آنکارا برای کاهش وابستگی به انرژی وارداتی، معاملۀ جدیدی را با کردها از سرگرفته که خشم بغداد و نگرانی آمریکایی‌هایی از گرم شدن این رابطه را برانگیخته است.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی ژورنال دونت، حجم تبادلات میان ترکیه و بغداد از 2.8 میلیارد دلار در سال 2007 به 10.7 میلیارد دلار در سال گذشته رسیده و بخش قابل توجهی از این مبلغ به تبادلات ترکها با اقلیم خودمختار کردستان اختصاص دارد؛ منطقه‌ای که در آن هزاران شرکت ترک فعالیت دارند.
امروز ترکیه تمایل دارد رابطۀ خود با منطقۀ کردستان عراق را به شکل جدی‌تری به رابطۀ استراتژیک تبدیل کند. طبق اعلام رسانه‌های ترک، پروژۀ ساخت خط لوله گازی که قرار است سالیانه 10 میلیارد مترمکعب گاز به ترکیه ارسال کند، اهمیت زیادی برای دو طرف دارد. اما رابطۀ آنکارا-بغداد طی ماههای اخیر متعاقب تحولات سیاسی و اقتصادی به شدت به سردی گرائیده است.
برخی کارشناسان اقتصادی بر این اعتقادند که دلیل گرایش آنکارا به افزایش تبادلات در حوزۀ انرژی با اقلیم کردستان، کاهش وابستگی به همسایگان است. هزینۀ بالای واردات گاز از کشورهای ایران، آذربایجان و روسیه سبب شده تا ترکیه توجه بیشتری به اقلیم کردستان از خود نشان دهد. مت گولنل، رئیس سابق شرکت حمل و نقل سوخت بوتاس در این باره می‌گوید: انرژیِ عراق، بهترین بازار برای ترکیه است تا از وابستگی خود به سایر کشورها بکاهد.
اما در این میان وضعیت سیاسی و اقتصادی عراق نیز به شدت پارادوکسیکال است. به گزارش مرکز مطالعات استراتژیک فرانسه، عراق قرار است با افزایش تولید خود، درآمدهای حاصل را برای بازسازی کشور هزینه کند؛ اما همچنان با چالشهای متعدد اقتصادی روبروست: فساد اداری و نبود قانون ملی و جامع پیرامون نفت سبب شده تا درآمدهای حاصله از طلای سیاه در مسیر درستی(اعم از تقویت زیربناهای نفتی و آبی، ایجاد اشتغال و..) هدایت و هزینه نشود.
از طرفی درآمدهای حاصل از نفت قاعدتاً باید برای کاهش وابستگی به نفت، تنوع بخشیدن به درآمدهای اقتصادی و ایجاد اشتغال برای نیروی کار عراقی هزینه شود. امروز نزدیک به یک چهارم جمعیت فعال عراق بیکار هستند. درآمدهای ناشی از صادرات نفت در عراق روند رو به تزایدی دارد، اما این درآمدها برای ارتقای جامعه عراق و بهبود وضعیت اقتصادی هزینه نمی‌شود.
3152
نظر شما