خطر مرگ به علت افسردگی

فرنوش صفوی‌فر
به گزارش رویترز، در این مطالعات که در دانشگاه راش شیکاگو انجام شده، مشخص شده در افراد افسرده، چربی دور احشای داخلی به طور قابل‌ملاحظه‌ای نسبت به افراد سالم، افزایش می‌یابد. پیش از این تحقیقات نشان داده بودند خطر این نوع چربی که به آن چاقی پنهان نیز گفته می‌شود، بیشتر از چاقی ظاهری است و تأثیر آن در افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، بیشتر است.

نتایج این مطالعه، روی 400 نفر از زنان میانسال، در شماره ماه می نشریه علمی پزشکی روان‌تنی، منتشر شده است. در این مطالعه، این افراد که همگی تشخیص افسردگی بالینی برایشان مسجل شده بود، تحت نوعی سی‌تی‌اسکن ویژه قرار گرفتند که می‌تواند میزان چربی تجمع‌یافته دور اعضای حیاتی بدن، مانند قلب و کبد را اندازه‌گیری کند. بررسی‌های این گروه تحقیقاتی و مقایسه آن با زنان با وضعیت مشابه، اما بدون افسردگی، نشان داد که میزان چربی احشایی در بدن بیماران افسرده، تا 5/24 درصد بالاتر از زنان سالم است. این در حالی است که در این مطالعه، هیچ ارتباط معنی‌داری به لحاظ آماری بین افسردگی و چاقی ظاهری به دست نیامد. چاقی ظاهری، به طور رایج از تقسیم وزن به کیلوگرم به مجذور قد برحسب متر محاسبه می‌شود که اصطلاحاً به نام نمایه توده بدنی یا BMI معروف است.

جالب این که در این مطالعه، وقتی اثر سایر عوامل مؤثر بر چاقی، مانند تحرک و ورزش افراد حذف می‌شد، باز هم افسردگی با ابتلا به چاقی ارتباط داشت و این نشان‌دهنده نوعی رابطه خاص است که باید در مطالعات بعدی بیشتر شکافته شود. اکثر افراد مبتلا به دوره‌هایی از افسردگی، اظهار می‌کردند که به طور معنی‌داری در دوره‌های بیماری‌شان، به بی‌اشتهایی یا پراشتهایی غیرطبیعی دچار می‌شوند که این باعث نوساناتی در وزن آنها نیز می‌شد؛ طوری که این تغییرات در اشتهای فرد، به عنوان یکی از علائم مشخصه بیماری در بین روان‌پزشکان مطرح بود. اما مطالعه جدید، سخن دیگری دارد و آن این که خود فرایند افسردگی، مستقل از اشتها و میزان خوردن یا حتی ورزش افراد، می‌تواند باعث تجمع چربی شود.
همچنین پیش از این مط
العات نشان داده بودند که افراد افسرده، بیش از مردم سالم در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند، عوارض بیماری نزد آنها سنگین‌تر است و احتمال مرگ‌ومیر آنها در اثر بیماری هم بیشتر است. اما چگونگی این تأثیر افسردگی بر بیماری‌های قلبی مشخص نبود که مطالعه حاضر می‌تواند سرنخ‌هایی در این رابطه به دست دهد. چرا که مطالعات قبلی نشان داده‌اند که حتی در صورتی که نسبت وزن به قد یا همان نمایه توده بدنی فرد طبیعی باشد، اما در تصویربرداری‌های دقیق، مشخص شود که دور اعضای حیاتی داخلی او، مانند قلب و کبد، تجمع چربی وجود دارد، احتمال ابتلای او به بیماری‌های قلبی بالا می‌رود و فرد نباید گول ظاهر لاغر خود را بخورد و از تنظیم رژیم غذایی و پرداختن به ورزش و فعالیت، غافل شود.

به گفته محققان مجری این مطالعه اخیر، احتمالاً افسردگی، سبب افزایش ترشح هورمون کورتیزول، هورمون معروف به هورمون استرس می‌شود که این هورمون با تغییر در وضعیت سوخت‌وساز قندها و چربی‌ها، باعث تجمع بیشتر چربی به جای سوزاندن آن می‌شود. با این حال ممکن است عناصر التهابی دیگر نیز که در ارتباط نزدیک با این هورمون هستند، در این مورد دخیل باشند. برای پاسخ دقیق‌تر به این پرسش‌ها، لازم است مطالعات تکمیلی در این رابطه پیگیری شود.