امیر آقایی در «هفت»: نگذاشتند در سریال ترکیه‌ای بازی کنم/ افخمی: فراستی باید عذرخواهی کند

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، امیر آقایی، بازیگر فیلم سینمایی «بادیگارد» در ابتدای برنامه میهمان رسول صدرعاملی شد، وی درخصوص همکاری با ابراهیم حاتمی کیا در فیلم سینمایی «بادیگارد» گفت: «بادیگارد» سینماست. در این شکی نیست. هرکسی می تواند به آن انتقاداتی داشته باشد. اما من به شخصه آن را دوست دارم. اگر دوست نداشتم با حاتمی کیا کار نمی‌کردم به بی‌مهری‌هایی هم که با آن شده کاری ندارم. همکاری با حاتمی کیا همواره برای من لذت بخش بوده است.

ایوبی و ایل بیگی قرارداد بازی مرا لغو کردند

وی درخصوص بازی در یک فیلم ترکیه‌ای گفت: من قرارداد بازی در یک فیلم ترکیه‌ای را بسته بودم اما ایوبی و ایل بیگی (مسوولان سینمایی) گفتند که باید بازگردی. من به آقای ایل بیگی گفتم شما مدیرید و کار شما پشت میز نشینی است. اما من بازیگرم و در میان مردم جامعه‌ام زندگی می‌کنم. من از شما بهتر به خطوط قرمز نظام آشنا هستم.

این بازیگر افزود: ما چرا نباید حق داشته باشیم تا مثل بازیکنان فوتبال لژیونر داشته باشیم و با فیلمسازهای خارجی کار کنیم؟ این اتفاق‌ها، اتفاق‌های خوبی است و پرچم کشور ما را بالا می‌برد. من برای بازی در یک سریال ترکیه‌ای به آنجا رفتم. حتی به آنها قید کردم در لوکیشنی که روی میزش مشروبات الکی باشد من بازی نخواهم کرد. اما سر صحنه بودم که آقایان ایوبی، ایل بیگی و مدیران بالا با من تماس گرفتند که این کار شما هزینه دارد، برگردید تا ما در خدمت شما باشیم.

وی افزود: دلیل شان این بود که ترکیه و سریال‌های ترکیه‌ای دشمن ما هستند. درصورتی که من معتقدم این تلقی از کار من اشتباه است. حضور در عرصه بین‌الملل یک تجربه بزرگ است. اتفاق ناگوار اینجا بود که هیچ دلیل موجهی نداشتند. نهایتا به من گفتند چون احتمال دارد این سریال را یک شبکه ترکیه‌ای معلوم الحال بخرد و پخش کند، نباید بازی کنی.

آقایی ادامه داد: من معتقدم ما می‌توانیم با تعیین موارد مکتوبی بگوئیم برای بازی در فضای بین الملل این موارد را باید رعایت کنید. نه اینکه به این شیوه با سرنوشت کسی بازی شود. من نباید به خاطر بازی در یک سریال وطنم را از دست بدهم و حتی نتوانم خانواده‌ام را ببینم. به هر حال قرارداد ما فسق شد و وکیلم گفت خیلی شانس آوردی که آنها از تو شکایت نکردند.

در ادامه بهروز افخمی خطاب به وی گفت: من فکر می‌کنم این عقب نشینی خودت بود و تو نباید به واسطه حرف کسی بازمی‌گشتی. اگر مدیران شکایتی داشتند باید از سوی قوه قضائیه طرح می‌کردند و تو باید می‌گفتی فقط به قوه قضائیه پاسخگو خواهی بود.

آقایی پاسخ داد: من پیش از این بخاطر ماجرای فیلم «پایان نامه» و شکایت خصوصی آقای شمقدری دو سال و نیم ممنوع الکار شدم و نمی‌خواستم این ماجرا دوباره پیش بیاید.

در برنامه‌ی اخیر «هفت» همچنین میزگردی درباره جشنواره سی و چهارم فیلم فجر با حضور فریدون جیرانی، بهروز افخمی، رسول صدرعاملی و مسعود فراستی آغاز شد.

صدر عاملی در ابتدای این بخش از برنامه خطاب به حاتمی کیا گفت: فارغ از نحوه داوری‌ها و اینکه حق حاتمی‌کیا چه بود، به نظرم سیمرغ و جشنواره نباید برای حاتمی کیا مهم باشد. او برند خود و طرفداران‌اش را دارد.

سپس بهروز افخمی خطاب به فراستی گفت: فراستی باید برای نقد عجیبی که بر فیلم «ابد و یک روز» کرده است و آن را به مسئله امنیت ملی مرتبط کرده باید از مردم عذرخواهی کند. این فیلم اصلا تعمیم گرا نیست.

در ادامه فریدون جیرانی نیز با خنده به مسعود فراستی توصیه کرد: فیلم‌های محبوب را نزن! به این فیلم «ابد و یک روز» حمله نکن. فراستی باید بداند فیلم‌های محبوبی مثل «جدایی نادر از سیمین» و «ابد و یک روز» را نباید بزند، زیرا از محبوبیتش کم می‌شود.

