شاهنامه

نهاد باستانی کین و حفظ کیان کشور

ادبیاتدر متون ادبی کهن ایران، نهاد کین و انتقام‌جویی، نه صرفاً به مثابه انفعال نفسانی و هیجان فردی، که نهاد فرهنگی – اجتماعی غنی ای است که در دوره‌های بحرانی تاریخ ایران، کارکرد وحدت بخشی، غیرت‌ورزی و حفاظت‌بخشی ملی مردم ایران را برعهده داشته است.

وقتی انسان نخستین مُرد تخمه‌اش در زهدان مادرِ زمین افتاد

راز آفرینش انسان در اساطیر ایران؛ از مرگ کیومرث تا طلوع بشر

تاریخ ایرانمنابع کهن اساطیری ایران باستان به ما می‌گوید که هدف از خلقت انسان کمک به اهورامزدا در مبارزه با اهریمن و بودن جانشین اهورامزدا بر روی زمین بوده است. خداوند درصدد نمودار ساختن قدرت خویش بوده و با آفرینش مادی و به‌ویژه خلقت انسان، قدرت خویش را آشکار می‌سازد.

آن‌ها که می‌گویند نام ایران جدید است یا تاریخ بلد نیستند یا مغرض‌اند

تاریخ ایراندر چه سطحی می‌اندیشند این‌هایی که امروز می‌گویند رضاشاه نام ایران را ایجاد کرد. حکومت پهلوی با هدف تسهیل روابط خارجی اعلام کرد که که آقا یک‌بار پرشیا به کار نبرید یک‌بار ایران! ما می‌خواهیم یک اسم واحد بین‌المللی داشته باشیم

از عشق ممنوعه تا سوگ سیاووشان؛ در شبِ ۸۸۸ بخارا

ادبیاتهشتصدوهشتادوهشتمین شب از شب‌های بخارا به «شاهنامه، داستان سیاوش و گذر از آتش» اختصاص یافته است.

درخشش نوجوان قزوینی در چهارمین جشنواره ملی نقالی

قزوینعضو نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان قزوین، در چهارمین جشنواره ملی و بین‌المللی نقالی، موفق به کسب رتبه سوم کشور و مقام اول استان شد.

شاهنامه «سند هویت ملّی ایرانیان» است/حتی برای تحسین فردوسی باید اول به کسب فضایل پرداخت

اخبار دینشاهنامه گرانسنگ حکیم ابوالقاسم فردوسی «سند هویت ملّی ایرانیان» شمرده می‌شود و در طول یک هزاره برای مردم ایران مورد احترام و مقدس بوده است؛ این ویژگی‌ها حساسیت درباره شاهنامه و فردوسی را به حد اعلا می‌رساند.

خانمی که به فردوسی توهین کرد و ...

اخبار اندیشهجامعه باید خودش پاسدار ارزش ها و سنت های خود باشد و توهین و فحاشی به شخصیت های بزرگی چون فردوسی و خیام را تبدیل به تابو کند، و درمقابل فحاش قدعلم کند تا یا وادار به عذرخواهی شود و یا تحت فشار اجتماعی و عرفی قرار بگیرد و برای دیگران درس عبرت شود. این کار نه تنها مغایر با اصول آزادی بیان نیست که اتفاقا زمینه ساز آن است.

از بازخوانی نظرات روشنفکران تا حاشیه‌سازی مجازی

شاهنامه؛ از نقد جدی روشنفکران تا شوخی نازل امپراطور کوزکو

ادبیاتاگرچه «شاهنامه» و فردوسی همواره در معرض نقد روشنفکرانی چون علی حصوری، احمد شاملو و ابراهیم گلستان بوده و مرور تاریخ نقد شاهنامه نشان می‌دهد بسیاری از روشنفکران و پژوهشگران معاصر، بی‌آنکه به فردوسی توهین کنند، با خوانشی نوین از اسطوره‌ها و روایت‌های شاهنامه، نقدهایی جدی و گاه بسیار تند به آن وارد کرده‌اند اما آن‌چه این روزها در پیوند با نام زینب موسوی به سر خط خبرها تبدیل شده است، نه نقد که چنگ زدن به صورت یکی از بزرگان ادبیات کلاسیک ایران است.

وصیت فرهنگی «اسلامی ندوشن» به ایرانیان

اخبار دیناز ندوشن یزد برخاست و به یکی از ستون‌های فرهنگ معاصر ایران بدل شد؛ «محمدعلی اسلامی ندوشن» با بیش از ۷۰ کتاب و ۵۰۰ مقاله نشان داد چطور عشق به زبان فارسی و استقلال نظر می‌تواند نسل تازه را شیفته قلم کند. شاه بیت همه کتاب‌های این نویسنده یک جمله ناب است که همان هم وصیت فرهنگی او به ایرانیان شد.

واکنش بهرام بیضایی به جدال این روزها بر سر شاهنامه و فردوسی

ادبیاتصفحه اینستاگرام منتسب به بهرام بیضایی با انتشار عکسی از او به همراه بخشی از فیلمنامه «دیباچه نوین شاهنامه» نسبت به جدال این روزها بر سر شاهنامه و فردوسی واکنش نشان داد.

