تولید گجت جدید و عرضه یک محصول موفق کار ساده‌ای نیست و بسیاری از شرکت‌ها در این مسیر شکست می‌خورند. البته برخی مواقع همین شکست‌ها می‌توانند منجر به تولید محصولی فوق‌العاده شود. بااین‌حال می‌خواهیم در این مطلب به سراغ 12 گجتی برویم که درنهایت شکست خوردند؛ البته این محصولات یک ویژگی مشترک دارند: سیستم‌عامل اندروید!
بزرگترین شکست های اندروید
اندروید بر برخلاف iOS که با دقت و وسواس طراحی شده، یک سیستم‌عامل باز است و تولیدکنندگان وسایل اندرویدی را برای خطرپذیری و تلاش برای ایجاد فناوری‌های مبتکرانه مفهومی وسوسه می‌کند.
البته برخی از ریسک‌ها در حوزه طراحی گجت‌های اندرویدی نتیجه خوبی داشته‌اند. فیلم‌برداری 4K که برای نخستین‌بار در گوشی ایسر لیکوپید ۲ (Acer Liquid 2) معرفی شد، یکی از این ریسک‌ها است. حسگر اثرانگشت که پس از استفاده‌شدن در گوشی موتورولا آتریکس (Motorola Atrix)، به یکی از مهم‌ترین تجهیزات مورداستفاده در گوشی‌ها تبدیل شد نیز یکی دیگر از این ریسک‌های موفق است؛ اما برخی از تلاش‌ها و ابتکارات برخلاف جذاب بودن، شکست خورده‌اند؛ حتی برخی از بزرگترین شکست های اندروید جذاب‌تر از فناوری‌های موفق در این حوزه بوده‌اند؛ از گوشی‌های مدولار گرفته تا گوگل گلس. به همین دلیل قطعاً ارزش دارد نگاهی کوتاه به چنین شکست‌هایی داشته باشیم.
1. آمازون فایر فون (Amazon Fire Phone)
آمازون تلاش کرد با عرضه آمازون فایر فون جایگاه خوبی در بازار گوشی پیدا کند؛ اما شکست بدی خورد. آمازون این گوشی را با همان هدف عرضه کیندل (Kindle)، یعنی گجت طراحی‌شده برای خواندن کتب الکترونیکی و سایر اسناد دیجیتالی روانه بازار کرد. درواقع آمازون امیدوار بود مردم با خرید این کتاب‌خوان دیجیتالی وارد اکوسیستم نرم‌افزاری این شرکت و برای خرید محصولات بیشتر آمازون تشویق شوند. دلیل قیمت نسبتاً پایین دستگاه‌های کیندل نیز همین موضوع است. آمازون می‌خواست مشتریان کیندل‌ها را با قیمت ارزان بخرند و سپس دائماً برای خرید کتاب‌های دیجیتالی از آمازون هزینه کنند.
آمازون فایر در زمان عرضه خود با قیمت ۶۵۰ دلار که بسیار بیشتر از قیمت آیفون ۶ بود، چندان هم ارزان نبود. اگرچه این گوشی یک نمایشگر سه‌بعدی بدون نیاز به عینک داشت که شاخص‌ترین ویژگی آن محسوب می‌شد و ویژگی جذاب و سرگرم‌کننده‌ای بود (این نمایشگر تصاویر گرفته‌شده توسط دوربین گوشی را سه‌بعدی نمایش می‌داد)؛ اما برخلاف عقیده جف بزوس که معتقد بود چنین نمایشگری در گوشی ضروری است، وجود آن چندان ضرورتی نداشت.
ارزش‌نداشتن آمازون فایر فون برای خرید در مقایسه با رقبای آن و وجود برخی از مشکلات مرتبط با فناوری‌های این گوشی که افراد را آزار می‌داد، باعث شکست آن شد. نمایشگر سه‌بعدی منحصربه‌فرد این محصول آمازون نیز نتوانست آن را نجات دهد.
