انجمن‌های مردم‌نهاد: پیمانکاران شهرداری، بچه‌ها را ودار به زباله‌گردی و تفکیک پسماند می‌کنند

امید سلیمی بنی: در نشست سازمانهای مردم‌نهاد فعال در عرصه حقوق کودکان، شهرداری تهران به عنوان یکی از اصلی ترین سازمانهای ناقض حقوق کودکان از طریق به کارگیری کودکان در بدترین مشاغل مانند زباله گردی معرفی شد. قاسم زاده سخنران این همایش درباره عملکرد شهرداری تهران در خصوص حقوق کودکان گفت: پیمانکاران شهرداری تهران با به خدمت گرفتن کودکان، عملا بدترین اشکال کار کودک که زباله گردی یکی از این اشکال است را درباره این بخش آسیب پذیر جامعه اجرا می کنند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین نشست هم اندیشی سازمانهای مردم نهاد فعال در زمینه حقوق کودکان، درباره منع بدترین اشکال کار کودک روز چهارشنبه، 13 بهمن 95 با حضور جمعی از حقوقدانان و فعالان حقوق کودک در محل سازمان مردم نهاد مهر و ماه تهران برگزار شد. در این نشست خانم دکتر قاسم زاده در سخنانی، شهرداری تهران را یکی از عوامل اصلی اشتغال کودکان به بدترین اشکال کودک معرفی کرد.
او در این باره گفت: یکی از مهمترین موانع اجرای مقاوله نامه 182 سازمان بین المللی کار که درباره جلوگیری از بدترین اشکال کار کودکان، است، عدم اجرای این قانون بین المللی از سوی شهرداری تهران است. شهرداری برای جمع آوری زباله و تفکیک پسماند در شهر، مجوزهایی را به پیمانکاران خود داده و پیمانکاران شهرداری با به خدمت گرفتن کودکان، عملا بدترین اشکال کار کودک که زباله گردی یکی از این اشکال است را درباره این بخش آسیب پذیر در جامعه اجرا می کنند.
قاسم زاده با اشاره به اینکه بارها مسئله زباله گردی کودکان از طریق پیمانکاران شهرداری را به مسئولان این نهاد تذکر داده شده، توضیح داد: به آنها گفته ایم این مشکل را حل کنید و به پیمانکاران خود بگویید از بچه ها استفاده نکنند ولی آنها می گویند خودتان بروید به پیمانکاران بگویید. مگر ما می توانیم با پیمانکاران شهرداری دستور بدهیم چه کنند و چه نکنند؟
او مانع دیگر اجرای مقررات بین المللی درباره منع اشتغال کودکان به بدترین اشکال کار را عملکرد ضعیف وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دانست و گفت: وزارت کار هم موظف به اجرای این پیمان نامه بین المللی است ولی بعد از گذشته بیش از 10 سال از تصویب این پیمان نامه به شکل قانون، هنوز این کار را انجام نداده است. او همچنین با انتقاد از عملکرد این وزارتخانه گفت: چرا با وجودی که این پیمان نامه بیش از 10 سال پیش به امضای دولت و تصویب مجلس رسیده، هنوز اجرا نمی شود. بارها نامه نوشته ایم و از وزارت کار خواسته ایم مشکلات کودکان کار را حل کند، ولی این وزارتخانه هم به بهانه نداشتن نیروی کافی از اجرای این پیمان نامه بین المللی شانه خالی می کند.
قاسم زاده با اشاره به اینکه انجمنهای حمایت از کودکان در تهران و ری و کرج حدود 10 هزار و 200 کودک را تحت پوشش خود دارند، گفت: این تعداد کودک، در مقابل چند میلیون کودک کار، بسیار اندک است. هر چند ما آمار دقیقی از کودکان کار نداریم ولی برآوردها نشان می دهد 15 میلیون و 300 هزار نفر افراد زیر 18 سال در کشور داریم که حدود 12 میلیون و 300 هزار از آنان دانش آموز هستند. پس 3 میلیون بچه دیگر کجا هستند؟ تعدادی از این ها زیر 6 سال هستند و مشغول کارند. ما بنا بر تقریب آماری که دولت هم قبول دارد، 3 میلیون کودک کار و بازمانده از تحصیل داریم. آیا بچه زیر 18 سالی که مدرسه نمی رود در خانه می نشیند؟ بخش عمده ای از این کودکان، کودکان کار هستند.
او در ادامه گفت: مسئولان می گویند بیشترین کودکان خیابانی، کودکان افغان هستند، این واقعیت دارد چون کودکان ایرانی در کارخانه ها و کارگاه ها کار می کنند که شرایط آنها به مراتب از کار در خیابان بدتر است.

انگشتان ظریف کودکان، فرش می بافد
قاسم زاده در بخش دیگری از سخنانش، با مثال زدن بازدید خود از یک کارگاه فرش دستباف در مراغه گفت: در این کارگاه، کودکانی از سن 7 تا 9 ساله قالی می بافتند چون صاحبان این کارگاه می گویند هر چه آنها کوچکتر باشد، دستها و انگشتانشان، ظریفتر است و بافت آنها هم ظریفتر می شود و فرش دستباف بهتری از کار در می آید. خودم جرات نمی کنم به قالی های دستباف نزدیک شوم چون دیدم بچه ها در کارگاه هایی که فاقد نور است و شرایط کاری که به شدت به آنها آسیب می زند، چطور این فرشها را می بافند.
او همچنین با موضوع بدسرپرست بودن برخی کودکان کار و خیابان گفت: بچه هایی هستند که از ساعت 10 شب به بعد در خیابان کار می کنند. فکر کردیم بهتر است مددکاران سازمانهای غیر دولتی با خانواده آنها ارتباط بگیرند و به والدین این کودکان، آموزش بدهند که این روش کسب درآمد چقدر به سلامت کودکان آسیب می زند. بدرفتاری دیگری که سرپرستان این کودکان می کنند، این است که بچه ها را در معرض ماشینها قرار می دهند تا تصادف کنند و دیه بگیرند. اخیرا حتی دیده شده بچه 4-5 ساله ای را زیر یک ماشین گذاشته بودند برای اینکه دیه و پول از صاحب ماشین بگیرند و او فوت کرد. این موضوع را دیگر نمی توان گفت به دولت مربوط است. خانواده ای که با بچه خودش این معامله را می کند، نیاز به آموزش دارد. این که تا سر حد مرگ به بچه آسیب برساند تا پول بگیرد، نیاز به آموزش دارد تا متوجه شود مشکلات مالی اش را باید از طریق دیگر حل کند.
او از فعالان حقوق کودکان خواست تا همفکری کنند تا آسیب کمتری به بچه ها برسد.

منع زباله گردی کودکان، مطالبه ای فوری است
صباغی، یکی از فعالان حقوق کودک در این هم اندیشی گفت: منع کار کودک در زمینه زباله گردی، یکی از خواسته هایی است که باید هم اکنون مطرح و مطالبه شود. این کار از طریق پیمانکاران شهرداری و به خاطر سودجویی بیشتر انجام می شود و باید همین الان این مطالبه را از مدیریت شهری بخواهیم.
در این نشست همچنین فرشید یزدانی، فعال حقوق کودکان درباره موضوع سوختن دوره کودک برخی شهروندان سخنرانی کرد و پس از آن، حاضران به بیان نظرات خود درباره راهکارهای عموم به کودکان بازمانده از تحصیل، کارگر و خیابانی پرداختند.

46231