واکنش‌ها به حاشیه‌های زینب موسوی و شاهنامه

مخاطبان خبرآنلاین درباره جنجال زینب موسوی چه گفتند؟

ادبیاتجنجال تازه زینب موسوی با شاهنامه، نه فقط در شبکه‌های اجتماعی که در بخش نظرات خبرآنلاین هم داغ شد. مرور واکنش‌های مخاطبان این رسانه نشان می‌دهد که جامعه ایرانی در برابر میراثی چون فردوسی و شاهنامه حساسیت ویژه‌ای دارد؛ تا جایی که طیفی از کاربران خواستار عذرخواهی رسمی این طنزپرداز شدند و عده‌ای دیگر مرز میان آزادی بیان و ابتذال را به بحث گذاشتند.

اعلام جرم دادستانی علیه زینب موسوی

ادبیاتدادستان تهران علیه «زینب موسوی»، طنزپرداز، به‌دلیل انتشار ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی که در آن به «فردوسی»، شاعر نامدار ایرانی اشاره شده بود، اعلام جرم کرده است.

انتقاد روزنامه خراسان از توهین زینب موسوی به فردوسی: از یک زن ایرانی قبیح است/ این جنجال را سالها پیش احمد شاملو هم راه انداخت

ادبیاتبه تازگی به بهانه سخنان فردی که در فضای مجازی به عنوان طنزپرداز شناخته می‌شود بار دیگر شاهنامه فردوسی به بحث روز بدل شده است.

بن‌مایه‌های نجات و خرد در اساطیر سامی و ایرانی

مقایسه ورجمکرد جمشید و کشتی نوح نبی

تاریخ ایراندر اساطیر ایرانی، به‌ویژه در متون پهلوی چون بندهشن (فصل ۳۰) و روایت‌های وندیداد، جمشید (یم) پادشاهی است که به الهام از اهورامزدا، شهری زیرزمینی و ایمن برای نجات انسان‌ها و حیوانات می‌سازد. این شهر، «ورجمکرد»، با هدف مقابله با سرمای کشنده آینده و تداوم نسل بشر طراحی می‌شود.

بررسی نقش اسطوره در جنگ غرب علیه ایران توسط بهمن نامورمطلق، استاد اسطوره شناسی دانشگاه شهید بهشتی

جنگ ۱۲ روزه؛ نقش هویت ساز شاهنامه فردوسی در مقابله با اسراییل و ناتو/ ترکیب هوشمند اسطوره‌های ملی و اسوه‌های دینی برای ایجاد هویت پایدار

اخبار اندیشهکمتر کشوری چنین تراکم و تنوعی از تپه‌ها و شهرهای کهن دارد؛ از تپه سیلک کاشان و تپه حصار دامغان تا شهر سوخته، جیرفت، ایلام و دوران هخامنشی. این سرزمین، محل زایش تمدن‌های گوناگون بوده، اما هنوز نتوانسته‌ایم از این ظرفیت عظیم برای تثبیت جایگاه ایران به‌عنوان قطب گردشگری فرهنگی بهره کافی ببریم...شاهنامه فردوسی پاسخی بود به بحران پس از حمله‌ اعراب، همانگونه که سرودهایی چون «ای ایران» یا نماهنگ‌های حماسی معاصر واکنشی به تهدیدهای اخیرند. در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، بازگشت پررنگ اسطوره‌ آرش در رسانه‌ها، گواهی است بر زنده‌بودن این منابع هویتی.

سومین شماره مجله «گواه» منتشر شد

از متن وصیت‌نامه علم تا ممنوعیت «شاهنامه» در اردوگاه‌های عراق

تاریخ ایراندر بخش «داستان جلد»، این شماره از مجله تصویری از احسان طبری، فیلسوف، شاعر، نویسنده و ایدئولوگ حزب توده ایران را به تصویر کشیده و پرونده‌ای مفصل به زندگی، آثار و بازگشت فکری او از مارکسیسم اختصاص داده است. احسان‌الله طبری از خانواده‌ای مذهبی برخاست اما از همان دوران جوانی به حزب توده ایران پیوست و یکی از اعضای مؤثر رهبری آن شد.

آب در اسطوره آرش کمانگیر

اخبار اندیشهما در این سال‌ها، شاهد ارائه و اجرای برنامه‌ای جامع برای حفاظت از این سرمایه حیاتی (آب) نبوده و نیستیم. خشک ‌شدن هامون، گاوخونی، زاینده‌رود و تهدید کارون و کاهش شدید سطح آب‌های زیرزمینی و فرونشست زمین، نابودی دریاچه اورمیه، پس‌رفت دریای مازندران، آلودگی آب‌های جنوبی ایران و سرانجام به تعبیر محترمانه سازمان‌های ذی‌ربط «افت فشار آب در شهرها» همه ناشی از این بی‌مبالاتی است. این در حالی است که پیوسته از شیوه‌های مدیریتی خود تعریف و تمجید و چنان خودستایی می‌کنیم که راه بحث و گفت‌وگو و انتقاد و ایراد و پرسش را می‌بندیم.