مردان نیک می‌روند، تا زنده اند آنها را دریابیم

او به‌دلیل تحصیل در محضر بزرگانی همچون «محمدحسین فاضل تونی» و «یحیی مهدوی» و تحصیل در دانشگاه سوربن فرانسه، از بنیه علمی بسیار خوبی برخوردار بود، اما این امر هرگز مانع از آن نمی‌شد که در طلب علوم جدید نباشد.

خوانساری نه تنها در منطق و فلسفه، بلکه در ادبیات فارسی نیز متبحر بود و بیش از 20 سال، مسئولیت مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران را برعهده داشت. استاد با ادبیات عرب نیز آشنایی داشت . کتاب «صرف و نحو و اصول تجزیه و ترکیب» وی سال‌ها در دبیرستان‌ها تدریس می‌شد و هنوز هم این کتاب برای فراگیری زبان عربی توصیه می‌شود.

وی در پیشبرد علم منطق و به تبع آن، علم فلسفه در ایران کوشیده است، دانستن منطق، پیش‌نیاز آشنایی با فلسفه است و ایشان به دلیل نگارش کتاب «منطق صوری» و تدریس این کتاب در حوزه و دانشگاه، حق بزرگی بر جامعه فلسفی کشور دارد.

استاد خوانساری همچنین مسئولیت نگارش کتاب‌های مرحوم استاد فاضل تونی را بر عهده داشت، چرا که خود مرحوم فاضل تونی کتاب نمی‌نوشت و این خوانساری بود که گفته‌های فاضل تونی را مکتوب کرد.

مرحوم خوانساری، شخصی متواضع و متخلق به اخلاق الهی بود و هرگز لب به بدگویی از کسی باز نمی‌کرد. او دستی بخشنده داشت و همواره به دانشجویان خود از منظر علمی و مالی کمک می‌کرد.
ایشان، عمر شریف خود را صرف علم، دانش و تربیت دانشجویان کشور کرد. درگذشت چنین استاد بزرگی، ضایعه اسفناکی برای جامعه دانشگاهی است و جامعه علمی کشور بزرگانی دارد که تا زنده هستند باید آنها را دریابیم.