به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اتاق تهران، از کفش گرفته تا پیراهن، از تلفن‌همراه تا یخچال‌فریزر، همه ساختِ چین هستند و این کالاهای چینی در بیش از سه دهه گذشته، دنیا را قبضه کرده‌اند. آنها سر از هر کشوری و هر خانه‌ای در این کره خاکی درآورده‌اند. اما یک کالای چینی وجود دارد که هنوز خارجی‌ها جرئت نکرده‌اند به آن دست بزنند: دارایی‌های مالی. خارجی‌ها مالک کمتر از 2درصدِ سهام و اوراقِ چینی هستند. این نسبت به مالکیت‌های خارجی در بازارهای دیگر بسیار پایین است. موانعِ سرمایه‌ای و همچنین خطرات مالی، سرمایه‌گذاران را به عقب رانده‌است. اما این روند اکنون در حال تغییر است. جهانی شدنِ بازارِ سرمایه چین، به مرور راه خود را برای جاری شدن، پیدا می‌کند. چگونه؟ سهام و اوراق چینی در شاخص‌های جهانی در نظر گرفته شده‌است.
ام‌اس‌سی‌آی (MSCI) شرکتی است که شاخص‌های بازار سهام را طراحی می‌کند؛ این شرکت اخیراً اعلام کرده که سرمایه‌های چینی را هم وارد شاخص‌های خود خواهد کرد. یکی قرار است بازارهای نوظهور را پوشش بدهد و دیگری قرار است سهام سرتاسر جهان را پوشش بدهد. برای شروع، سهام اندکی را در بر می‌گیرد. در میان بیش از 3هزار سهامی که در چین ثبت شده، تنها 222 مورد از آنها در نظر گرفته می‌شود. اما تصمیمی که این شرکت گرفته، برای مدیرانِ دارایی‌ها که عملکرد خود را در برابر MSCI می‌سنجند، بسیار اهمیت دارد. آنها در حقیقت ناگزیر خواهند بود سرمایه‌ای را به بازارهای سهامِ چینی اختصاص بدهند؛ بسیاری از آنها برای نخستین بار این کار را خواهند کرد. از آنجا که MSCI برای سهام چینی، وزن محدودی را در نظر گرفته‌است (0.73درصد از کلِ شاخص‌های بازارهای نوظهورِ آن)، نتیجه نهایی برای سال آینده تنها حدود 10میلیارد دلار خواهد بود. این رقم برابر با یک ساعت معامله در بازارهای پرجنب‌وجوشِ چینی است. اما با وجود همه اینها، انتظار می‌رود وزن سهامِ چینی در سال‌های آتی افزایش پیدا کند.
تصمیمی که MSCI در مورد بازار سهام چین گرفت، جرقه منازعات بسیاری را زده‌است. هرچند حجم سهام چین بسیار بیشتر است. این کشور سهم 15درصد در تولید ناخالص داخلی دنیا دارد. بازار سهامی که در شانگهای و شنزن قرار دارد، دومین بازار سهامِ بزرگ در دنیا محسوب می‌شود. در این سه سال گذشته، شرکت MSCI دائم درگیر این چالش بود که سهام چینی را وارد شاخص‌های خودش بکند یا خیر؛ هر بار سرمایه‌گذاران خارجی محدودیت‌هایی را پیش پای این شرکت قرار می‌دادند که مانع اقدام آن می‌شد.
دسترسی به بازارهای چینی همیشه با موانعی همراه بوده‌است. مدیریت حساب سرمایه‌های چینی همیشه بسیار سخت‌گیرانه بوده و به همین خاطر خارجی‌ها تنها می‌توانستند سهام را از طریق کانال‌های کنترلِ سهمی خریداری کنند. اما با ورود شرکت MSCI به این قضیه، ماجرا به کلی تغییر کرده‌است. این نگرانی‌ها اکنون دیگر برطرف شده و خارجی‌ها می‌توانند اصلی‌ترین سهام را در هنگ‌کنگ خریداری کنند.
بورس چینی
نهادهای خارجی در گذشته سهام چینی نیز داشتند اما تاکنون تمام تمرکز آنها روی شرکت‌هایی بوده که نامشان در فهرست هنگ‌کنگ و امریکا آمده‌است. اما ارزش سهام چینی می‌تواند بسیار بیشتر از اینها باشد. آنها شرکت‌های بی‌شماری را در بر می‌گیرند. حالا همه می‌توانند در بازارهای سنتی چین نیز سرمایه‌گذاری کنند. حتی می‌توانند در بازار داروی این کشور به راحتی سرمایه‌گذاری کنند.
حالا چشم‌بادامی‌ها امید دارند که اقدام اخیر شرکت MSCI بتواند عاملی برای ترغیب سرمایه‌گذارانِ فعال و باانگیزه شود. البته بازار سهام در این کشور هنوز قدری خام است و با دستکاری‌هایی همراه می‌شود. هنوز خاطره دستکاری‌های دولتی در سال 2015 در ذهن همه زنده است و می‌توانند به راحتی آن را به یاد بیاورند.
بازار سهام در چین می‌تواند مانند هر بازاری در هرجای دیگری در دنیا خودش را به اثبات برساند و جهانی بشود. اخیراً بانک مرکزی در چین نیز اعلام کرده سهامداران خارجی می‌توانند سهام را از خارج خریداری کنند. این برنامه‌ها می‌توانند به جهانی شدنِ بورسِ چین کمک کنند. به هر حال هنوز شکاف‌های عمیقی میان بازار چین و بازار جهانی وجود دارد که پر کردن آن نیاز به زمان دارد. برخی از تحلیل‌گران برآورد کرده‌اند که وضعیت فعلی می‌تواند جرقه جاری شدنِ 250میلیارد دلار سرمایه تا سال 2020 به بازار سهام چین را بزند. بهتر است چین تمام تمرکز خود را روی این قضیه بگذارد چرا که با گشودنِ درهای بازار خود به روی کسب‌وکارهای مختلف، بسیار موفق خواهد بود.
39224
نظر شما