محبوبه عمیدی: برای دوستداران محیط‌زیست شاید اندکی تسلی‌بخش باشد اگر بدانند عواقب وخیم تغییرات آبوهوایی روی پرندگان جهان، در بعضی موارد هم می‌تواند زندگی نمونه‌های در معرض انقراضی مانند بزرگترین آلباتروس‌های روی زمین را نجات دهد و باعث شود تولیدمثل و پیدا کردن غذا برای آنها به مراتب ساده‌تر شود.
به گزارش نیوساینتیست، بادهایی که سریع‌تر از قبل بر پهنه اقیانوس جنوبی می‌وزند، به کمک آلباتروس‌ها آمده‌اند تا سریع‌تر پرواز کنند و شرایط زیستی بهتری را برای خودشان و جوجه‌هایی که درون لانه منتظر آنها هستند، فراهم کنند.
جمعیت آلباتروس سرگردان (سیاه‌بال) یا Diomedea exulans که بزرگترین طول بال‌ها را در میان پرندگان فعلی جهان دارند، در دهه‌های اخیر شاهد کاهش چشمگیری است. به عنوان مثال جمعیت این پرندگان در جزیره کروزت در اقیانوس هند جنوبی که خانه بزرگترین گروه از این آلباتروس‌ها است، بین سال‌های 1976 / 1355 تا 1980 / 1359 شاهد کاهشی 54درصدی در تعداد آنها بوده و مجددا پس از سال‌های کوتاهی که جمعیت این پرندگان تثبیت شده، جمعیت آنها رو به کاهش گذاشته است.
هنری ویمرسکریچ و همکارانش در مرکز مطالعات زیستی فرانسه چندین دهه است که شیوه زندگی و رفتار این پرندگان را بررسی می‌کنند. آنها از ترکیب 40 سال داده‌های پرواز آلباتروس‌ها برای به دست آوردن غذا، حجم توده بدنی آنها و موفقیت در تولیدمثل این پرندگان با سرعت باد در این ناحیه، به این نتیجه رسیدند که تغییرات آبوهوایی روی زندگی این پرندگان تغییری عجیب و احتمالا موقت دارد.
وزش باد به همه چیز سرعت می‌دهد
طی 50 سال گذشته، به دلیل انتشار مواد شیمیایی از بین برنده لایه ازن، سرعت بادهای غربی در نیمکره جنوبی زمین افزایش پیدا کرده و این بادها به سمت قطب جنوب تغییر مسیر داده‌اند. احتمال می‌رود بعضی از این مواد در تغییر شرایط آبوهوایی زمین نیز نقش داشته باشند اما برای اطمینان از این مورد هنوز زود است.
با این حال تحقیقات ویمرسکریچ و همکارانش نشان می‌دهد این تغییرات باعث بهبود زندگی آلباتروس‌ها شده است. آنها بیشتر عمرشان را در هوا سپری می‌کنند و به همین دلیل سرعت و جهت بادها پروازشان را تحت تأثیر قرار داده است. این پژوهش نشان می‌دهد این پرندگان در دهه گذشته سریع‌تر از سال‌های دهه 1990 / 1370 پرواز کرده و در نتیجه زمان کمتری را برای پیدا کردن غذا صرف کرده‌اند. علاوه بر این به دلیل تغییر جهت باد، سعی کرده‌اند مسیر پروازشان را به سمت مناطق بادخیزتر که به جزیره کروزت نزدیکتر هستند، تغییر دهند.
این سفرهای کوتاه‌تر و نزدیکتر باعث خواهند شد والدینی که به نوبت روی تخم‌ها می‌خوابند یا از جوجه‌ها مراقبت می‌کنند، سریع‌تر بتوانند جای خود را با یکدیگر عوض کنند. آنها به منابع غذایی بیشتری دسترسی خواهند داشت، سلامت خواهند بود و در نتیجه جوجه‌های سالم و مقاوم‌تری بزرگ خواهند کرد.
پرواز آنها به سمت مناطق جنوبی‌تر مزیت دیگری نیز دارد. سفر به این مناطق آنها را از خطر گرفتاری در دامی که برای ماهی‌های تون پهن شده نجات می‌دهد. در اطراف جزایر دیگر نوار ممتدی از طعمه‌ها و قلاب برای ماهی‌های تون وجود دارد که می‌تواند آلبارتوس‌ها را نیز فریب دهد و باعث گرفتار و غرق شدن آنها شود. اما در مناطق جنوبی از این دام‌ها خبری نیست.
تغییر غیرمنتظره دیگری نیز رخ داده است. آلباتروس‌های نر و ماده طی 20 سال گذشته حدود 1 کیلوگرم وزن اضافه کرده‌اند. این تغییر وزن به خوبی می‌تواند روی مؤلفه‌های پرواز آنها تأثیر بگذارد و کمک کند در مناطق بادخیزتری پرواز کنند. ویمرسکیرچ می‌گوید: «شاید این بخشی از تکامل این پرندگان است که دارد آنها را برای زندگی در شرایط آبوهوایی جدید آماده می‌کند».
البته این تغییرات کوتاه‌مدت است و پیش‌بینی الگوی باد در سال‌های آینده نشان می‌دهد، روند سریع‌تر شدن بادها و جهت گرفتن آنها به سمت جنوب باز هم ادامه خواهد داشت تا آنجا که پرواز آلباتروس‌ها، مرغ‌های دریایی و ماهیخوارهای دیگر را دچار اشکال کند و اثر مثبتی که الگوی باد طی این سال‌ها بر زندگی و تولیدمثل تعدادی از آنها داشته را کاملا از بین ببرد!
53273
نظر شما