عکسهای ارسالی از سعید آقاعلیخانی
سیده نفیبسه در سال 145 ه.ق در مکه مکرمه متولد گردیده و در مدینه منوره پرورش یافت، سیده نفیسه بانویی بود که حافظ قرآن ، قاری قرآن و مفسر قرآن بود . وی دخترحسن انورفرزند زید بن حسن بن علی (ع) یکی از زنان عارف و صاحب کمال و حافظ قران بود که در عبادت بسیار می کوشید .روزها روزه می گرفت و شب ها به عبادت و راز و نیاز می پرداخت. از آنجا که ثروت فراوانی داشت به بیماران و نیازمندان کمک می کرد تا به آن حد که برای خود هیچ باقی نماند. وی سی بار به حج و زیارت خانه خدا مشرف شد که بیشتر این سفرها با پای پیاده بود. سیده نفیسه، سالی با همسرش اسحاق مؤتمن (پسرامام صادق علیه السلام) از مدینه منوره به زیارت حضرت ابراهیم خلیل (ع) در بیت المقدس مشرف شد و در برگشت از مدینه به مصر آمد ودر منزلی سکنی گزید.در همسایگی آنها دختری نابینا و یهودی زندگی می کرد. روزی به آب وضوی سیده نفیسه، تبرک جست و بینایی چشمهایش را باز یافت. از این رو بسیاری از یهودیان اسلام آوردند واهل مصر به او اعتقاد عجیبی پیدا کردند و از او خواستند که در مصر بماند. وی تقاضای مردم را پذیرفت و مردم نیزاز محضرش برکات فراوانی را مشاهده نموده و استفاده های بسیاری از آن بردند .سیده نفیسه معاصر امام شافعى بود و زمانی که شافعى درگذشت او بر جنازهاش نماز خواند.
او صاحب کرامات بود وبسیار و مستجابالدعوه ; زن شکوهمندى که سخن و سیماى او نردبان آسمان بود و خانهاش ملجا و پناهگاه تهیدستان و بىپناهان،در توصیف سیده نفیسه گفته شده که وی در طول عمر همیشه روزه دار بود و فقط در ایام دو عید افطار می نمود. به علت کراماتی که داشت فشار و اصرار مردم برای زیارت او بسیار گشت به طوری که عرصه به او تنگ شد واز پی گیری عبادات و رسیدگی به نیازهای شخصی متعذر گردید. بنابراین تصمیم گرفت به مدینه بازگردد. مردم مصر به او توسل جستند و التماس نمودند تا در آنجا بماند و حاکم مصر در این مورد مداخله نمود و مقرر شد که خانه ای در خارج از شهر در محل دارالسباع به بانو نفیسه اختصاص دهند و زیارت و دیدار مردم فقط در دو روز شنبه و چهار شنبه صورت پذیرد تا او بتواند به عبادات و راز و نیازهای خود برسد .( تاریخ ابن خلدون)
این نواده امام حسن مجتبی(ع) با شوهر خود - اسحاق (پسر امام صادق(ع) - به مصر رفت و در رمضان 208 ه . ق درگذشت. وقتى سیده نفیسه درگذشت اسحاق مىخواست جسد او را به مدینه ببرد مردم اشکریزان بر در خانهاش جمع شدند و از او خواستند که مشهد نفیسه در مصر باشد، نفیسه را در خانه محل سکونتش به خاک سپردند. او در ماه رمضان درگذشته بود و مردم روزهدار بر او مىگریستند.
در نقل دیگری آمده که بعد از رحلت وی، همسرش بر آن شد تا جنازه او را از مصر به مدینه منتقل کند اما مردم مصر تقاضا کردند تا او را در سرزمین آنان دفن کند تا از قبرش برکت جویند. اسحاق امتناع ورزید ولی شب هنگام رسول اکرم(ص)را در خواب دید که به او فرمودند: ای اسحاق ! نفیسه را نزد مردم مصر بگذارتا برکت بر آنان نازل شود.( سفینه البحار،ج2،ص604).
آن بانوی مکرمه قبری را با دست خویش ساخته و پیوسته به داخل آن می رفت . نماز می خواند و قرآن تلاوت می کرد تا اینکه در ماه مبارک رمضان سال 208 ه.ق به دیدار دوست شتافت
====
شما هم می توانید مطالب، عکسها و فیلم های تولیدی خود را برای ما به آدرس shoma@khabaronline.ir ارسال کرده تا آنرا با نام خودتان منتشر کنیم.
لطفا فیلم ها بیشتر از 5 مگابایت نباشد و ترجیحا در فرمت اف.ال.وی .flv ارسال کنید. همچنین عرض هر عکس حداکثر 500 بوده و حجم عکس بیشتر از 100 کیلوبایت نباشد. مطالب خود را نیز در قالب مایکروسافت ورد به صورت ضمیمه ارسال کنید.
/5656
نظر شما