در ادامه مسعود فراستی بیان کرد: چیزی که من راجع به «ابد و یک روز» گفتم همچنان بر همان عقیده‌ام. اولا روستایی فیلمسازی است که با استعداد است و بیش از یک فیلم اولی کارگردانی می‌کند. دوما من اصلا مضمون را نمی‌فهمم. دوستان انقلابی ما مضمون زده‌اند، نه محتوا زده. محتوا از فرم می آید. فرم، مضمون را به محتوا تبدیل می‌کند.

وی افزود: تعمیم گرایی این فیلم چند نکته دارد. من اصلا با فیلم تلخ و سیاه مخالف نیستم. با سیاه‌نمایی مخالفم. سفیدی یا سیاهی اصلا مسئله من نیست. مسئله من نسبتی است که فیلمساز با سیاهی و سفیدی برقرار می‌کند. این نسبت محتوای فیلم را می‌سازد نه سیاهی یا سفیدی. ممکن است همه فیلم فلاکت و گرسنگی و بدبختی باشد، مهم نسبتی است که فیلمساز با آن برقرار می‌کند. این نسبت را هم دوربین و فرم تعیین می‌کند.

وی نهایتا گفت: لذا من این مرز را با دوستان سیاست زده و مضمون زده باید معین کنم که مسئله من با این فیلم، طرز نگاه فیلمساز است.

در ادامه فریدون جیرانی درخصوص هیات انتخاب و داوری های جشنواره فیلم فجر بیان داشت: درخصوص فیلم «هیهات» در ابتدا 2 اپیزود از فیلم به ما داده شد و ما داوری را منوط به تماشای هر 4 اپیزود فیلم کردیم. تهیه کننده با دبیر جشنواره صحبت کرد و گفت 4 اپیزود آماده بود و شما به من گفتید 2 اپیزود را بفرست. قرار شد 4 اپیزود را بفرستد. زمانی که به دست ما رسیده بود، فیلم‌های راه یافته اعلام شده بود. ما فیلم را دیدیم و ایستاده در سالن سینما درباره فیلم صحبت شد. به نظر می‌رسید اگر همان بحث روی کاغذ می‌آمد، فیلم راه می‌یافت. خاطرم است همان جا حداقل 5 رای داشت. اما وقتی وارد دفتر رسیدیم چون زمان گذشته بود موضوع منتفی شد.

وی افزود: همچنین ما دو فیلم دیگر نیز «ماحی» و «آبجی» را ما پس از تماشای نسخه کامل امضا کردیم که وارد بخش «نگاه نو» شود، اما آقای حیدری درباره افزودن 2 فیلم دیگر به بخش نگاه نو تصمیم گرفتند که این کار انجام نشود.

این عضو هیئت انتخاب گفت: فیلم «برادرم خسرو» برای حضور در بخش سودای سیمرغ هر 7 رای را نداشت. و وقتی «ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» دیده شد، حرفی نمانده بود. بین «ایستاده در غبار» و «لاک قرمز» بحث شد اما اصلا بحث «برادرم خسرو» نبود. «برادرم خسرو» آن طور که دیگران خوششان آمد در میان هیئت انتخاب خیلی خوشمان نیامد و جزء انتخاب‌های هیچ کس برای حضور در بخش سودای سیمرغ نبود.

جیرانی گفت: ما فیلم «امتحان نهایی» را برای حضور در جشنواره انتخاب کرده بودیم و فیلم بسیار خوبی بود. اما به ما اعلام کردند که بی‌خیال این فیلم شوید چون پروانه نمایش ندارد و تا جشنواره هم مجوز نمایش مخصوص جشنواره نخواهد گرفت.

وی افزود: فیلم «خانه‌ای در خیابان چهل و یکم»، «بادیگارد»، «سیانور» و «دختر» از جمله فیلم هایی بودند که ما آنها را به طور کامل ندیدیم اما بر همین اساس تصمیم گرفتیم در جشنواره بیاوریم. از سویی دو فیلم «مالاریا» و «نفس» بخاطر رای پائین حتی امکان داشت از جشنواره کنار گذاشته شوند.

این کارگردان گفت: فیلم‌هایی «بادیگارد»، «آااادت نمی کنیم»، «به دنیا آمدن»، «لانتوری»، «ایستاده در غبار» و «ابد و یک روز» از فیلم‌هایی بودند که با تمام 7 رای به جشنواره آمدند.

این عضو هیئت انتخاب با بیان آنکه داوری مصلحتی است، ادامه داد: من با وجود اینکه فیلم «رسوایی 2» فیلم ضعیفی بود معتقد بودم که داوری مصلحت اندیشی است و من شخصا از آن دفاع کردم که باید وارد مسابقه شود، چون نماینده طیفی بود. ایران کشور مصلحت اندیشی است و به نظرم باید تاحدودی داوری را مصلحت اندیشی دانست.

