برای ما که همیشه خاورمیانه را با کشتار و خونریزی تصور کرده ایم تصویر فاجعه ای که هم اکنون در غزه می گذرد ساده و راحت است، هر چند آن گونه که باید نمی توانیم ابعاد فاجعه را ترسیم کنیم . ما در این سال ها فقط به این موضوع توجه داشتیم که مبادا اسراییلی ها از ما آزرده شوند! تعداد قربانیان غزه هنوز نامعلوم است اما واکنش مقامات کاخ سفید در این میانه بر باوری که دهه ها اعراب بر آن اصرار دارند صحه می گذارد: " هر قدر هم شواهد برای محکومیت اسراییل بیشتر باشد باز هم غرب طرف اسرائیل را می‌گیرد." این بار هم مانند همیشه به راه انداختن حمام خون به گردن عرب ها افتاد.
از سال 1948 میلادی تاکنون، ما همواره از اسراییلی ها دروغ شنیده ایم. همیشه بوش پدر یا بیل کلینتون یا بوش پسر و بلر یا براون بوده‌اند که دو طرف را به خویشتنداری دعوت کرده اند. مگر حماس و اسراییل هر دو به یک اندازه به تسلیحات نظامی دسترسی دارند که باید به یک مقدار نیز صبر پیشه کنند! موشک های دست سازی که حماس طی این هشت سال به سمت اسراییل پرتاب کرده تاکنون فقط 20 اسراییلی را کشته در حالی که یک روز بمباران غزه 300 قربانی فلسطینی به همراه داشت.
البته این خونریزی ها دیگر شکلی روتین و منظم به خود گرفته اند. شاید حماس با پرتاب راکت به سمت اسراییل عصبانیت اهالی تل آویو را منجر شده باشد اما حماس نیز بارها خود به سبب اقدامات مهیج اسراییلی ها دست به حرکتی نظامی زده است. گو این که این دور باطل همواره ادامه خواهد داشت. به همین سادگی! حماس به اسراییل راکت شلیک می کند و اسراییل مواضع حماس را بمباران و دوباره و دوباره و دوباره ها!
ما کشورهای غربی در حالی این روزها به فکر تامین امنیت اسراییلی ها هستیم که سعی داریم بر تمامی جنایات آنها چشم بپوشیم. جالب این که تا پبش از این مادلین آلبرایت وزیر سابق امور خارجه آمریکا، اسراییل را در محاصره توصیف می کرد! گو این که این تانک های فلسطینی بوده اند که تا به حال خیابان های تل آویو را قرق کرده اند!
تا این جای کار ترازوی تقابل اسراییل و فلسطین این گونه بوده است : مرگ یک اسراییلی در برابر کشته شدن 296 فلسطینی. در حالی که در سال 2006 جنگ میان لبنان و اسراییل، یک کشته اسراییلی فقط 10 لبنانی قربانی گرفت. خاورمیانه بدترین روزهای تاریخ خود را تجربه می کند اما آیا این نخستین بار آن است؟ مگر جنگ 1973 میلادی نبود؟ جنگ شش روزه اعراب سال 1967 چه طور؟ یا جنگ سوئز سال 1956؟ یا روز نکبت 1948؟ این بازی پلیدی است که مقامات اسراییلی خود نیز به آن باور دارند. اما بازی خاورمیانه تا کی ادامه خواهد داشت؟ چند روز پیش ایهود باراک وزیر دفاع اسراییل در گفت و گو با فاکس نیوز به صورتی تلویحی و ضمنی عنوان کرد:" قصد ما این است که قواعد بازی را کاملا تغییر دهیم." این یعنی خود آنها نیز به این باور رسیده اند که دست با بازی خطرناکی زده اند.
اما قواعد این بازی هیچ گاه تغییر نمی کند. فقط شکل بازی خطرناک تر از همیشه می شود. این روزها ارزش رابطه میان اعراب و اسراییل با شیبی تندتر از سقوط وال استریت نزول می کند که این موضوع برای آمریکایی ها که البته خود همه امکانات را در اختیار اهالی تل آویو قرار می دهند چندان خوشایند نیست.
طی روزها گذشته همواره این گونه وانمود شده که قربانیان جریان حملات هوایی اسراییل به غزه فقط نیروهای حماس بوده اند. اما آیا این مساله می تواند توجیهی برای حمله به غزه باشد؟ آیا اسراییل گمان می کند که حماس با غرش موشک های اسراییلی می ترسد؟ اسراییل امیدوار است که حماس هراسان به این باور برسد که برای فرار از تیغ صاعقه حمله های اسراییلیان باید آنها را به رسمیت بشناسد و با پذیرش شرایط تشکیلات خودگردان فلسطین سلاح خود را به زمین بگذارد و تسلیم شود؟ آیا قرار است با این حملات حماس راضی به پذیرش طرح صلحی در خاورمیانه شود که آمریکایی ها پشت آن است؟ آیا واقعا اسراییل، آمریکا و سایر رهبران کشورهای غربی گمان می برند که به چنین دستاوردی می رسند؟!
این روزها کسانی ادعای تلاش برای برقراری صلح و آرامش در خاورمیانه را دارند که در تمامی دوران زندگی شان حتی یک بار هم به غزه نرفته اند. تونی بلر یکی از همان هایی است که خود را نگران از اوضاع خاورمیانه نشان می دهد، بی آن که ذره ای فاجعه غزه را درک کرده باشد.
اسراییل همواره با دلهره سعی در تامین امنیت خود داشته اما به راه انداختن حمام خون عاملی برای تامین امنیت آنها نخواهد بود. همان طور که موج حمله های هوایی اسراییلی ها از سال 1948 میلادی تاکنون امنیتی برای آنها به دنبال نداشته است. اسراییل از سال 1975 میلادی تاکنون هزاران بار لبنان را بمباران کرده ولی هیچ گاه به مقصودی که داشته نرسیده است. اما این بار چه؟ به طور حتم اسراییل به حملاتش وسعت می بخشد و در مقابل حماس نیز راکت های بیشتری را روانه مرزهای اسراییل می کند و سیاستمداران غرب و شرق نیز همان نقش منفعل خود را در میانه آوردگاه آنها خواهند داشت. گو این که دور باطل مناقشه اسراییل با فلسطینی ها تا همیشه ادامه خواهد داشت!
ترجمه: لیدا هادی
نظر شما