به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «واقع گرایی از دیروز تا به امروز» عنوان نمایشگاهی است که به همت گالری شکوه این روزها برپا شده است. به همین مناسبت گفت‌وگوی کوتاهی با عدنان مصلایی از هنرمندانی که اثرش در این نمایشگاه به نمایش درآمده است انجام دادیم.
حال و هوای این نمایشگاه چگونه بود و اساسا چرا با این مضمون برگزار شد؟
یکی از شیرین‌ترین اتفاق‌های این روزها علیرغم تمام خبرهای بد و ناگواری که با آن مواجهیم، بخصوص فقدان حسن جوهرچی عزیز که از دعوت شدگان ویژه امشب بود، برگزاری چنین نمایشگاهی با این ابعاد است. که جا دارد از خانم فروتن از این بابت تشکر ویژه داشت و شایسته‌تر اینکه کاش ایشان پاسخگوی بخش دوم پرسش شما بودند.
از آن جا این اتفاق میمون و مبارک است که آینه این سالیان نقاشی واقع گرایانه (رئال) در یک جاگرد آمده و قابل رصد است. سبکی که طراحی و قلم مو، رنگ و ترکیب‌بندی به کمال باید برسد تا اثری قابل قبول خلق شود. امروزه روز شاید دیگر سبک‌ها کمی باعث فراموش شدن این سبک گردیده‌اند. سبک‌های انتزاعی و مدرن و بخصوص چاپ دیجیتال که دیگر حتی قلم و رنگ در آن نقشی ندارد و خروجی روی چهارچوب کشیده می‌شود، طراحی و بازی با عناصر و ترکیب‌بندی مقداری به فراموشی سپرده شده است.
این نمایشگاه جایگاه واقعی این سبک را نمایان می‌کند. بخصوص در چند اثر که به واقع حیرت انگیزند و در رده شاهکارها قرار می‌‌گیرند. بدون تعارف نقطه حسودی خوب برانگیخته شد.
سبک‌های انتزاعی یا مدرن مورد قبول
شما نیست؟
اصلا اینطور منظوری نداشتم. تعالی هنر ایجاد سبک‌های جدید و ابراز حرف‌های جدید بخصوص همراه و همگام زمانه خود است. اصلا نمی‌شود جکسون پولاک و یا پیکاسو یا کاندینسکی و اثرات آن‌ها را نادیده گرفت. درباره تفکرات پشت خلق هر اثر مقاله‌ها نوشته شده و می‌توان نوشت. ابداع و رسیدن به سبک‌ها شجاعت بی‌مانندی را طلبیده است. بیشتر مقصود مطلب این بود که به لحاظ تکنیکی این سبک‌ها در ظاهر ساده‌تر هستند و به همین جهت شاید اقبال از طرف هنرجویان به آن سبک‌ها بیشتر است. بیشتر باید دید که چه می‌خواهیم بگوییم بعد زبان آن را انتخاب کنیم.
حتی گاهی با یک رخداد رئال بتوان برخورد مدرن نمود. بعنوان مثال آبرنگ‌های آقای یزدچی که برخورد ایشان با گل بی‌نظیر، آزاد و مدرن است.
درباره اثر خودتان توضیحاتی می‌توانید ارایه کنید. آیا این اثر هم رئال محسوب می‌شود؟
تکنیک این کار که رنگ و روغن است و در پرداخت آن اصول رئالیست رعایت شده و تنها موضوع آن کمی شاید فرا واقع گرایانه یا مفهومی است.
مفهوم خاصی را به نظر می خواستید بیان کنید؟
در کل هنر همیشه بازتاب احوال شخص هنرمند است که خود هنرمند نیز به دلیل حساس‌تر بودن نسبت به وقایع اطراف واکنش نشان می‌دهد. نقاشی نیز از این اصل مستثنی نیست.
با این همه خبرهایی که هر لحظه از گوشه و کنار دنیا می‌شنویم واقعا درخواست درنگی سکوت و توقف صدای شلیک آرزوی دست نیافتنی باشد. در این جا ماهی فایتر یا همان جنگنده که خود نماد مبارزه است در مقابل تپانچه‌ای که در شرف شلیک است قرار گرفته و به نحوی می‌خواهد شلیک را متوقف نماید. تپانچه در زمینه تیره و ماهی به رنگ سرخ در رساندن پیام بسیار کمک نموده‌اند.
تعبیر جالب برخی از بازدیدکنندگان هم این بود که تقابل صنعت با طبیعت به تصویر کشیده است.
به نحوی مفهم جهانی دارد. هنر نقاشی ایران الان در دنیا جایگاهی دارد؟
حتما جایگاه دارد و جایگاه خوبی هم هست. اما شاید بتوان گفت به جایگاه اصلی خود نرسیده است و این مهم محقق نمی‌شود مگر با تبادل فرهنگی. این اتفاق اگر روی دهد علاوه بر رسیدن به جایگاه متعالی خود می‌توان روح و طبع بلند ایرانیان را به دنیا نمایاند. برای این آثار گران‌بها بازاری جدید پیدا نمود. رخدادی چون حراج تهران و انعکاس آن در خبرهای بیرون از مرز خود گام موثری است. امیدوارم این امر هر چه زودتر محقق شود.
58243
نظر شما