ماجرای زن شجاعی که برای شکایت پیش امام علی آمد

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ،سُودة هَمْدانی بانویی بزرگوار، شجاع، سخنور، شیردل، درست اعتقاد، بزرگ نفس و گستاخ در برابر ستمگران و جباران بود.

دکتر محسن اسماعیلی حقوق دادن در کانال تلگرامی خود نوشت: او در درگیری‌های نظامی برحق، وادار کننده سربازان عدالت به دلاوری و اظهار شجاعت و پایوری بود. او از شیعیان و ارادتمندان امام علی علیه‌السلام و در عقیده خویش بس استوار بود. سوده در جنگ صفین نیز حضور داشت و در آنجا یاران علی علیه‌السلام، از جمله افراد قبیله خود را ، به دلاوری و پایداری در کارزار در برابر سپاه معاویه ترغیب می‌کرد. 
 سوده گفت: هنگامی که برای شکایت از مردی از والیان او نزد علی آمدم، نماز می‌خواند. چون چشمش به من افتاد، نمازش را تمام کرد و با مهربانی و محبت و توجه از من پرسید: کاری داری؟. داستان شکایت خود را از آن والی گفتم. علی گریه کرد و گفت: خدایا! تو خود شاهدی که من به این افراد حکومتی نمی‌گویم که به مردم ظلم کنید و حق آنان را که خدا معین کرده است، ندهید. آنگاه قطعه‌ای پوست (کاغذی که از پوست تهیه شده بود)، از زیر بغل خود در آورد و در آن آیه‌ای از قرآن نوشت؛ درباره انصاف در خرید و فروش و رعایت حق ترازو و پیمانه و ادای کم‌ترین حقی که از حقوق مردم. و در آن نامه حکم عزل آن والی را نیز نوشت و نامه را به من داد، تا ببرم و آن والی عزل گردد. 
سخن سوده که به اینجا رسید، معاویه گفت: این جرأت (و بی‌پروایی و نترسی) در برابر قدرت را، علی بن‌ابی طالب به شماها تزریق کرده است. اما روزی می‌رسد که نگذارند شما در برابر مقامات اینگونه رُک و با جسارت سخن بگویید.