زمانی که یک آتش‌سوزی به راه می‌افتد به‌سرعت گسترش می‌یابد، از رودخانه‌ها عبور می‌کند، همه‌چیز را می‌سوزاند و در مدتی کوتاه شدت آن به دو برابر می‌رسد. هنگامی‌که چنین آتش‌سوزی به‌سرعت و شدت کافی گسترش یابد خاموش کردن آن دیگر آسان نیست.
محققان از مدل‌های ریاضی برای پیش‌بینی نحوه و دامنه گسترش شعله‌های آتش استفاده می‌کنند تا از امکانات موجود برای خاموش کردن آتش و تخلیه اضطراری مناطق مسکونی بیشترین بهره را ببرند.
آن‌ها با استفاده از اطلاعات حاصل از ماهواره‌ها مدل‌های منحصربه‌فردی با جزئیات بسیار زیاد توسعه داده‌اند تا درک بهتری از نحوه تغییر آب‌وهوا توسط آتش و اثرگذاری آن بر گسترش شعله‌ها به دست آورند. البته اجرای این مدل‌ها با استفاده از کامپیوتر صدها ساعت به طول می‌انجامد و نمی‌توان از آن‌ها برای پیش‌بینی لحظه‌ای آتش استفاده کرد. باوجوداین برای درک عوامل مؤثر بر رفتار آتش‌سوزی‌ها و محافظت بهتر از جوامع در برابر این پدیده کاربرد دارند.
برای مثال آتش‌سوزی کار (Carr) که در 26 جولای در ایالت کالیفرنیا رخ داد، در اثر پدیده‌ای منحصربه‌فرد به‌سرعت گسترش یافت. در این پدیده بادهایی که با کوه‌های اطراف برخورد کردند به سمت پایین حرکت کردند و مانند موج شکستند، بدین ترتیب در پایین تپه‌ها جریان‌های آشفته‌ای از هوا شکل گرفت، دمای هوا در اثر شعله‌های آتش افزایش و درنتیجه چگالی آن کاهش یافت. هوای سبک به سمت بالا حرکت کرد و هنگام برخورد شعله‌ها با جری آن‌های آشفته هوا، آتش و هوا به‌سرعت یک استوانه داغ و سوزان به سمت بالا به حرکت درآمدند.
به‌واقع پیش‌بینی رفتار آتش با مدل‌های محاسباتی کاری به‌دشواری مهار آتش است، زیرا آتش‌سوزی‌ها تحت تأثیر مجموعه بزرگی از عوامل مختلف ازجمله پوشش گیاهی زمین، ساختار جغرافیایی محل آتش‌سوزی، سرعت باد، دمای هوا و غیره قرار می‌گیرند. این در حالی است که آتش‌نشان‌ها به مدل‌هایی نیاز دارند که برای پیش‌بینی سریع و واکنش به موقع طراحی‌شده‌اند.
بااین‌حال، مدل‌های محاسباتی با جزئیات بسیار زیادی که در اختیار می‌گذارند راهکارهایی را برای مدیریت آتش‌سوزی‌ها در آینده در اختیار قرار می‌دهند.
5656
نظر شما