عبدالباری عطوان*:
پس از افشاگری های سید حسن نصرالله و دلایل و مدارک موثقی که درباره دست داشتن اسرائیل در ترور مرحوم رفیق الحریریی نخست وزیر فقید لبنان از سوی وی ارائه شد، اوضاع در این کشور رو به آرامش گذاشته است، البته این روند تا زمان پایان مرخصی‌های سران این کشور و پایان ماه مبارک رمضان در لبنان موقتی است.
نصرالله از جاسوسان اسرائیلی سخن گفت، اما از افراد پشت پرده آنها و همکاری کنندگان با این جاسوس‌ها در لبنان سخنی نگفت، وی از فعال کنندگان این افراد در اسرائیل سخن گفت اما حرفی از فعال کنندگان آنها در لبنان بر زبان نیاورد، شاید از این طریق می‌خواست تا آرامشی که بعد از سفر ملک عبدالله و بشار اسد سران عربستان و سوریه در لبنان حاکم شده بود، ادامه داشته باشد.
درست است که نصرالله برای حفظ آرامش بسیاری از حقایق را مخفی کرد، اما همین مقدار بسیاری از جریان‌های عربی همسو با اسرائیل را برملأ کرد.
سعدالحریری نخست‌وزیر لبنان و نزدیکان او در مورد اظهارات اخیر نصرالله سکوت اختیار کرده اند و از لغو یا تاخیر در صدور حکم اولیه دادگاه که احتمالا عناصری از حزب الله را متهم به دست داشتن در ترور حریری خواهد کرد، سخن نگفته اند، این در حالی است که نصرالله با ارائه ادله خود ممکن است صدور حکم اولیه را به مدت چند ماه به تعویق بیندازد.
به عبارت دیگر نصرالله از این سخنرانی قصد داشت برگه‌ها را بر هم زده تا زمان بیشتری را برای خود و همپیمانانش به دست آورد و به صورت بیشتری خود را برای صدور قرار اولیه دادگاه آماده کند.
بررسی دلایل نصرالله در مورد جاسوسان اسرائیل و عکس‌ها و تصاویر ارائه شده از سوی آنها به زمان بسیار زیادی نیاز دارد، مگر اینکه دادگاه ترور حریری بخواهد به همین روند خود ادامه دهد و تحقیقات را به صورت یک جانبه دنبال کرده و اتهامات را تنها متوجه عناصر حزب‌الله بنماید.
هم اکنون سوالی که در برهه کنونی مطرح است اینکه طول عمر این ارامشی که پدید آمده چقدر است و گروه های درگیر چقدر خود را به حفظ و ادامه آن ملتزم می دانند. در این خصوص چند نظر وجود دارد:
نظریه اول این است که آرامش در لبنان موقت است و از چند هفته تجاوز نمی‌کند و این دقیقا بستگی به این دارد که مواضع نظامی آمریکا و اسرائیل درباره برنامه هسته ای ایران چه باشد. اگرچه از ظاهر ماجرا و براساس تقویت استحکامات نظامی دو طرف به نظر می رسد که احتمال جنگ هر روز بیشتر می شود.
نظریه دوم بر این اساس است که توافق سوری و سعودی که در دست اجراست، باعث تاخیر در صدور حکم اولیه تا زمانی نامعلوم می‌شود تا جایی که این موضوع به فراموشی سپرده شود.
جالب اینجاست که میزان بازدارندگی که حزب الله در دو عرصه داخلی و منطقه‌ای لبنان تحمیل کرده است، بسیاری از گروه‌ها را به تجدیدنظر در محاسبات خود فراخوانده است. حزب الله به دنبال جنگ داخلی نیست، اما از آن ترسی ندارد، بلکه بدون شک این طرف مقابل است که از آن می‌هراسد.
این حزب در عین حال جنگ با اسرائیل را نیز نمی‌خواهد چون میزان ویرانی‌های ناشی از آن را می‌داند، اما با این حال اگر این جنگ بر حزب تحمیل شود، برای آن آماده است.
معادله فرودگاه در مقابل فردوگاه، کارگاه در مقابل کارگاه و تل‌آویو در مقابل ضاحیه معادله‌ای بود که اولین نتایج آن را در فروکش کردن درگیری‌ها بعد از حمله رژیم صهیونیستی به مرز لبنان در العدیسه دیدیم.
به هر حال بر اساس این گزارش دولت وفاق ملی به ریاست سعدالحریری هم‌اکنون در اختیار دادگاه بین‌الملل و حکم اولیه آن قرار گرفته است و می‌توان از این طریق قدرت و ضعف آن را ارزیابی کرد، چرا که یک اشتباه کوچک ممکن است این دولت را بر باد بدهد، آرامش شکننده موجود در فضای لبنان نیز به همین دلیل است.
کنفرانس مطبوعاتی نصرالله درست است که به علت پایبندی به توافق صلح بسیاری از حقایق را مخفی کرد، اما همین موضوع نقشه رسانه‌ای عربی را در زشت‌ترین صورت خود ترسیم کرد، بطوریکه شاهد بودیم که بسیاری از جریان‌ها در مسیر اسرائیل قرار گرفتند و دست داشتن این رژیم در ترور حریری را رد کرده و دلایل نصرالله را به سخره گرفتند.
القدس العربی پانزدهم آگوست
سردبیر روزنامه القدس العربی
نظر شما