافق شد که مسائل حاشیهای کوچک ترین تاثیری در انتخابمان نداشته باشد.
افخمی تاکید کرد: من اعتقاد دارم در سه سال گذشته تحمیلی به داوران جشنواره نشده و اساساً داوران با اکراه قبول میکنند که داوری کنند، حال بیایند و بگویند که این دخالتها هم قرار است، صورت پذیرد؟
در ادامه برنامه «هفت» تلویحاً به اهدای جوایز به پرویز پرستویی بازیگر نقش اول «بادیگارد» تحت عنوان مصلحت اشاره کرد که فخیم زاده نیز در جمع هفت داور مخالفت کرده و این جایزه با چهار رای از مجموع هفت رای به این بازیگر اهدا شده است؛ موضوعی که تلویحاً تایید شده و فخیم زاده رد نکرد اما حاضر نشد به صراحت نام پرستویی و جایزه بهترین سیمرغ بلورین نقش اول مردم را ببرد.
فخیم زاده درباره دفاع برخی اشخاص از حاتمی کیا، تلویحاً این دفاعیات را ریاکارانه خواند و گفت: میگویند سر حاتمی کیا را بریدند! چطور وقتی «گزارش یک جشن» توقیف شد یا پنج سال «به رنگ ارغوان» توقیف شد، اینها نگفتند سر حاتمی کیا را بریدند؟ مگر چه اتفاقی افتاده؟ یک فیلم جایزه نبرده است. خود حاتمی کیا هم میگوید در خانهاش پر از مرغ و سیمرغ است و بنابراین حرفی باقی نمیماند.
ابوالحسن داوودی نیز در این باره گفت: چند وقت پیش «به رنگ ارغوان» را میدیدم که چقدر کارگردانی سرپایی -با وجود جرح و تعدیلهای متعدد طی پنج سال توقیف- است و حاتمی کیا کارگردان توانمندی است اما درباره «بادیگارد» و فیلم سیاسی، وقتی شما فیلم سیاسی میسازید، باید فراتر از سیاست بایستید، همانگونه که «به رنگ ارغوان» ایستاد. اگر فیلمساز کنار سیاست و پشت سیاست بایستد، فیلم جواب نمیدهد و مشکل من با فیلم همین بود.
سپس بحث داغی میان فخیم زاده، داوودی، افخمی و فراستی در گرفت که تنها در این بین فراستی تا حدودی از کارگردانی حاتمی کیا در «بادیگارد» دفاع کرد اما وی نیز در میانه بحث عنوان کرد «بادیگارد» فیلم بدی است. فراستی مباحث کلاسیک نیز درباره کارگردانی خوب و بد مطرح کرد و از سینمای کلاسیک نیز شاهد مثال آورد که از همین نقطه ابولحسن داوودی وام گرفت و گفت: «آیا باید بابت فیلم بد به هیچکاک جایزه داد؟» که فراستی نیز پاسخ منفی داد.
افخمی در اتفاقی قابل توجه بالاخره مجری بخش «میز خبر» را عوض کرد و این بخش را به دو جوان تازه سپرد که دیالوگهای خوبی درباره اکران «مشرف به کوچه بینام» و برخی مسائل روز سینمای ایران نظیر اکران نوروزی داشتند اما باید برای قضاوت دقیقتر چند هفتهای صبر کرد و دید میتوانند در این بخش موثر باشند.
در این بخش درباره افتتاح VOD نیز بحث که در اتفاقی عجیب برای جویا شدن ابعاد ماجرا به جای پیگیری از ابطحی مدیرعامل موسسه رسانههای تصویری به عنوان متولی VOD، با عباسیان مدیرعامل موسسه رسانههای تصویری در دوره احمدی نژاد گفت و گو شد و عباسیان نیز در واکنشی قابل پیش بینی رونمایی از بخش VOD را فرمالیته خواند!
در نهایت در بخش نقد در اتفاقی درست، جشنواره برلین به عنوان یکی از سه جشنواره مهم جهانی مورد بررسی قرار گرفت و تاکید شد که صنعت فیلم هنری حتی در آمریکا نیز متاثر از جشنوارهها است و حتی در اسکار نیز به جای سینمای بدنه، فیلمهایی حضور مییابند که در این جشنوارهها دیده شده است. همچنین تاکید شد این بخش برای سینمای ایران هم مهم است، چرا که فیلمهایی از ایران در فروش بینالمللی موفق بوده که در جشنوارههای بینالمللی موفق داشته است.
مهم ترین بحثی که در این بخش مطرح شد، اهدای خرس طلای جشنواره برلین به یک فیلم مستند بود و طرح این موضوع که قرار دادن فیلمهای مستند در بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر و حذف بخش مستند با ادغام در بخش اصلی از جشنواره فیلم فجر ممکن است. همچنین به حضور «اژدها وارد میشود» و «لانتوری» در جشنواره برلین و آثار این حضور نیز اشاراتی کوتاهی شد که به دلیل به پایان رسیدن زمان این برنامه، مباحث در همین جا به پایان رسید.
۵۷۵۷
نظر شما