۲. تبلت ارل سروایول (Earl Survival Tablet)
در ابتدا به‌نظر می‌رسید این تبلت برای طبیعت‌گردان مناطق بکر وسیله‌ای ضروری است؛ زیرا نمایشگر آن با جوهر الکترونیک در زیر تابش شدید نور آفتاب هم وضوح بالایی دارد و مصرف باتری آن هم زیاد نیست. این دو ویژگی نمایشگر تبلت ارل سروایول، آن را به گزینه خوبی برای مشاهده و بررسی نقشه‌های دیجیتال تبدیل کرده بود.
از سوی دیگر، برای افزایش عمر باتری این تبلت، یک پنل خورشیدی داخلی برای شارژ هم در آن تعبیه شده بود. به همین دلیل برای طبیعت‌گردی طولانی هم تبلت مناسبی محسوب می‌شد. همچنین این دستگاه از قابلیت مسیریابی با جی‌پی‌اس و برقراری ارتباط دوطرفه رادیویی بدون نیاز به متصل‌شدن به آنتن موبایل نیز پشتیبانی می‌کرد.
بدنه مقاوم و ضدآب ارل سروایول از آن در برابر آسیب‌هایی مثل سقوط روی صخره‌ها یا افتادن در دریاچه محافظت می‌کرد. کاربران این تبلت می‌توانستند به‌لطف پشتیبانی صفحه لمسی آن از تاچ مادون قرمز، با دستکش نیز راحت از آن استفاده کنند.
ارل سروایول پس از معرفی سروصدای زیادی به‌پا کرد و بسیاری از مردم آن را پیش‌خرید کردند. شرکت ایسکوایگل (Sqigle inc) با تلاش گسترده و ایجاد یک وب‌سایت (که اکنون حذف شده است) تبلت ارل سروایول را به بازار آورد، اما این دستگاه به‌تدریج به فراموشی سپرده شد.
۳. پروژه آرا گوگل (Project Ara)
طبق گزارش انجمن بین‌المللی تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی (International Electrical and Electronic Equipment Forum)، در سال ۲۰۲۲ مردم ۵.۳ میلیارد گوشی را دور انداخته‌اند؛ یعنی حجم غیرقابل‌تصور از مواد اولیه یا به سطل‌های زبانه انداخته شده یا در اطراف رها شده‌اند و یا در گوشه کشوها جا خوش کرده‌اند. زباله‌های الکترونیکی معضل بسیار بزرگی هستند که پروژه آرا گوگل می‌توانست مشکلات مرتبط با آن‌ها را برطرف کند یا حتی راه‌حل‌هایی برای بازیافت آن‌ها ارائه دهد.
پروژه آرا که می‌توان آن را یکی از بزرگترین شکست های اندروید دانست، یک گوشی ماژولار بود که کاربران آن می‌توانستند دوربین، پردازنده و سایر بخش‌ها را ارتقا دهند؛ بنابراین با داشتن این گوشی، دیگر نیازی به خرید گوشی جدید نبود.
همچنین اگر تعویض بخش‌های مختلف گوشی و افزودن قطعات جدید به آن به‌صورت ماژول امکان‌پذیر بود، حجم زیادی از زباله‌های الکترونیکی کم می‌شد. فناوری گوشی ماژولار گوگل می‌توانست این امکان را فراهم کند که قشر متوسط جامعه با درآمد نه‌چندان بالا هم بتوانند بدون صرف هزینه از فناوری‌های جدید سخت‌افزاری حوزه گوشی بهره‌مند شوند.
اگرچه پس از آغاز پروژه آرا، گوشی‌های ماژولار مفهومی نویددهنده‌ای مثل Spiral 2 (اسپیرال 2) معرفی و نمایش داده شدند (اسپیرال ۲ نیز توسط گوگل معرفی شد)، اما چنین گوشی‌هایی نتوانستند آرا را نتیجه‌بخش و ساخت گوشی‌های ماژولار قابل‌استفاده را امکان‌پذیر کنند.
