حیدر بوذرجمهر:
فلسطین سرانجام تهدید خود را عملی کرد و به سازمان ملل رفت تا کشور مستقل فلسطینی بر اساس مرزهای 1967 را به عضویت این سازمان در آورد. فلسطینیها تا کنون تسلیم فشارهای شدید جامعه غربی به ویژه ایالات متحده نشدهاند و بر عضویت کامل در سازمان ملل تاکید دارند. این که فلسطینیها تا چه اندازه میتوانند در تحقق این هدف موفق شوند، موضوع گفتگوی اختصاصی خبرآنلاین است با مروان عبدالعال، نماینده جنبش ملی آزادیبخش فلسطین در لبنان که در زیر میخوانید:
نزدیک به یک هفته پیش جلساتی در سازمان امنیت برگزار شد تا عضویت دائمی فلسطین در سازمان ملل مورد بررسی قرار گیرد. در این موقعیت تاریخی اصل قضیه چیست؟
شکی نیست که این روزها روز فلسطین در جهان است، روزهایی که نمایندگان فلسطینی تلاش دارند تا این کشور را در یک اقدامی تاریخی به عضویت کامل سازمان ملل در آورند، بیشک این لحظه یک لحظه مفصلی و تاریخی محسوب میشود، مردم فلسطین میخواهند از حق خود استفاده کرده و صدای خود را به سراسر جهانیان برسانند، مردم فلسطین نمایندگان خود را به سازمان ملل فرستادند چرا که مذاکرات با اسرائیلیها شکست خورد و همان طور که برادر ابومازن در آن نطق تاریخیاش در سازمان ملل گفت، به صورت بسیار روشنی توافق اسلو به شکست انجامید و تا بدین لحظه نیز هیچ راهکاری برای رسیدن به صلح ارائه نشده است، این همان نقشی است که اسرائیل در برابر سکوت جامعه بینالملل مثل کمیته چهار جانبه و غیره بازی کرد تا این مساله به طور کامل به شکست بینجامد. آنها نتوانستند هیچ گونه فشاری به اسرائیل وارد آورند.
آیا شما گمان میکنید با توجه به تصمیمی که واشنگتن گرفته و تلویحا گفته است که از حق وتوی خود علیه عضویت فلسطین استفاده میکند، فلسطین میتواند به عضویت کامل سازمان ملل در آید؟
ما معتقدیم که قبل از هر چیز ما میتوانیم پیروز شویم و فلسطین به عنوان یک حقیقت جغرافیایی بر روی زمین شناخته خواهد شد. باید بدانیم که آنچه در واقعیت و در تاریخ رخ داده و در سازمان ملل گذشته، همگی جزئی از استراتژی فلسطین محسوب میشوند و هر چیز دیگری که به دست آید همگی در این چارچوب میگنجد. تا کنون استراتژی بر این استوار بوده است که با خانه تکتک فلسطینیها رابطه برقرار شود تا یک استراتژی کامل و شامل به وجود آید. ملت فلسطین قدرت بسیاری دارد و در جایی چه در اردوگاهها و چه در داخل فلسطین امکانات، انرژی، قدرت و کفایت لازم را دارد. من بر این اعتقاد هستم که همه ابزارهای لازم برای ساخت چارچوبی سیاسی برای فلسطینیها برای رسیدن به آرمانهایشان را به طور کامل در اختیار داریم.
تاثیر انقلابهای بهار عربی را تا چه اندازه بر تصمیم فلسطینیان برای رفتن به سازمان ملل موثر میدانید؟
هر آنچه تا کنون رخ داده در حقیقت برگردان واقعیتی است که در منطقه عربی و منطقهای وجود دارد و استفاده از آن همچنین میتواند مرزهای جغرافیایی جدیدی را به نفع فلسطینیان ایجاد کند. باید این حقیقت را درک کنیم که مصر در قلب منطقه عربی تغییرات شگرفی به خود دیده است. علاوه بر آن آنچه به اسم انقلابهای عربی و تغییراتی که در آنها صورت میگیرد، رخ داده است در حقیقت تلاشی برای ایجاد یک راهکار منطقهای برای رسیدن به یک توازن اساسی است که میتواند فواید بسیاری برای اعراب داشته باشد. این تغییر در مصر رخ داده است، این را باید درک کرد، این مصری است که هر گونه تغییری در آن تحولات شگرفی در منطقه به وجود میآورد. در این میان خصوصا نقش جمهوری اسلامی و تحولاتی که در آن از بعد علمی و تکنولوژیکی رخ داده است نیز بسیار در خور توجه و اثرگذار است. ایران توانست بسیاری از سیاستها و تلاشهای امریکا را تغییر دهد. علاوه بر آن تحولات بسیاری در روابط ترکیه – اسرائیل رخ داده است و باید این حقیقت را درک کرد که این اتفاق به مصلحت ما است و حتما به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر قضیه فلسطین اثر میگذارد.
