رسول شقاقی:کنار کشیدن رنوپارس از تامین قطعات تندر90 آنگونه که تلویحا در آخرین نشست مدیرعامل رنوپارس بیان شد، در کنار تمام نگرانی‌ها از بابت افت کیفیت ، فرصتی برای پایان یا دست‌کم کاهش حاشیه‌های تمام نشدنی این قرارداد ایجاد کرده است. در واقع سوال فعلی این است که اولا چگونه کیفیت فعلی با توجه به سابقه بد شرکت های تامین داخلی در این مورد حفظ خواهد شد و دوم اینکه افزایش تیراژ و افزایش سود چگونه محقق می‌شود؟ اگر قرار است تجمیع تولید به معنی تجمیع مدیریت انجام گیرد کدام خودروساز (ایران‌خودرو یا پارس‌خودرو) مستحق‌تر است و اگر قرار بر تامین باشد آیا ساپکو یا سازه‌گستر و یا شاید گزینه دیگری به صلاح صنعت خودرو کشور باشد؟
دست‌کم در موارد بالا دیگر وزارتخانه که تا امروز بیشترین فشارها را بر رنوپارس آورده نه تنها نمی‌تواند اشتباه عمل کند بلکه به دلیل سخت‌گیری زیادی که به رنو وارد می‌کرد از بیشترین مسوولیت برخوردار است و از این پس هر گونه کاهش در کیفیت و یا حاشیه جدید برای این پروژه مستقیم آقایان را زیر سوال خواهد برد که روزگاری حتی سخن از حذف رنوپارس می‌زدند. از سوی دیگر اهمیت این پروژه برای هر دو خودروساز داخلی با توجه به خط تولید و سرمایه‌گذاری اولیه و از آن مهمتر محبوبیت روزافزون تندر در میان خانواده‌های ایرانی به دلیل کیفیت فوق‌العاده نسبت به قیمت پرداختی، انکارناپذیر است. بنابراین هیچ بعید نیست تبلیغات برای در اختیار گرفتن مدیریت این پروژه میان دو گروه اوج بگیرد اما باید دید از نظر مهندسی و همچنین نفع صنایع خودرویی، کدام‌یک استحقاق آن را دارد.
شاید در گام اول بد نباشد به هر دو خودروساز اجازه داد طرح پیشنهادی خود را که شامل چگونگی تامین، نقش رنوپارس، مسیر قرارداد و مسیر تولید است در اختیار سهامداران، رسانه‌ها و دولت قرار دهد. روزهای آینده نشان خواهد داد تا چه حد صنعت خودرو کشور که در چند سال گذشته بیشترین فشار را به بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار خارجی پس از انقلاب در صنایع خودرویی وارد کرده، عاقلانه تصمیم خواهد گرفت.
نظر شما