شوروی‌ها سگ‌ها را دوست داشتند؛ زیرا تربیتشان آسان بود. آمریکایی‌ها موش‌ها را به دلیل جثه‌شان و میمون‌ها را به دلیل شباهتشان با انسان‌ها ترجیح می‌دادند.
اما در مورد گربه‌ها، فرانسه تنها کشوری بوده که سعی کرده تا آن‌ها را به فضا بفرستد.
برای درک دلیل این کار، باید به زمانی برگردیم که سفرهای فضایی در حال تبدیل شدن به واقعیت بوده و محققان هنوز در جستجوی محدودیت‌هایشان بودند.
کری دوگرتی، مورخ فضایی و استاد دانشگاه فضایی بین‌المللی در استراسبورگ در این مورد توضیح داده است: «این دوره‌ای کاملاً جدید بود. نه‌تنها موشک‌های اولیه برای حمل وزن یک انسان تلاش می‌کردند، بلکه ناشناخته‌های زیادی در مورد خطر فرستادن یک فرد به فضا وجود داشت.»
بنابراین، ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی برای اولین بار حیوانات را به فضا فرستادند؛ ابتدا مگس و سپس موش، میمون و سگ.
در سال ۱۹۵۷، یک سگ به نام لایکا با موشک اسپوتنیک ۲ شوروی برای اولین بار به فضا رفته و در مدار زمین چرخیده است. اعتقاد بر این است که او در گردش چهارم، بر اثر گرمای بیش از حد مرده است.
با این وجود، دوگرتی این مأموریت را «یک دستاورد» می‌نامد: «این مأموریت نشان داد که امکان زنده ماندن موجودات زنده، حداقل برای مدتی در مدار زمین وجود دارد.»
فرانسه پس از جنگ جهانی دوم شروع به ساخت نسل جدیدی از راکت‌ها کرد و در اوایل دهه ۱۹۵۰ در حال آزمایش یک موشک به نام ورونیک بود.
اما تیم فرانسه جاه طلبی‌های بزرگ‌تری داشت. آن‌ها می‌خواستند پستاندارانی بزرگتر از موش صحرایی را به فضا بفرستند.
در حالی که خرگوش‌ها یا سگ‌های کوچک گزینه‌های مناسبی بودند، یک دلیل مهم برای انتخاب گربه‌ها وجود داشت. در آن زمان، از خرگوش‌ها و سگ‌ها در این کشور برای آزمایش‌های عصبی فیزیولوژیکی و بررسی نحوه عملکرد مغز و سیستم عصبی استفاده می‌شد.
در اواسط سال ۱۹۶۳، مرکز تحقیقات هواپزشکی فرانسه، ۱۴ گربه را برای مدرسه پرواز خود انتخاب کرد. همه گربه‌ها، از یک فروشنده خریداری شده بودند و خلق و خوی آرامی داشتند.
آن‌ها حدود دو ماه آموزش دیدند، ساعت‌ها نشستن در ظرف را تمرین کردند، در یک سانتریفیوژ چرخیدند و صدای موتور را تحمل کردند.
گربه‌هایی که همه این موارد را به بهترین شکل تحمل کرده بودند، به الجزایر برده شدند تا برای پرتاب موشک آماده شوند.
پس از چندین روز آماده‌سازی، یک گربه سیاه و سفید کوچک به نام C۳۴۱ – Cerma به عنوان اولین گربه جهان برای پرتاب به فضا انتخاب شد.
الکترودهایی که با جراحی روی جمجمه او کاشته شده بودند، فعالیت مغزش را اندازه‌گیری می‌کردند. ضربان قلب او را تحت نظر داشتند و دستگاهی که به پایش متصل بود، جریان الکتریکی کمی را به عضلات او فرستاده تا پاسخ‌هایش را آزمایش کند. همچنین، یک میکروفون برای ضبط صدای C۳۴۱ Cerma جاسازی شده بود.
در ارتفاع ۱۵۷ کیلومتری زمین، کلاهک موشک طبق برنامه‌ریزی جدا شد.
حدود ۱۰ دقیقه بعد، گربه سالم به زمین برگشت و تنها چند کیلومتر از محل پرتاب موشک فاصله داشت.
اما برنامه فضایی فرانسه هنوز کارش با او تمام نشده بود و دو ماه بعدی صرف انجام آزمایشات مختلف شد. آیا آزمایش بر رفتار، عضلات و سیستم عصبی این گربه تأثیر گذاشته است؟
سرانجام، محققان توجه خود را به مغز گربه معطوف کردند. در آن زمان، تنها یک راه برای بررسی مغز وجود داشت.
آن‌ها این گربه را در راه علم کشتند تا بتوانند نواحی مختلف مغز، به‌ویژه اطراف جایی که الکترود قرار داشته را بررسی کنند تا ببینند آیا مشکلی ایجاد شده یا خیر.
طبق نتایج این بررسی، ظاهراً هیچ مشکلی وجود نداشته است؛ بنابراین او احتمالاً می‌توانست برای مدت طولانی‌تری زندگی کند.
227227
نظر شما