رضا علوی: بنیامین نتانیاهو سرانجام به تمام افراطیونی که در انتخابات پارلمانی اخیر اسرائیل صاحب کرسی شده بودند، سهمی از کابینه داد تا کابینه وی با 69 رأی از 120 رأی نمایندگان کنست پارلمان رأی اعتماد بگیرد و رسمیت یابد . روی کار آمدن این دولت افراطی علاوه بر اعراب و فلسطینیان موجب نگرانی اروپا و امریکا هم شده است . نشانه‌های جدی بودن این نگرانی از نخستین روز شروع بکار این دولت مشاهده شد . نتانیاهو عنوان کرد که بیت المقدس تنها متعلق به یهودیان است و لیبرمن افراطی که حالا دیگر وزیر خارجه اسرائیل است گفت دولت جدید تعهدی به کنفرانس آناپولیس ندارد. این در حالی است که در کنفرانس آناپولیس ایهود المرت (نخست وزیر پیشین اسرائیل) در حضور جورج بوش، محمود عباس و جمعی از رهبران کشورهای عربی متعهد شده بود مقدمات تشکیل دولت مستقل فلسطینی را فراهم کند . در حالی که بنظر می‌رسد سلطه افراطیون بر اسرائیل برای جامعه جهانی چالش‌آفرین خواهد بود، در گفتگو با دکتر غضنفر رکن آبادی رئیس اداره خاورمیانه وزارت خارجه دیدگاه او را در قبال این موضوع جویا شدیم:
همانطور که قابل پیش بینی بود بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی بلافاصله پس از تشکیل دولت جدید از عدم پایبندی خود به تشکیل دولت مستقل فلسطینی سخن گفتند. آیا فکر نمی کنید با توجه به شرایط جدید مسئولیت جامعه جهانی در قبال حقوق مردم فلسطین افزایش یافته است؟
بدون تردید جریان‌های مختلف سیاسی رژیم صهیونیستی که در تقسیم بندی کلی به تندرو و معتدل تقسیم میشوند، در پایه و اساس در قبال حقوق حقه مردم فلسطین و همچنین تشکیل دولت فلسطینی اصول و مبانی یکسانی دارند. این جریانات برای مردم فلسطین حق تعیین سرنوشت و برخورداری از دولت مستقل قائل نیستند . اساسا با توجه به پروتکل‌های 24 گانه اسرائیل هیچ کدام از این جریانات نمی توانند با تشکیل دولت مستقل فلسطینی همراهی کنند، بدین ترتیب استراتژی همه جریانات یکسان است . با این حال برخی جریانات سیاسی رژیم صهیونیستی با توجه به مصالح و منافع خود، تغییر تاکتیک داده و در مقاطعی به بخشی از حقوق ملت فلسطین اقرار میکنند که البته این اقرار نیز هیچگاه به مرحله عمل نرسیده است.در مقابل این گروه، جریانات تندرو قرار دارند که در همه مراحل به اصول افراطی خود اصرار کرده و هیچگونه حق و حقوقی برای هیچ فلسطینی قائل نبودند و حتی الان از اخراج یک میلیون و 300 هزار فلسطینی ساکن اراضی 1948 و یهودی سازی کامل قدس شریف سخن به میان میآورند. در این مرحله که رژیم صهیونیستی از سوی گروههای افراطی اداره می‌شود، مسئولیت سازمان‌های جهانی بخصوص سازمان‌های مدافع حقوق مردم فلسطین چند برابر شده است. بنظر می‌رسد آنها باتوجه بهشرایط جدید باید برنامه‌ریزی جدیدی نیز داشته باشند.
در زمان تسلط جریانات میانه‌رو بر رژیم صهیونیستی اجلاس آناپولیس تشکیل شد و بوش قول داد تا پیش از ترک کاخ سفید مسأله تشکیل دولت مستقل فلسطینی را به پایان برساند، ولی دیدیم که این وعده‌ها عملی نشد . افراطیون هم که صراحتاً اعلام میکنند دولت فلسطینی را به رسمیت نمی شناسند . بدین ترتیب برای مردم فلسطین گزینه‌ای باقی نمی ماند جز مقاومت.تنها راه احقاق حقوق ملت فلسطین مقاومت است. همانطور که مقاومت لبنان موجب صدور قعطنامه 425 شورای امنیت سازمان ملل متحد و پیروزی مردم لبنان شد. مردم فلسطین نیز تنها با مقاومت می‌توانند به پبروزی برسند و سازمان ملل و دیگر مجامع جهانی را وادار کنند در دفاع از حقانیت ملت مظلوم فلسطین گام بردارند.