جیرانی در ادامه درخصوص داوری فیلم «بادیگارد» اظهار داشت: من دموکراسی در هیات داوران را شوخی می‌دانم. به هرحال کارشناسی باید می‌شد، نظر داده می شد و بحث می شده تا به نتیجه درست نزدیک شوند. گاهی با صحبت و بحث رای عوض می‌شود و دیگران اقناع می‌شوند. درباره حاتمی کیا هم باید بحث می شد.

این فیلمساز افزود: فیلم حاتمی کیا به لحاظ کارگردانی، کارگردانی خیلی بهتری از فیلم‌های دیگر دارد و برای ما در هیات انتخاب کاملا این مسئله مشهود بود.

وی با بیان آنکه مواضع سیاسی را نباید وارد داوری کنیم، ادامه داد: البته امروز این سوتفاهم شده است. در همه جای دنیا بهترین فیلم، بهترین می‌شود، اما در جشنواره فیلم فجر بهترین فیلم همیشه مصلحت است.

در ادامه بهروز افخمی در این خصوص عنوان کرد: فخیم زاده می‌گفت با حذف ابتدای فیلم «بادیگارد» که پرستویی به چشم پزشک مراجعه می کند، لطمه‌ای به فیلم نمی‌خورد و این برای کارگردانی و فیلمنامه یک فیلم بد است. اما این درباره «ابد و یک روز» هم درست است.

وی افزود: چطور ممکن است ده دقیقه اول فیلم «ابد و یک روز» را حذف کنیم و اتفاقی در فیلم نیافتد و در عین حال این فیلم سیمرغ بهترین فیلمنامه را بگیرد. فیلم اگر از جایی که ماموران برادر معتاد را می‌گیرند و برادر کوچک راه می افتد در کوچه تا خانه شان را نشان دهد هم آغاز شود، نیز مشکلی پیش نمی‌آید.

افخمی ادامه داد: به نظرم بازی ناصر هاشمی در فیلم «برادرم خسرو» بهترین بازی جشنواره بود و راه نیافتن این فیلم به بخش سودای سیمرغ اشتباه بزرگ هیات انتخاب بود. در این شرایط دادن سیمرغ بهترین بازی مرد به پرویز پرستویی این احتمال را که جوایز مصلحتی بوده بیشتر می کند. چون اتفاقا بازی پرستویی بازی خاصی نبود. خواستند با دادن این جایزه، دلخوری «بادیگارد» را جبران کنند.

وی نهایتا گفت: در کل داوری‌های جشنواره دموکراسی نیست و بیشتر یک هرج و مرج عددی است.

در بخشی از برنامه «هفت» محسن یزدی، دبیر مجمع منتقدان و نویسندگان سینمای انقلاب میهمان برنامه «هفت» شد.

وی درخصوص رویه کاری این مجمع گفت: در دوره‌ای رسانه های انقلابی سینما قدرتمندتر شدند و در 4 دوره اخیر از جشنواره فیلم فجر با برگزاری یک نظرسنجی میان منتقدان خود، فیلم‌های برگزیده هر دوره از جشنواره را از نگاه خود معرفی می کردند. امسال تصمیم گرفتیم پس از 4 سال این نظرسنجی را به یک جشن تبدیل کنیم.

یزدی در پاسخ به این سوال افخمی که آیا نگاه شما به سینما سیاسی است؟ گفت: ما همواره در سینما متهم به فعالیت سیاسی هستیم درصورتی که به هیچ وجه این چنین نیست و اتفاقا جریان روشنفکری در سینما سیاسی‌تر و تشکیلاتی تر عمل کرده است. در میان نویسندگان ما بحث فرم مهم است، در کنار این مسئله که محتوا نیز مهم است. لذا ما با توجه صرف به محتوا مخالفیم. شاید تفاوت نسل جدید این گرایش با نسل قبل‌تر خود همین توجه به فرم است. در حوزه محتوا هم حرف عجیبی ندارند. مسئله شان توجه به نظام و انقلاب است.

در ادامه بهروز افخمی در تشریح معنای سیاسی اظهار داشت: سیاسی به این معنا که شما به فیلم‌هایی که در راستای حمایت و توجه به نظام ساخته‌اند توجه بیشتر دارید؛ فارغ از اینکه درآمده یا نیامده است. مثلا فضاسازی‌هایی که درباره فیلم «ابد و یک روز» می شود. به نظر می رسد با نگاه توطئه اندیش و تعمیم گراست و با این تصور که پیدا کردیم فیلم بد امسال و به نظرم اشتباه است.

یزدی پاسخ داد: درباره این فیلم خاص باید بیشتر صحبت کرد. این فیلم به نظرم بیشتر از زاویه نگاه افغانی‌ها دچار اشکال است. و با نگاه ملی مغایر است. چون وجه افغانی آن اتفاقا قابل تعمیم است. به هر حال ابزار ما قلم است. ابزار فیلمساز هم فیلمش است. من رسانه‌ای هستم، وقتی فیلم تند است جواب او در مقالات هم تند می‌شود.

۵۸۵۸