آیا مقامات فلسطینی هنگامی که میخواستند طرح خود را برای عضویت در سازمان ملل تحویل دهند فکری هم برای وتوی امریکا در سازمان ملل کرده بودند؟
ایالات متحده امریکا احساس خطر زمانی کرد که دید با این اتفاق خطری متوجه رژیم صهیونیستی خواهد شد، از سویی این اتهام به طور مستقیم متوجه آن است که چرا نتوانسته به اسرائیل فشار بیاورد که حتی ساخت یک خانه را متوقف کند. من میگویم خطری که امریکاییها احساس میکنند دقیقا از همین ناحیه است چرا که رفتن به سازمان ملل به معنای شکست در مذاکرات است و شکستی برای امریکا که برگزار کننده این مذاکرات است، محسوب میشود. تا دیروز این بحث بر سر فلسطین جریان داشت که کشوری که بر سر آن مذاکره میشود مرزهایش مشخص نیست ولی اکنون که صحبت از کشور در سازمان ملل بر اساس مرزهای معروف میشود، ایالات متحده در برابر یک عمل انجام شده قرار گرفته است برای همین طرف فلسطینی را متهم میکند که میخواهد عاملی علیه صلح باشد به همین ترتیب اتهام میزند و دائما فشار میآورد که کمکهای مالی خود به حکومت خودگردان را متوقف میکند. در حال حاضر امریکا به برخی از سازمانهای عربی فشار میآورد تا به فلسطینیها فشار بیاورند که از تشکیل کشور مستقل فلسطینی به شکل و سیاق فعلی دست بر دارند تا لازم نباشد از حق وتوی خود استفاده کند.
بدین ترتیب عاقبت روابط فلسطین با واشنگتن به کجا خواهد انجامد؟
قبل از هر چیز باید بگویم که نگاه ملت همان نگاه رهبران و جریانهای فلسطینی است. این رویکرد با پول خریدنی نیست و رهبران فلسطینی نباید دست بسته بنشینند. آنها نباید قبول کنند که امریکا همچنان به آنها اوهام بفروشد همان اوهامی که تلاش دارد بر ملت فلسطینی تحمیل کند. ملت ما 60 سال است که میخواهد تصور کند که پیروز این میدان در رسیدن به آزادی است.
اگر تلاشهای فلسطین قبل از استفاده واشنگتن از حق وتو شکست بخورد آیا رئیس حکومت خودگردان فلسطینی میتواند اعتماد دو سوم اعضای شورای امنیت را به دست بیاورد؟
فکر میکنم فشارهایی بر برخی کشورهای منطقه وجود دارد تا رضایت دو سوم شورای امنیت یعنی 9 عضو از 15 عضو شورا حاصل نشود برای این که در نهایت ایالات متحده مجبور نشود که از حق وتوی خود استفاده کند. ما از این کشورها میخواهیم که به ضمیر خود رجوع کنند و با نگاهی به وجدان خود اعتراف کنند که ملت فلسطین مستحق برخورداری از یک کشور است.
طرحهای بدیلی به جای عضویت دائم فلسطین در شورای امنیت مطرح شده است. نظر شما در این زمینه چیست؟
به اعتقاد من تلاش برای اعطای مهلت یا عضویت ناظر به فلسطین در سازمان چیزی جز مانورهای سیاسی نیست. ما همه این سیاستها و مانورها را رد میکنیم. آنها میخواهند فلسطین عضو ناظر باشد تا هیچ وقت به عضویت کامل در نیاید، نتایج عدم پذیش عضویت کامل بسیار فاجعه خواهد بود و ما همه فشارهایی که به ما وارد میشود تا به سازمان ملل نرویم را رد میکنیم. طرح دولت تنها طرحی است که مورد توافق همگان است و باید به خواستههای طرف فلسطینی به طور کامل توجه شود چرا که نمیخواهد یک کشور ناقص باشد.
اگر تلاشهای فلسطینی شکست بخورد، اقدامهای بعدی چه خواهد بود؟
وضعیت به طور کلی خطرناک است و نگرانی از این وجود دارد که اسرائیل به مردم فلسطینی موجود در زندانها به خصوص افراد مرتبط با غزه فشار بیاورد. حتی احتمال دارد در شهرهای کرانه باختری اقداماتی را آغاز کند تا نسبت به حکومت خودگردان فلسطینی دلسردی ایجاد شود. آنها به فکر اخراج فلسطینیان از سرزمینهایشان به شیوه 1948 هستند. اما درباره مردم فلسطین، ملت بسیار آیندهنگرند و به مصالح خود بسیار خوب آگاهند از این رو از فرصتها استفاده میکنند تا از درگیری و آبروریزی جلوگیری کنند و جلوی شکافها گرفته شود، پایبندی به وضعیت صلح همچنان استمرار دارد.
حماس سخنرانی عباس در سازمان ملل را به دلیل تمسکش به مذاکرات با اسرائیل متناقض میبیند، نظر شما درباره این موضع چیست؟
من گمان نمیکنم جنبش حماس نظر مخالفی نسبت به این موضوع داشته باشد، اعتراض آنها به مذاکرات است. ولی ما هم گفتهایم که پشت میز مذاکره باز نمیگردیم مگر این که یک استراتژی کامل بر سر موضوع فلسطینی وجود داشته باشد. سخنرانی عباس در خود یک عقبنشینی داشت و آن هم اعتراف به شکست به خصوص بر سر مذاکرات بود برای همین کسی نیز قانع نمیشود که بدین ترتیب به میز مذاکرات برگردد.
ترجمه: سیدعلی موسوی خلخالی
26249
نظر شما