محبوبه عمیدی: محققان موفق به ساخت آزمایشگاه بیولوژیکی شده‌اند که قادر است ظرف مدت تنها چند دقیقه، آنهم در اعماق گوناگون آب دریا‌ها و اقیانوس‌ها به تجزیه قطعات به‌جامانده از دی.ان.ای جلبک‌ها و دیگر جانداران آبزی بپردازد. به گزارش نیچر، این آزمایشگاه کوچک سیار که یک محفظه به طول تقریبی یک‌متر است، می‌تواند پروتئین‌های آزاد‌شده توسط میکروارگانیسم‌ها را نیز تجزیه و و در نهایت نوع گونه‌های دریایی را تعیین کند.
جیمز بیرچ که بیومهندس است و در ساخت این محفظه با مؤسسسه تحقیقاتی MBARI همکاری داشته، می‌گوید: «این محفظه در واقع یک آزمایشگاه میکروبی کوچک است. ما می‌خواهیم بخش پرهزینه آزمون نمونه‌ها، یعنی ارسال آنها به ساحل و انتظار طولانی برای دریافت نتیجه را به این شکل از چرخه مطالعات حذف کنیم. با یک آزمایشگاه خودکار که به فیبر نوری متصل‌شده، می‌توان سریع به پاسخ رسید و بلافاصله اطلاعات را به ساحل مخابره کرد. 1 تا 1.5 ساعت انتظار برای پاسخ هر آزمایش کافی است».
این آزمایشگاه سیار را می‌شود برای تعیین میزان رشد جلبک‌های ساکن آب‌های ساحلی و اعلام تهدید احتمالی آنها که می‌تواند ضررهای چند ده‌میلیون دلاری به اقتصاد توریسم منطقه وارد کند، نیز به کار برد. علاوه بر این برای تحقیق در اعماق اقیانوس هم می‌شود این محفظه را به کار برد. بیرچ می‌گوید: «تحقیقان نشان می‌دهند فلور میکروبی بستر اقیانوس بسته به تغییرات آب و هوایی و جریان‌های دریایی، دائم در حال تغییر است».
آپورتونیتی در اعماق اقیانوس
پیشرفت‌های تازه دیگری هم وجود دارند، به عنوان مثال مودم بی‌سیمی با برد 200 متر که از سیگنال‌های نوری برای ارسال اطلاعات با سرعت یک‌مگابایت‌بر ثانیه استفاده می‌کند و می‌تواند علاوه بر عکس، ویدئو نیز از بستر اقیانوس به ساحل ارسال کند. این دستگاه امکان استفاده از کاوشگرهای خودکار را نیز در بستر اقیانوس فراهم می‌کند. کافی است کاوشگر محل مناسبی، مانند جایی که محل عبور جریان‌های گرمابی است، مستقر شود و از طریق مودم که به فیبر نوری متصل است، اطلاعات را به ساحل مخابره کند.
نورمن فار که مهندس الکترونیک و عضو تیم سازنده این مودم است، می‌گوید: «می‌شود کاوشگر را تنها برای انجام یک مأموریت راه‌اندازی کرد و پس از اتمام آن تا مأموریت بعدی دستگاه را به پایگاه برگرداند و در حالت کشیک قرار داد».
برای شناخت اعماق اقیانوس، دانشمندان به کاوشگرهای خودکار هوشمند نیز نیاز دارند، شبیه چیزی که در سطح مریخ در حال حاضر شاهد آن هستیم. این کاوشگر که بخش هوش مصنوعی آن از مریخنوردها اقتباس‌شده، می‌تواند تا 18 ساعت بدون سرنشین به کاوش بپردازد. تنها تفاوت در این است که اطلاعات بصری منحصر به مریخ هستند و اینجا در اعماق تاریک اقیانوس کاوشگر‌ها باید به حس محیط، بوها و مزه‌ها قناعت کنند.
نظر شما