مسائل مرتبط با دوام گوشی و عدم استقبال مردم از گوشی‌های ماژولار امکان‌پذیر شدن طراحی و تولید دستگاه‌های ماژولار نویددهنده و همچنین تحقق رؤیاهایی را که می‌توانند به‌واسطه این گوشی‌ها برآورده شوند، بعید و دور از ذهن کرده است.
۴. کنسول بازی اویا (Ouya game console)
اگر سال ۲۰۱۲ می‌خواستید کنسول بازی بخرید و توانایی خرید کنسول‌های گران‌قیمت مایکروسافت، سونی و نینتندو و بازی‌های آن را نداشتید، اویا گزینه خوبی برای شما بود. این کنسول بازی کوچک اندرویدی تنها ۱۰۰ دلار قیمت داشت. همچنین اویا قول داده بود کاربران تمام بازی‌های منتشرشده برای این کنسول را می‌توانند مدتی برای امتحان‌کردن، رایگان بازی کنند. این محصول در مرحله بازاریابی موفقیت خوبی به‌دست آورد و در کمپین تأمین سرمایه در سایت کیک‌استارتر ۸.۶ میلیون دلار برای آن جمع‌آوری شد.
پس از ارسال اویا برای بررسی‌کنندگان و پس از آن برای حامیان آن، معایب و مشکلات آن یکی پس از دیگری مشخص شدند. دسته بی‌سیم این کنسول بی‌کیفیت بود و نرم‌افزار و رابط کاربری آن نیز مشکلات متعددی داشتند. طراحی سخت‌افزار خود کنسول هم شدیداً مشکل داشت و نیازمند تجدیدنظر بود.
مشکلات فراوان باعث شد اویا تنها بتواند چند بازی اختصاصی باکیفیت برای کنسول خود ایجاد کند؛ زیرا اصرار شرکت برای امتحان رایگان بازی‌ها باعث شد توسعه‌دهندگان هر بازی دلسرد شوند و استور کنسول پر از بازی‌های کم‌کیفیت شود. اشتباهات متعدد باعث ازبین‌رفتن اعتماد مشتریان به اویا شد و راه‌حل‌های ارائه‌شده هم نتوانست مشکلات را برطرف کند.
۵. گوشی P18K انرجایزر (Energizer P18K)
آیا دوست داشتید عمر باتری گوشی‌تان چند روز، چند هفته یا چند ماه شود و ظرفیت آن چند برابر ظرفیت باتری‌های کنونی گردد؟ شرکت انرجایزر گوشی P18K را با ظرفیت ۱۸۰۰۰ میلی‌آمپرساعت با عمر باتری ۵۰ ساعت، بدون یک بار شارژ را عرضه کرد. کاربران گوشی می‌توانستند از این‌گوشی به‌عنوان پاوربانک برای شارژ سایر دستگاه‌های خود نیز استفاده کنند.
از دیگر ویژگی‌های شاخص این گوشی می‌توان به دوربین سلفی پاپ آپ با سیستم دوربین دوگانه و همچنین دوربین پشتی سه‌گانه اشاره کرد. P18K قیمت مقرون‌به‌صرفه‌ای داشت و در آن زمان وجود چنین ویژگی‌هایی در یک گوشی مقرون‌به‌صرفه قابل احترام بود؛ اما ظرفیت و عمر باتری بالای این گوشی که ویژگی متمایزکننده آن محسوب می‌شد، نتوانست آن را در جلب‌نظر موفق کند.
اندازه بزرگ و وزن بالای P18K بسیاری از مشتریان بالقوه آن را در مورد انتخاب آن منصرف می‌کرد. در پروژه تأمین سرمایه برای P18K در ایندی‌گوگو که با هدف جمع‌آوری ۱۲ میلیون دلار آغاز شده بود، تنها در حدود ۱۵۰۰ دلار جمع‌آوری شد که با توجه به مطرح بودن برند انرجایزر، شکست بزرگی برای این شرکت بود. شاید اگر انرجایزر گوشی کوچک‌تری را طراحی کرد که همچنان عمر باتری خوبی داشت، این‌چنین شکست نمی‌خورد و شاهد یکی از بزرگترین شکست های اندروید نبودیم.
5858
نظر شما