تروریسم و تحریم ایران

با این وجود، آن‌ها شاید فرصت و دقت تازه‌ای در ارزیابی از نتایج اعمال تحریم‌های ایران به‌دست آورند که با انتظارات خام اولیه دولت آمریکا در تناقض است. حداقل در ظاهر امر، ایالات متحده می‌کوشد در یک نگاه ساده‌اندیشانه، تحریم علیه ایران را به منزله ابزاری بازدارنده‌ای اعمال کند که متعاقب آن، حتی اگر تهران را به پای میز مذاکره نکشاند، با تحت فشار گذاشتن منابع مالی ایران، توانایی ما را برای حمایت از محور مقاومت از لبنان تا یمن خواهد کاست. با این وجود در یک برداشت هشدارآمیز کسی در واشنگتن نباید در نتیجه اعمال تحریم‌ها علیه ایران، از جوانه زدن مجدد گروه‌های تروریستی در سرتاسر جهان تعجب کند.

تحریم‌های اقتصادی علیه ایران در بهترین صورت و اگر همان قدر نتیجه‌بخش باشد که واشنگتن در نظر دارد، ممکن است به توانایی ما در نبرد طولانی با گروه‌های تروریستی مانند القاعده و داعش که در سال‌های اخیر موفقیت‌آمیز بوده‌اند، آسیب بزند و ایران نتواند این مبارزات را که نقش موثری در تضعیف تروریسم در سراسر جهان داشته است، کماکان ادامه دهد. اگر چنین اتفاقی رخ دهد، ادامه تحریم‌های ایران می‌تواند رابطه مستقیمی با قدرت گرفتن دوباره گروه‌های تروریستی و افزایش حملات آن‌ها در جهان داشته باشد و مسئولیت چنین اتفاقاتی در هر گوشه‌ای از جهان، مستقیماً بر عهده ایالات متحده خواهد بود.

به‌رغم پیروزی‌های بزرگی که ایران و متحدانش در عقب راندن داعش و نابود کردن هسته‌های تروریستی در عراق و سوریه به آن دست یافته اند اما این نبرد هرگز به پایان نرسیده است. طبق برآوردها بین ۱۵ تا ۲۰ هزار عضو داعش در شامات و عراق هم‌چنان متفرق‌اند.

گزارش‌های دیگر از شکل‌گیری کانون های جدید داعش در افغانستان، یمن و آسیای مرکزی حکایت دارند. دست‌کم در یمن، به دنبال تداوم بن‌بست در جنگ نیروهای ائتلاف تحت هدایت عربستان سعودی و انصارالله، القاعده توانسته از خلاء موجود و سرگرم بودن همه طرف‌ها، هر آن‌چه را که برای تجدید قوای خود لازم دارد مهیا کند. در صورتی که تحریم‌ها تاثیری بر حمایت‌های ضروری ایران از حزب‌الله برجای بگذارد، جبهه النصره به عنوان قدرتمندترین بازوی افراطی‌گری باقی مانده در شامات، در مدت زمانی نه چندان طولانی، سوریه، لبنان و فراسوی آن را به طور جدی تهدید خواهد کرد.

گذشته از این، تضعیف ایران در موازنه‌های منطقه‌ای در اثر تحریم‌ها، یک‌بار دیگر عربستان سعودی را در رأس حامیان تروریسم در جهان به صدر خواهد کشید، عربستان سعودی با وجود شعارهای نوگرایانه، هنوز نقش بی‌مانندی در توسعه وهابیسم از کوزوو تا اندونزی برعهده دارد و همان گونه که ویکی لیکس از مکاتبات هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه سابق ایالات متحده فاش کرد: «مهم‌ترین منبع تامین مالی برای گروه‌های تروریستی سنی در سراسر جهان است».

دونالد ترامپ پیش از آن که گرفتار لابی سعودی و معاملات میلیاردی با عربستان سعودی شود، در کتاب «زمان سرسخت بودن» که در سال ۲۰۱۵ به انتشار رساند، اقرار کرده بود که «عربستان سعودی بزرگ‌ترین تامین کننده تروریسم در سراسر جهان است. این کشور در حالی که برای امنیت خود به ما متکی است، پول های پترودلار ما را روی تروریست‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کند که قصد کشتن مردم ما را دارند».

ایالات متحده نباید آن قدر ساده‌لوح باشد که استدلال شاهزاده جوان مبنی بر اینکه ریشه حمایت عربستان سعودی از گروه‌های تروریستی را مقابله با انقلاب ایران معرفی کرده بود، باور کند. چگونه ممکن است عربستان سعودی به خاطر مقابله با انقلاب ایران، تصمیم گرفته باشد که آموزش ۱۵ شهروند خود را برای ربودن و کوبیدن هواپیماها به برج های دوقلو و قتل عام ۳ هزار آمریکایی تسهیل کند؟! این آخرین دلیلی نیست که تحریم ایران به رشد دوباره تروریسم در جهان کمک خواهد کرد.

ایران نمی‌تواند به خاطر بی‌مسئولیتی ایالات متحده در درک ضرورت مشارکت ایران در مبارزه با تروریسم، تسلیم تحریم‌های آمریکا شده و این نبرد را در شرایطی که تا پیروزی کامل راهی باقی نمانده، رها کند. می‌توان انتظار داشت که با ادامه حمایت‌های ایران از جبهه مقابله با تروریسم در حالی که باید توانایی مالی کم‌تر برای حمایت از آنها را با اقدامات هم‌سنگ دیگری جبران کند، متحدان عرب آمریکا حجم حمایت‌های خود را از گروه‌های سنی افراطی به بهانه مبارزه با نفوذ ایران گسترش دهند.

با در نظر گرفتن استعداد بازیابی قدرت و نفوذ این گروه‌های نیمه شکست خورده در کشورهایی که در برابر تجمع و سازمان‌دهی آن‌ها آسیب‌پذیرند، ایالات متحده باید آماده باشد که بسیاری از این گروه‌های تروریستی را که به لطف حمایت متحدان عرب‌اش در حال تجدید قوا برای کشتار شهروندان غربی هستند، ببیند. این خطرات می‌تواند چنان انباشته و گسترده شود که لازم باشد برای مقابله با آن‌ها، رأی دهندگان آمریکایی میلیاردها دلار دیگر را برای اعزام سربازان شان به منظور دفع این تهدیدات هدر دهند.

برای ایالات متحده بهتر است که به جای افتادن در این دور باطل، نقش ایران در مبارزه با خشن‌ترین شکل تروریسم را در سال‌های اخیر به رسمیت بشناسد و به تحریم‌ها علیه ایران که می‌تواند با جان دادن دوباره به خشونت‌طلبی، حیات ملت‌ها را در مقیاس بزرگ به خطر بیاندازد، پایان دهد.