به گزارش خبرآنلاین، این نویسنده اهل پرو به شوخی گفت: «سعی می‌کنم از گرفتن جایزه نوبل جان سالم به در ببرم.»
او در کنفرانس مطبوعاتی پس از بردن جایزه گفت: «غافلگیری تمام عیاری بود، اصلا و ابدا انتظارش را نداشتم.»
دیروز (پنجشنبه) پیتر انگولند، دبیر کمیته ادبیات نوبل با یوسا تماس گرفت و برنده شدنش را به او خبر داد، این نویسنده 74 گفت: «غافلگیری بسیار بسیار بزرگی بود، برای یک لحظه فکر کردم شوخی است.»
یک ساعت پس از این تماس، انگولند به جهانیان، به سه زبان مختلف اعلام کرد ماریو بارگاس یوسا برنده امسال نوبل ادبیات است. یوسا نویسنده «سور بز» و «عصر قهرمان» اظهار کرد نوبل رویکرد او به نویسندگی را تغییر نمی‌دهد.
نویسنده «گفت‌وگو در کاتدرال» افزود: «تا آخرین روزهای زندگی‌ام به نوشتن ادامه می‌دهم. به نظرم جایزه نوبل نوشتن من، سبک من و مضمون من را تغییر نمی‌دهد. تغییری که نوبل در زندگی من ایجاد می‌کند...و امیدوارم مقطعی باشد، تغییر در زندگی روزانه من است.»
این هفته یوسا برای یک ترم کلاس‌های «فلسفه نویسندگی»اش را در دانشگاه پرینستن نیوجرسی آغاز می‌کند.
او در سایت دانشگاه نوشته است: «من پیش از هر چیزی یک نویسنده هستم و نه یک معلم، اما از درس دادن به خاطر حضور دانش‌آموزان و فرصت صحبت کردن با آن‌ها در مورد ادبیات خوب لذت می‌برم.»
نویسنده «مرگ در آند» درمورد ادبیات خوب چنین توضیح داده است: «ادبیات خوب سرگرمی صرف نیست- البته سرگرمی معرکه‌ای است- اما در عین حال چیزی است که به شما درک بهتری می‌دهد از دنیایی که در آن زندگی می‌کنید.»
البته او پس از بردن جایزه درمورد اقامت در آمریکا گفت: «وقتی به نیویورک آمدم فکر می‌کردم برای سه چهار ماه زندگی آرامی خواهم داشت، اما فکر نکنم دیگر آنطور که می‌خواستم باشد.»
یوسا که سیاست‌مدار نیز هست از فرصت استفاده کرد و در نشست خبری گفت: «جایزه نوبل فقط به رسمیت شناختن یک نویسنده نیست، بلکه در این مورد خاص به رسمیت شناختن زبان اسپانیایی است.»
او ادامه داد: «آمریکای لاتین فقط با دیکتاتور، انقلابی و فاجعه شناخته می‌شود و حالا می‌بینیم که آمریکای لاتین می‌تواند هنرمند، موسیقی‌دان، نقاش، متفکر و البیته نویسنده تربیت کند.»
یوسا در گفت‌وگو با رادیو ملی آمریکا درمورد اثر محبوبش گفت: «برای من هر کتاب یک ماجراجویی است، دوره‌ای برای مطالعه کردن، سند و مدرک جمع کردن، سفر کردن و البته خیال‌پردازی و خلق کردن.»
وی افزود: «در کل یک نویسنده دوست دارد فکر کند بهترین کتابش همانی است که مشغول نوشتنش است و اینکه کتاب بعدی بهتر از قبلی است. شاید چنین چیزی نباشد اما خیلی خوب و مفید است که این خیال را زنده نگهداری.»
خبرگزاری‌فرانسه / 7 اکتبر
نظر شما