یافتههای آنها نشان میدهد که چگونه یک نسخه مصنوعی از یک سنگ گرانبها میتواند سرطان را در مراحل اولیه در اسکن امآرآی نشان دهد.
دیوید ریلی از دانشگاه سیدنی در استرالیا اظهار کرد: ما میدانستیم نانوالماسها برای انتقال دارو در جریان شیمیدرمانی به دلیل غیر سمی و غیرواکنشی بودنشان مطلوب هستند.
ریلی افزود: ما تصور کردیم که میتوان بر روی این خواص غیرسمی کار کرد و دریافتیم که الماس دارای ویژگیهای مغناطیسی است که آن را قادر میسازد تا به عنوان راهنما در امآرآی مورد استفاده قرار بگیرد.
محققان توجه خود را به قطبش بیش از حد نانو الماسها معطوف کردند که فرایند هماهنگکننده اتم در داخل الماس است. آنها سپس توانستند یک سیگنال قابل تشخیص را توسط یک اسکنر امآرآی ایجاد کنند.
اوا راج، نویسنده اصلی این پژوهش از دانشگاه سیدنی خاطرنشان کرد: این روش میتواند با اتصال الماسهای با قطبش بیش از حد به مولکولهایی که سرطانها را هدف قرار میدهند، اجازه ردیابی جنبش مولکول را در بدن بدهد.
ریلی افزود: این یک مثال عالی از این مسئله است که چگونه تحقیقات فیزیک کوانتوم از عهده مشکلات دنیای واقعی برمی آید، در این شرایط راه برای ما برای به تصویر کشیدن و هدف قرار دادن سرطان قبل از خطرناک شدن آن باز است.
این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.
5454
نظر شما