از بلاگرهای لاکچری تا بلاگرهای بدبختِ فلک زده!

امروز بصورت اختصاصی موضوع بحثم بلاگرها هستند. می دانیم که زندگی نمایش داده شده از طرف این بلاگرها چیزی نیست که در واقعیت آن ها متصور باشد.

نمایش زندگی بعضا لاکچری بلاگرها چیزی مثل نمایش زندگی خانواده های ایرانی در بسیاری از سریال های تلویزیون است که عموما با واقعیت تطابق ندارد.

در چند سال اخیر آن قدر نمایش زندگی لاکچری و ثروتمندانه در بین بلاگرها زیاد شده که به خاطر تکراری بودن وجذاب نبودن برای کاربران و به دنبال آن نبود فالوور، حالا عده ای رو به بلاگری با نمایش و روایت زندگی بدبختی و بیچارگی و فلک زدگی آورده اند و عجبا از مردمی که به راحتی دروغ های آنان را باور و به راه ناصواب آن ها کمک می کنند.

حالا و چند ماهی است بلاگرهایی می بینیم که راه پیشرفت را در دروغ بافی و مرثیه سرایی از بدبختی های خود یافته اند و شوربختانه این که تیرشان به هدف خورده است.

دختری در پارکینگ کوچک خانه ای زندگی می کند. اختلاف سنی زیادی با شوهرش دارد. شوهرش او را کتک می زند و در خانه زندانی می کند.او این زندگی اش را با مخاطبانش به اشتراک می گذارد بدون این که چهره ای از خود نشان دهد.

با همین روش فالورهای زیادی جذب می کند و روزانه آگهی های متعددی هم منتشر می کند. همین دختر می گوید امروز می خواهم در لیوان آب همسرم داروی بیهوشی بریزم و از خانه بیرون بروم! جالب این که چنین می کند-یعنی می گوید که این کار را کرده- و از خانه بیرون می رود و می گوید تا همسرم هوش نیامده باید به خانه برگردم. مردم هم باور می کنند و به همدیگر معرفی اش می کنند و...

یا دختر دیگری که او هم مشکلات زیادی با همسرش دارد. بدبخت است. از 14 سالگی ازدواج کرده و مورد ظلم واقع شده با همین داستان سرایی ها به فالوورهای خوبی رسیده و تبلیغات هم دارد.

یکی از تبلیغاتش معرفی دعانویس برای حل و رفع مشکلات ملت است. همین دختر در تبلیغاتش از این دعا نویس خیلی تعریف می کند و کار آقای دعا نویس را تضمین شده می داند یکی هم نیست به او بگوید اگر این دعا نویس کارش این قدر خوب است که شما تضمینش می کنی چرا برای خودت دعایی نمی نویسد که این همه مشکلات و بدبختی و شوهر ظالم و اوضاع ناسالم نداشته باشی؟!

خلاصه این که قلب رئوف و دلسوز ما ایرانی ها از خیلی جهات مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

لطفا مواظب این دسته از بلاگرها باشید. کمی با واقعیت به ماجرا نگاه کنید. احساساتی نشوید،روایت ها را به صورت منطقی پشت سر هم قرار دهید و نتیجه گیری کنید.