زنی که زیر سایه جلال نماند / ادبیات ایران قدردان اوست / سیمین دانشور از نگاه یک داستان نویس

به گزارش خبرآنلاین، سیمین دانشور که از او به عنوان بانوی ادبیات داستانی ایران نام برده می‌شود، بعدازظهر پنجشنبه 18 اسفند و در سن 90 سالگی درگذشت.

احمد دهقان نویسنده در گفت و گو با خبرآنلاین با اشاره به این موضوع که گمان می‌کنم چند نکته در زندگی سیمین دانشور بسیار اهمیت داشت، افزود:«نکته اول این که سیمین دانشور با آن‌که همسر جلال آل‌احمد بود، ولی هیچ وقت زیر سایه جلال قرار نگرفت. معمولا در مورد کسانی که نویسنده هستند و قرابت بین‌شان وجود دارد این موضوع دیده می‌شود که یکی زیر سایه دیگری قرار می‌گیرد. شمس آل‌احمد همواره زیر سایه نام جلال قرار گرفت و کمتر توانست نام خود را مطرح کند، اما سیمین دانشور به عنوان یک شخصیت مستقل ادبی همیشه مطرح بود، و این نکته مهمی است کسی بتواند با جلال زندگی کند ولی همنام با او باشد، دانشور داستان‌نویسی بود که همواره به عنوان یک نویسنده مستقل مطرح می‌شد و این موضوع نیز اهمیت زیادی دارد.»

 خالق آثاری چون «سفر به گرای 270 درجه» و «من قاتل پسرتان هستم» گفت:« نکته دوم، در مورد آثار ادبی سیمین دانشور است. اگر به ادبیات کشورمان مراجعه کنیم، نام‌های زیادی را می‌بینیم، ولی وقتی بخواهیم درباره ادبیات کلاسیک حرف بزنیم بسیاری از آثار کنار می‌روند، اما رمان «سووشون» دانشور یکی از آثار ادبیات کلاسیک ماست که ماندگار است، داستانی که از ادبیات بومی ما سرچشمه می‌گیرد و یکی از آثاری است که ریشه در این آب و خاک دارد.»

او مستقل بودن را یکی دیگر از نکات مهم زندگی و کار این داستان‌نویس دانست و افزود:« همیشه در ادبیات ما خط کشی‌هایی به ناحق وجود داشته است، ولی دانشور همواره در ادبیات کشور ما محترم بود و همه او را به عنوان یک شخصیت مهم با حجب و حیای ادبی می‌شناختند.»

دهقان گفت:«نکته دیگر این است که ما در دو دهه اخیر زنان زیادی را می‌بینیم که به داستان نویسی کشور ما پیوستند، الان اگر به قفسه کتابفروشی‌ها مراجعه ‌کنیم، می‌بینیم که بخش مهمی از ادبیات ما را بانوان خلق کرده‌اند، اما محتوای اکثر آثار بانوان داستان نویس، زنان و یا موضوعاتی مرتبط با زنان است. اما دانشور از ابتدا دنیای بزرگی را خلق کرد. او چه در«سووشون» و چه در «جزیره سرگردانی» دنیایی خارج از ادبیات خاص زنانه خلق کرد، دانشور جهان بزرگتری را به ملت ما هدیه داد و ادبیات این کشور قدردان دنیایی ست که او به مردم و ادبیات کشورش هدیه کرد.»