160 ثانیه وحشت در پیشرفته‌ترین ترن‌هوایی جهان

مجید جویا: در دنیای سراسر رقابتی طراحی و تولید ترن‌هوایی‌ها، مهندسان تمایل بیمارگونه‌ای به شکستن رکوردها و فراتر بردن حد تحمل انسان‌ها دارند. ولی اگر یک ترن‌هوایی (رولرکوستر)‌ حس شیرجه یک هواپیمای نمایشی را برای شما زنده کند، دیگر رکوردها معنای چندانی نخواهند داشت. برای مهندسان طراح ترن‌هوایی‌ در شرکت بولیگر و موبیارد (B&M)، ساختن ترن‌هوایی‌هایی که تنها سریع‌تر، بلندتر یا پر پیچ و خم‌تر باشند، کفایت نمی‌کند. والتر بولیگر، بنیان‌گذار B&M می‌گوید: «یک ترن‌هوایی‌ خوب باید نرم و راحت باشد».
هنگامی که جدیدترین ترن‌هوایی‌ این شرکت با نام Gatekeeper طی روزهای آینده در سدارپوینت اوهایو افتتاح شود، رکوردهای زیادی را خواهد شکست، که از جمله آنها می‌توان به یکی از بلندترین مسیرهای سقوط آزاد به طول 55 متر اشاره کرد. این ترن‌هوایی‌ همچنین بلندترین و پرحلقه‌ترین کوستر بال‌دار دنیاست که البته تعداد این کوسترهای بال‌دار از 5 مورد تجاوز نمی‌کند. صندلی‌های بال‌دار کوسترها در هر سمت مسیر، که یکی از مشخصه‌های طراحی‌های B&M هستند، به منظور شبیه‌سازی حس پرواز بر روی بال یک هواپیما طراحی شده‌اند. گیت‌کیپر سرنشینان خود را طی 2 دقیقه و 40 ثانیه در یک مسیر 1269 متری سرشار از حرکات بدل‌کاری هواپیما زهره‌ترک می‌کند. اوج این هیجان، مانوری است که در آن بال‌ها از میان دو برج فولادی و بتنی می‌گذرند. این یعنی تمام وحشت خلبانی نمایشی، البته بدون تلاطم هوا.

در ادامه می‌توانید با جزئیات قابل توجه این ترن‌هوایی که با شماره روی تصویر مشخص شده، آشنا شوید.برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ‏تر، اینجا را کلیک کنید.

1- سقوط
هنگامی که سرنشینان کمربندهای خود را محکم کردند، یک مسیر 55 متری را بالا می‌روند و از آن ارتفاع، بیشترین سقوط آزاد را بین ترن‌هوایی‌های دنیا تجربه می‌کنند. در واقع این سقوط به حدی پرارتفاع است که تمام انرژی جنبشی مورد نیاز برای طی باقی مسیر 1.5 کیلومتری ترن‌هوایی‌ و انجام 6 سقوط آزاد دیگر مسیر را فراهم می‌کند.

2- مانور ایملمان
در انتهای سقوط آزاد، سرنشینان نیرویی به اندازه 4 برابر نیروی جاذبه و سرعتی معادل 108 کیلومتر بر ساعت (30 متر بر ثانیه) را پیش از ورود به مانور بعدی تجربه می‌کنند: مانور ایملمان. این مانور که نام خود را از یک حرکت هوانوردی نمایشی گرفته، مسیری به شکل نعل اسب است که نیم دور بالا می‌رود، 180 درجه به دور خود می‌چرخد، و سرنشینان خود را در حال پرواز به مرحله بعدی می‌فرستد. این چرخه کوتاه، بسته و عمودی، نیرو را در امتداد ستون فقرات سرنشینان به بدن آنها وارد می‌کند، در نتیجه آنها کمتر تاب می‌خورند.

3- کوهان شتر
تکانه (اندازه حرکت) به دست آمده از مانور ایملمان سرنشینان را به نوک یک منحنی سهمی‌گون می‌فرستدتا در آنجا به‌مدت دو ثانیه بی‌وزنی را تجربه کنند. این امر هنگامی رخ می‌دهد که نیروی رو به بالای ترن‌هوایی‌ با نیروی رو به پایین جاذبه برابر می‌شود.

4- در بازکن
دربازکن در حقیقت تنها یک چرخه است که در سه بعد گسترش یافته است. مرکز چرخش آن به مقدار خیلی کمی انحراف دارد، در نتیجه سرنشینان در خارجی‌ترین بخش بال، شتاب بیشتری را به نسبت افراد نزدیک‌تر به مرکز ریل تجربه می‌کنند

5- سوراخ کلید
درست هنگامی که به نظر می‌رسد بال‌ها حتما به دو برج 62 تنی فولادی و بتنی برخورد می‌کنند، آنها90 درجه می‌چرخند و مسافران را از شکاف‌های باریکی رد می‌کنند. این شکاف به‌قدری باریک است که فاصله بین دست‌های کشیده شده بلند قدترین سرنشین (حداکثر قد مجاز 2 متر است) و کناره‌های برج‌ها کمتر از 30 سانتی‌متر است. مسیر به هر دو برج متصل شده، چراکه بدون وجود چنین اتصال‌هایی، جابجایی‌های کوچک مسیر در اثر تغییر شرایط دما و باد مهندسان را مجبور می‌کرد که سوراخ‌های بزرگ‌تری تعبیه کنند و بالطبع از شدت هیجان و ترس سرنشینان کاسته می‌شد.

بال‌ها
بازوهای فولادی به کمک بال‌های فولادی دو متری می‌آیند. طراحان بال‌ها را در زیر صندلی‌ها به نسبت روی ریل محکم‌تر ساخته‌اند تا فرکانس لرزش بال‌ها با مسیر متفاوت باشد. این امر مانع از برهمکنش‌هایی می‌شود که منجر به مشکلات سازه‌ای می‌شوند.

 کمربندهای ایمنی
اکثر ترن‌هوایی‌های پیچ وخم‌دار متکی به بست‌های ایمنی روی شانه هستند که جلوی دید سرنشین را می‌گیرند و گوش او را می‌پوشانند. گیت‌کیپر اما، کمربندهای نرم و قابل انعطافی دارد که بخش بالایی بدن را بدون نیاز به روکش‌های فومی سخت محافظت می‌کند. یک مهار میله‌ای محکم سرنشینان را در جای خود محکم نگاه می‌دارد.
53271