آذرجزایری: از زمانیکه ایران در تلاش است تا کویت را برای توسعه میدان مشترک آرش متقاعد کند،12 سال می گذرد.اگرچه در تمام این مدت مسوولان نفتی کویت تاکید کرده اند که تا چند ماه آینده پاسخ خواهند داد اما تا کنون این امر محقق نشده و اینبار وقتی یک مسوول نفتی ایران از آغاز یک جانبه تولید در این میدان می گوید موج اعتراض ها بر سر ایرانی ها سرازیر می شود.
از سویی دیگر، در این میدان ،عربستان نیز شریک است اما تا کنون این کشور موضع گیری خاصی نکرده است.اگرچه حدود دوسال پیش شنیده می شد که این کشور در تلاش است برای توسعه مشترک میدان آرش با کویت به نتیجه برسد.
برهمین اساس از یکشنبه هفته گذشته که مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره از احتمال برداشت یک جانبه از سوی ایران خبرداد مسوولان این کشور شروع به اعتراض کرده اند و تاکید دارند مرز این سه کشور به طور کامل مشخص نشده است.
دراین بین اگرچه زیرکچیان زاده بارها تاکید کرده ایران در مرز مشخص خود مشغول به فعالیت است اما کویتی ها در برخی ازاظهارنظرهای خود ازبرداشت ایران از سهم کویت خبرداده اند.
با این حال واکنش ها از سوی کویت روز جهارشنبه 14 دی باعث شد تا مدیرعامل شرکت ملی نفت در جمع رسانه ها حاضر شود و تاکید کند برداشت از این میدان تنها در صورتی محقق خواهد شد که کویت و عربستان نیز همراه ایران باشند.
این درحالی است که ایران بیش از 11 سال است که تلاش دارد با همکاری دو تا سه جانبه توسعه این میدان را ادامه دهد.حتی در زمان وزارت نوذری،این وزیر نفت دولت نهم به کویت پیشنهاد صادرات گاز به این کشور و توسعه دوجانبه میدان آرش را داد که در آنزمان قرار شد وزیر نفت کویت پس از حضور در کشورش پاسخ این پیشنهاد را به ایران بدهد که این امر هیچ وقت محقق نشد.
براین اساس در شرایطی که ایران سیاست خود را بر توسعه میادین مشترک گذاشته است و توسعه میادین غیر مشترک را ضروری نمی داند چراکه بودجه ای محدود دارد بنابراین در صورتیکه کشورهای همسایه بخواهند در مقابل توسعه هر میدان مشترکی چنین واکنشی داشته باشند و ایران نیز معطل بماند تا این کشورها چه زمانی تمایل به این همکاری دارند عملا افزایش تولید نفت ایران رویایی دست نیافتنی خواهد بود.آنهم در شرایطی که باید تا پایان برنامه پنجم توسعه تولید نفت ایران به بیش از 5 میلیون بشکه افزایش یابد.همان آرزویی که قراربود در پایان برنامه چهارم محقق شود.اما امروز می شنویم که قلعه بانی تاکید می کند که در اولین سال اجرای قانون پنجم 20 هزار بشکه تولید نفت ایران کاهش یافته است.
دراینصورت اگر کاهش 20 هزار بشکه ای نفت کشور را در هر سال برنامه پنجم تصور کنیم تا پایان برنامه علاوه بر اینکه رویای 5 میلیون بشکه ای تولید غیر واقع خواهد بود بلکه تولید نفت ایران به زیر 3 میلیون بشکه در روز کاهش خواهد یافت.
بنابراین در چنین شرایطی مسوولان نفتی یا باید در ابتدا به فکر توافق جدی با همسایگان برای توسعه میادین باشند و یا در صورت توسعه میادین از ایجاد موج اعتراض های این کشورها واهمه ای نداشته باشند.چراکه در شرایطی که مذاکرات با کویت بیش از 11 سال طول کشیده و ایران برای تحقق چنین مساله ای بارها با این کشور نشست برگزار کرده و همواره کویت از اجرایی شدن آن خودداری کرده گلایه ای دیگر مطرح نخواهد بود و اگر تصور کنیم کاردر این کشور نامه ای به ایران می نویسد و گلایه مسوولان کشور خود را اعلام می کند باید گلایه ایران را هم بشنوند.راه توسعه میادین مشترک همکاری با کشورهای همسایه است اما این راه به معنای ضرر به منافع ملی نیست.شاید راهی دیگر برای مذاکره وجود داشته باشد که ایران به کارخود ادامه دهد اما قطعا جا زدن ایران و تاکید بر عدم برداشت تا زمان حضور عربستان و کویت نیست.
22139
نظر شما