یار "نیک‌اندیش" استاد شهریار چشم از جهان فرو بست

به گزارش خبرآنلاین، مرحوم استاد بیوک نیک اندیش، متولد 1306 تبریز بود و از سال 1325 وارد دنیای شعر و شاعری شد.

وی از سال 1332 با استاد شهریار آشنا و تا پایان عمر استاد شهریار اغلب اوقات خود را با وی سپری کرد.

استاد شهریار از نیک اندیش به عنوان رفیق شفیق یاد می کرد و برخی از اشعار چاپ نشده ی استاد در نزد وی به امانت بود.

مرحوم نیک اندیش یار استاد شهریار در روزگار تنهایی به شمار می رفت و سال ها جان و دل خود را قرین اشعار نغز استاد شهریار کرد.

مرحوم نیک اندیش داستان نخستین دیدار خود با استاد شهریار و شیفتگی وی به ایشان را چنین نقل کرده است: سال 1332 در تبریز مرادم را زیارت کردم و در دیدار دوم او نیز مرا دریافت. این شعر را برایم خواند:

بیا و چشم روشن بین من باش

بشو شمعی و بر بالین من باش

من آن ملای بی شمسم به تبریز

تو همت کن حسام‌الدین من باش

و من مرید او شدم و روزها و شب‌ها یا در کنار شهریار بودم و یا در فکر او سیر می‌کردم.

معروف ترین آثار مرحوم بیوک نیک اندیش، کتاب سه جلدی «در خلوت شهریار» است که به گفته ی خودش، برای پاسداشت حرمت دوستی با یکی از بزرگترین شاعران ایران زمین نوشته است. این کتاب مجموعه ی خاطرات و نیز گفتگوهای طولانی نگارنده با استاد شهریار است.

معروف است که در آخرین روزهای بستر بیماری مرحوم شهریار ، بیوک نیک اندیش به عیادتش می رود و از آن مرحوم تقاضای شعر میکند .شهریار دو بیت اول این غزل را میگوید و از حال میرود

یاران چرا به خانه ما سر نمی زنند

آخر چه شد که حلقه بر این در نمیزنند

دائم پرنده اند به هر بام و بر ولی

دیگر به بام خانه ما پر نمی زنند

پیکر این ادیب و شاعر روز جمعه راس ساعت 10 صبح در محل قطعه ی هنرمندان وادی رحمت تبریز تشییع و به خاک سپرده خواهد شد.

46