هنوز هم امیدوار است.امیدوار به اینکه رای آخرین دادگاه در مجارستان به نفع او باشد.اما حتی فکر کردن به محرومیت هم بد جور روی اعصابش تلنگر می زند.«گاهی اوقات خوابش را می بینم اما محرومیت حتی در خواب هم عذابم می دهد».پس از گذشت تقریبا یک سال بالاخره آخر شهریور ماه رسید.همان زمانی که مسئولان دادگاه برگزار شده در مجارستان تعیین کرده بودند تا در خصوص پرونده سعید علی حسینی رای نهایی را صادر کنند.
سعید نگران است،آنقدر نگران که این روز ها قید تمرین کردن را هم زده است.«حال و حوصله ندارم و فعلا نمی توانم تمرین کنم.منتظر هستم ببینم دادگاه چه رایی را صادر می کند»
*تمرین نکردنت به این دلیل است که می دانی حتما محرومت می کنند این طور نیست؟
من هرگز این حرف را نزده ام.در جلسه ای که با آقایان داشتم آنها گفتند در جلسه اول 8 سال محرومت می کنند.دادگاه تجدید نظر که برگزار شود محرومیت می شود 4 سال و با برگزاری یک جلسه اعتراض آمیز دیگر این محرومیت به دوسال کاهش پیدا می کند.
آنها این حرف را دهان من انداختند و گفتند که دو سال بهتر از 8 سال است.اگر نه من هرگز به محرومیت فکر نمی کنم.حتی فکر کردن به محرومیت هم آزارم می دهد.
*پیش بینی خودت از برگزاری آخرین جلسه دادگاه چه چیزی است؟با حسین رضا زاده که حرف می زدیم می گفت که محرومیت قطعا وجود دارد و آنها تنها برای کاهش محرومیت به مجارستان می روند.
من باید یک بار دیگر یاد آوری کنم که هرگز دوپینگ نکرده ام.من از خودم مطمئنم و می دانم که سالم پایم را به اردو گذاشتم.اما نمی دانم بعد از آن چه اتفاقاتی افتاد که این بلا سر من افتاد.خودم دوست ندارم جلسه دادگاه ونتیجه آن را پیش بینی کنم.چون تا به حال به این فکر نکرده ام که چه اتفاقی ممکن است بیفتد.
*اگر محروم شوی و ...
نمی خواهم به آن فکر کنم.فکر کردن به آن آنقدر عذابم می دهد که حال و حوصله تمرین کردن ندارم.فعلا چند وقتی است که بی خیال تمرین و وزنه زدن شده ام.نمی دانم در حال حاضر باید چه کار کنم.
*اما با شرایطی که پیش آمده پیش بینی خیلی ها همان دو سال محرومیت است.
من توکل کردم. به خدا هم توکل کردم و از خود او کمک می خواهم.کدام ورزشکار را می شناسید که دوست داشته باشد دو سال از حضور در میادین محروم باشد؟دو سال کلی من را از ورزش کردن حرفه ای عقب می اندازد.نمی دانم دیگر باید چه کار کنم.خدا کند هر اتفاقی می افتد محرومیت طولانی مدت در کار نباشد.
نظر شما