دولتهای عربی هنوز درقبال دولت جدید رژیم صهیونیستی مواضع شفافی اتخاذ نکردند . شما مواضع اعراب در قبال دولت افراطیون را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
نکته حائز اهمیت این است که تلاش‌های زیادی از سوی کشورهای عربی برای همکاری با دولتهای به اصطلاح معتدل و موافق با سازش در اسرائیل صورت گرفته است. پیش از این نیز کشورهای مختلف عربی نشست‌های یک جانبه و چند جانبه با دولت پیشین رژیم صهیونیستی تشکیل دادند چون تصور میکردند آن دولت در جهت صلح قدم بر میدارد . این دولت‌ها حتی در جنگ غزه نیز نوعی عمل کردند که گویی کابینه رژیم صهیونیستی صلح طلب است . بدون تردید روی کار آمدن افراطیون در اسرائیل بر خلاف دیدگاههای اعراب است و واکنش‌های منفی را در بر خواهد داشت.
با توجه به عدم همراهی حزب کادیما با دولت ائتلافی نتانیاهو و همچنین چند دستگی که پیش از تشکیل دولت در حزب کار دیده می‌شد، بنظر می‌رسد دولت ائتلافی نتانیاهو با مخالفت‌های جدی داخلی مواجه شود و حتی شاید موفق به ادامه کار نشود، نظر شما در این باره چیست؟
بدون تردید این موضوع جدی است . کابینه ائتلافی جدید، سی امین کابینه در حیات نامشروع 60 ساله رژیم صهیونیستی است . یعنی هر دولت به‌طور متوسط بیش از دو سال عمر نداشته است این در حالی است که حیات دولت‌ها باید 4 سال می‌بود. این بیانگر شکنندگی شدید و اختلاف دیدگاههایی است که در درون رژیم صهیونیستی وجود داشته است. دولت جدید اسرائیل در حالی روی کار آمد که صهیونیست‌ها با بحران‌های بسیار حساسی دست به گریبان بودند. از طرفی شکست در جنگ لبنان و غزه این رژیم را بسیار ضعیف تر از همیشه کرده است و از سوی دیگر اختلافات درونی و تشتت شدید آرا امکان اجرای تصمیمات یکجانبه را برای هر دولتی مشکل کرده است . با این اوصاف بنظر می‌رسد عمر دولت نتانیاهو حتی کمتر از دو سال باشد.
نتانیاهو در دوره تبلیغات انتخاباتی حماس را پایگاه تروریستی ایران خوانده و وعده داده بود که کار این گروه را یکسره کند! با توجه به مواضع افراطی وی چقدر امکان دارد که رژیم صهیونیستی باردیگر به غزه حمله کند؟
آزموده را آزمودن خطاست . پس از شکست رژیم صهیونیستی در جنگ 22 روزه غزه، چنین اظهاراتی لاف‌زنی است و به هیچ وجه عملی نیست. اساساً نوار غزه برای اولین بار است که منطقه‌ای آزاد شده بشمار می‌رود و رژیم صهیونیستی توانایی سلطه بر این منطقه را ندارد و نخواهد داشت . اظهارات نتانیاهو بیشتر تبلیغات و جنگ روانی است که بیش از واقعیت، مصرف داخلی دارد.
علاوه بر افراطیون حاضر درکابینه جدید اسرائیل، خانم لیونی رهبر حزب کادیما نیز اعلام کرده است که در مواضع محکم علیه ایران با این کابینه مشارکت خواهد کرد . بنابراین بنظر می‌رسد ایران تنها موضوعی است که تمامی جناح‌های درون اسرائیل در قبال آن اجماع دارند . با توجه به این شرایط آیا موضع جمهوری اسلامی ایران تغییری خواهد داشت؟
موضع جمهوری اسلامی ایران نسبت به رژیم صهیونیستی کاملا روشن و شفاف است و در تمامی کابینه‌ها و دوران حکومت جناح‌های مختلف تغییری در این مواضع ایجاد نشده است . ایران هیچگاه رژیم نامشروع صهیونیستی و این پدیده‌ای را که در سال 1948 شکل گرفته به رسمیت نشناخته و همواره در جهت حمایت از ملت مظلوم فلسطین گام بر داشته است.
نظر شما