چند روز پس از اعلام آغاز اجرای بسته ارزی جدید بانک مرکزی، سازمان هواپیمایی کشوری در نامه‌ای خطاب به ایرلاین ها اعلام کرد که از این پس باید ارز مورد نیاز خود را با قیمت حدود ۹۰۰۰ تومان دریافت کنند و این مسئله برای شرکت‌هایی که طبق آمارهای رسمی حدود ۶۰ درصد از هزینه هایشان را با ارزهای خارجی پرداخت می کنند یک شوک هزینه ای جدی به بار آورد.
هرچند در این فرایند وضعیت ایرلاین‌های ایرانی در قیاس با خارجی ها قدری بهتر بود و در پروازهای بین المللی میزان افزایش قیمت ارائه شده از سوی شرکت های داخلی کمتر از رقبای خارجیشان بود اما آنچه در عمل اتفاق افتاد گریبان پروازهای داخلی را نیز گرفت.
همانطور که گزارش چند روز قبل ایسنا نشان می داد، قیمت بلیت پروازهای داخلی در طول هفته‌های گذشته به شکلی جدی افزایش یافته و اگر تا پیش از این امکان پیدا کردن نرخی در مرز ۱۰۰ هزار تومان نیز بود امروز هیچ ایرلاینی برای مسیرهای پروازی خود قیمتی کمتر از ۲۵۰ هزار تومان ارائه نمی کند.
در چنین فضایی قطعا نخستین نتیجه کاهش قدرت خرید مسافران و تقاضا برای سفر هوایی خواهد بود و رصد بازار نشان می دهد که این اتفاق رخ داده است.
در شرایطی که با توجه به اقتصادی و تجاری بودن پروازهای صبح شنبه تهران و دیگر شهرها پروازهای برقرار شده در این ساعات معمولا بیشترین تقاضا را داشت، رصد بازار نشان می دهد که هیچ پروازی میان تهران و دیگر شهرهای بزرگ کشور در آغاز هفته پیش رو با تمام ظرفیت به فروش نرفته و عامل نگران کننده آنجاست که جز چند پرواز معدود، مابقی ظرفیت بسیار زیادی برای دریافت مسافر جدید دارند.
با توجه به این که ایرلاین‌های ایرانی جز چند خانواده محدود، برای جابجایی مسافران در پرواز داخلی نیز از هواپیماهای غول پیکر استفاده می‌کنند که هزینه رفت و آمد آنها و نشست و برخاستشان بسیار بالاست فقط در صورتی که پرواز با ظرفیت کامل بپرد جبران هزینه ها و حاشیه سود منطقی را به همراه خواهد داشت.
از این رو احتمال باقی ماندن فضای فعلی قدری پایین است و باید دید آیا با اجرایی کردن سیاستی جدید هزینه بلیت هواپیما پایین‌تر خواهد آمد یا ایرلاین‌ها مجبور می‌شوند تعداد برنامه های پروازی خود را کم کنند. در فضای فعلی میزان تقاضا از عرضه در بازار سفرهای هوایی داخلی و خارجی بیشتر شده و به نظر نمی‌رسد ایرلاین ها توان آن را داشته باشند که با زیان دهی برنامه های گذشته را ادامه دهند.
223225
نظر شما