فاطمه محمدی‌نژاد: گروهی از محققان طوفان‌شناسی معتقدند خسارت‌های ناشی از هر طوفان قدرتمند ممکن است در نتیجه کاهش برنامه‌ریزی شده طوفان‌های ضعیف‌تر، بالاتر رود.
به گزارش نیچر، در سال 2008 / 1387، گروهی به رهبری توماس ناتسون از اداره ملی هواشناسی و اقیانوسی و آزمایشگاه سیالات روان ژئوفیزیک در دانشگاه پرینستون، در پروژه‌ای سعی در کاهش قابل توجه تعداد طوفان‌ها و تندبادهای گرمسیری در شمال‌غربی اقیانوس اطلس داشتند.
نتیجه این پروژه که بر اساس فعالیت طوفان‌های اقیانوس اطلس در دنیای در حال گرم‌شدن صورت گرفته بود، بسیار تعجب برانگیز بود. گروه به دنبال یافتن توضیحی برای این نتیجه، دریافت که سواحل غربی اقیانوس اطلس ممکن است کمتر در معرض طوفان قرار گیرد و این در صورتی است که دمای بالای سطح دریا به سمت جنوب رفته و طوفان‌های خلیج مکزیک و نواحی مجاور را به خود جذب کند.
با این حال، مدل‌های استفاده شده با دقت 18 کیلومتر، برای حل سیستم‌های طوفانی مناسب نبود. هنگامی که گروه تلاش خود را با مدل‌هایی با دقت بسیار بالاتر تکرار کرد، دانشمندان متوجه تغییراتی در پراکندگی طوفان‌ها شدند. شبیه‌سازی بهتر نشان داد که تعداد کلی طوفان‌ها کاهش یافته ، اما فراوانی طوفان‌های بسیار شدید افزایش یافته است. طوفان‌های شدید به طوفان‌هایی از گروه 4 (با سرعت210 تا 249 کیلومتر در ساعت) و 5 (سریع‌تر از 250 کیلومتر در ساعت) گفته می‌شود.
قدرت طوفانی
این تحقیق که به سرپرستی موریس بندر، یکی از دانشمندان آزمایشگاه سیالات روان ژئوفیزیک انجام شد، 18 مدل دمای جهانی استفاده‌شده در مطالعه قبل را در کنار 4 مدل دیگر برای شبیه‌سازی دمای سطح دریا و فعالیت طوفان‌های اقیانوس اطلس بررسی کرد. گروه سپس نگاه دقیقی بر روی تک‌تک طوفان‌ها انداخت و از آن‌ها تصاویری با جزئیات بیشتر تهیه و درنهایت، رفتار آن‌ها را طی پنج روز بررسی کرد.
بندر گفت: «کوچک کردن مقیاس مدل‌ها جزئیاتی را در مورد بارش در تندبادها، حرکات عمودی و ساختار دیوار چشم گردباد در اختیارمان قرار داد. ما فکر می‌کنیم افزایش تغییر مسیر عمودی در دمای بالاتر، باعث جلوگیری از تبدیل بسیاری طوفان‌ها به گردباد می‌شود. اما در مناطق فرعی اقیانوس اطلس، این تاثیرات ممکن است حس نشوند و طوفان‌های این مناطق در حال شدیدتر شدن هستند.»
کری امانوئل، طوفان‌شناس در ام.آی.تی (انستیتو فناوری ماساچوست) گفت: «این نتیجه بسیار مهم است، زیرا 80 درصد خسارات در ایالات متحده ناشی از طوفان‌های گروه 3 و بالاتر است.
طرح‌ریزی نامطمئن
پیش‌بینی می‌شود تغییر مسیر بادها در یک سیاره گرم‌تر، قوی‌تر شده و مانع حرکت چرخشی بادها شود. برخی دانشمندان معتقدند این تاثیر باعث شدت یافتن تاثیر افزایش دمای سطح دریاها خواهد شد.
این تصور که طوفان‌های اقیانوس اطلس کمتر اما در عین حال شدیدتر خواهند شد، مورد توافق همه گروه‌هایی است که از مدل‌های باکیفیت برای مطالعه فعالیت‌های طوفان‌زا استفاده کرده‌اند.
به عنوان مثال، امانوئل بر روی میزان انرژی که طوفان‌ها برای ایجاد تغییرات در فعالیت گردبادها ایجاد می‌کنند، تمرکز کرده است. برخی از مدل‌های مورد استفاده وی افزایش عظیمی را در قدرت طوفان نشان دادند که با یافته‌های اخیر آزمایشگاه سیالات روان ژئوفیزیک مطابقت داشت.
اما ناتسون نکته‌ای را متذکر می‌شود. یکی از چهار مدل دیگر استفاده شده برای شبیه‌سازی، کاهشی را در تمام گروه‌های طوفان نشان می‌دهد که از نظر وی می‌تواند یک راه‌حل قابل قبول باشد. وی گفت:« چیزی که باعث اطمینان ما می‌شود، این است که مدل‌های ما مشاهدات تاریخی را به‌‌خوبی بازسازی می‌کنند. اما ما هنوز با مشکلی روبرو هستیم که تردیدهای زیادی بوجود آورده است.»
نظر شما