به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی محیط زیست ، رییس جمهور را در این بازدید هوایی، مهندس زنگنه وزیر نفت، دکتر نهاوندیان مشاور و رییس دفتر رییس جمهور، دکتر سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رییس جمهور و دکتر معصومه ابتکار معاون رییس جمهور و رییس سازمان حفاظت محیط زیست همراهی می‌کردند.
پارک های ملی نایبند در اواخر سال 1382 به عنوان پارک ملی به فهرست مناطق حفاظتی اضافه شدند . پارک ملی نایبند شامل خلیج نایبند، منطقه حفاظت شده نایبند، جنگلهای حرای حوزه های عسلویه و بساتین و هاله در استان بوشهر واقع است. پارک ملی دریایی نایبند با مساحت 49815 هکتار(ماخذ : اطلس مناطق حفاظت شده ایران چاپ 1385 ) در دو استان بوشهر ( بخش عسلویه شهرستان کنگان ) و هرمزگان( شهرستان پارسیان بخش کوشکنار ) قرار دارد . حدود 27 هزار هکتار این منطقه دریایی و بقیه خشکی است.
بخش شمال غربی پارک دریایی نایبند محدود به روستای " بیدخون "(در زبان محلی بردخون نامیده می شود) و تاسیسات سمّی عسلویه است و بخش شرقی آن در قسمت خشکی " کوشکنار " و در قسمت خشکی - آبی جنوب بندر " تِبن " است که به زودی زود در همین بخش شرقی ، صنایع دیگری چون آلو مینیوم (صنعتی که آب ، هوا و خاک را آلوده می سازد و لجن های قرمز از آلاینده های خطرناک شناخته شده آن است ) ، فولاد و صنایع جانبی دیگر نیز ایجاد خواهد شد .
در سال 1357 (7/9/57 ) خلیج نایبند همراه با بخشی از دماغه نایبند با با مساحت 19500 هکتار ( ماخذ : مناطق حفاظت شده ایران - هنریک مجنونیان - سازمان حفاظت محیط زیست - چاپ 1379 ) به عنوان منطقه حفاظت شده نایبند در فهرست مناطق حفاظت شده ایران قرار می گیرد . این منطقه همراه با مناطق دیگر از جمله دماغه نایبند و بخشی از آبهای خلیج فارس در سال 1383 به عنوان اولین پارک ملی دریایی ایران ثبت و اعلام می شود .
این منطقه از نظر تنوع جانوران وحشى منحصر به فرد بوده است و در گذشته داراى میش و قوچ، کل، بز وحشى، آهو، جبیر بوده که متاسفانه به دلیل احداث طرح های توسعه در دهه گذشته تنها جبیر به عنوان پستاندار این منطقه و آنهم در اسارت قابل مشاهده است که خوشبختانه امسال دو نوزاد جبیر متولد شده و توسط اداره کل حفاظت محیط زیست بوشهر یک برجک دیده بانیتحت حفاظت ویژه قرارگرفته اند که تعداد جبیرها از 9 راس به 23 راس رسیده است و طرح های سازمان حفاظت محیط زیست در این منطقه احیای پوشش گیاهی و زندگی جانوری مانند گذشته بوده که در حال تحقق می باشد . جبیر را آهوى هندى و آهوى کویرى نیز مى‌نامند. جبیر کمى کوچکتر از آهو با پوست اُخرایى رنگ است که رنگ سفیدى در زیر شکم دارد. شاخ آن مستقیم با انحنایى در طرف جلو است که پیچ قلاب مانند نوک شاخ آهوى ایرانى را ندارد.
منطقه حفاظت شده نایبند بصورت دماغه ای در آبهای خلیج فارس با ارتفاع صفر تا حداکثر 46 متر از سطح دریا واقع شده است . این منطقه در 320 کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر واقع شده است . بدون تردید یکی از زیبا ترین منطقه ساحلی در طول سواحل خلیج فارس بشمار می رود . آثار بجا مانده از بندر تاریخی نایبند و در دماغه نایبند ، حاکی از پیشینه تاریخی طولانی منطقه است . با بررسی آثار، نشان می دهد این بندر در عصر آل بویه یکی از بنادر مهم و از مراکز عمده صید و تجارت مروارید خلیج فارس بوده است . منطقه حفاظت شده نایبند با وسعت 22500 هکتار که بصورت دماغه مرتفعی در ساحل جنوبی خلیج نایبند قرار گرفته است که تحت کنترل و نظارت اداره کل حفاظت محیط زیست استان بوشهر است.
این منطقه به واسطه فراهم آوری منابع بیو فیزیکی حساس ساحلی شامل خلیج کوچک ، تنوع ساختارهای ماسه ای و گلی ، حضور رویشگاه حرا، مناطق تخمگذاری لاک پشتهای دریایی ، وجود آبسنگ های مرجانی ، زیستگاه پستانداران دریایی است که همگی دربرگیرنده گونه های کم یاب نیز هستند پشتوانه بسیاری از گونه های آبزی و فرآیندهای اکولوژیک بشمار می آید و در کمتر منطقه ای همچون این منطقه سیستم یکپارچه و منسجم با بالاترین تنوع محیط آبی در وسعتی کوچک فراهم آمده است.
4646
نظر شما