به گفته شکر خواه بسیاری از سرمایه های ارزشمند روزنامه نگاری ما به دلیل نبود این درک از بین رفته است. اگر یک روزنامه نگار یک نویسنده از فضای انحصاری چاپی که او را احاطه کرده بیرون بیاید و دنیای دیجیتال و امکانات آن را درک کند بسیاری از تحولات دلخواه به دست می اید.
از نگاه این استاد ارتباطات انتقال محتویات چاپی به محیط وب اولین قدم در این راه است. شکر خواه با تشریح اینکه مهارت های انلاین در درجه دوم اهمیت است براین اعتقاد است که باید ابتدا فهم دیجیتال و ذهن دیجیتال در میان خبرنگاران آنلاین فراهم شود و زمانیکه این فهم حاصل شد تکنیک ها به دست خواهند آمد.
شکر خواه با مثال زدن برهه ای از روزنامه نگاری در ایران که مربوط به دهه شصت است می گوید اگر در ان زمان این امکانات دیجیتال وجود داشت به راحتی می توانستیم تاریخی از تیترهای بسیار جنجالی درباره جنگ اولین بمبی که بر سر شهرها افتاد، اولین موضع گیری ها و همه این ها را داشته باشیم.
با این همه شکر خواه معتقد است همین الان نیز که امکانات دیجیتال وجود دارد بسیاری از روزنامه نگاران نتوانسته اند از این فضای وب استفاده لازم را بکنند، با اینکه الان هم امکانات هست و هم تکنیک ها آموزش داده شده اند اما مشکل در این است که فهم دیجیتالی و آنلاین بودن شیوع پیدا نکرده است.
از نگاه این استاد ارتباطات وظیفه اصلی یک روزنامه نگار آنلاین موفق در محیط وب این است که توده حیاتی ایجاد کند. او می گوید: ماموظفیم در محیط وب توده حیاتی ایجاد کنیم. به این معنی که با استفاده از یک هندسه خاص همه چیز را با یکدیگر مرتبط ساخت. و این تفکر هندسی است که باعث موفقیت یک روزنامه نگار آنلاین می شود، نه اینکه یک محتوای چاپی را ببیرم روی محیط وب.
نظر شما