اخیراً کلیپی دیگر از توهین یک افسر نیروی انتظامی به مهاجران غیرقانونی افغانستان که در ایران دستگیر شده اند در شبکه های اجتماعی و اینترنت پخش شد که نشانی از انسانیت در آن دیده نمی شود
برخوردهای توهین آمیز این افسر با دستگیرشدگان در حدی است که شخصیت ایشان را به بدترین وجه ممکن خُرد می کند. اتباعی که از سر ناچاری برای یافتن کار به ایران آمده و عمدتاً با لباسهای کهنه، دمپایی و چشمانی ناامید از زندگی، دستگیر شده اند.
افسر مزبور در این کلیپ به جز دشنام ها، گاهی از همه می خواهد که دستها را جلوی صورت شان گرفته و به نشانه احترام به وی، رکوع کنند؛ آن هم نه یکبار، بلکه چندین بار (خدایی که تنها موجود شایسته رکوع است، هیچگاه با بندگانش اینگونه رفتار نمی کند). آنگاه پس از کلی توهین به ایشان، از همه می خواهد که بگویند او آدم خوبی است و او را دوست دارند! و می پرسد «اذیت تان که نمی کنم؟» و از آنها می خواهد که راستش را بگویند و آنها هم تأیید می کنند که او اذیت شان نمی کند. سپس از جمع می خواهد که همگی بگویند: «سرکار دوستت داریم» و همه این کار را می کنند. اگرچه بیشتر این افراد جوان هستند، اما در میان آنان کسانی هم دیده می شوند که سن و سال داشته و حرمت آنها هم نگاه داشته نمی شود. از همه بدتر اینکه افسر مزبور از این رفتار غیرانسانی اش با افتخار تمام فیلم گرفته و طبیعتاً نخستین کسی که آنرا پخش کرده، خودش بوده است.
واقعاً انتظار داریم که این افراد پس از بازگشت به میهن شان چه حسی از ایران داشته باشند؟ و هم میهنان شان درباره اینکه ایرانیان با هم تباران قدیمی اینگونه رفتار می کنند، چه خواهند اندیشید؟ کارخانه دشمن سازی ما چه زمانی از کار خواهد افتاد؟
این کلیپ اکنون بر روی صفحات اجتماعی بسیاری از افغانستانی ها و غیرافغانستانی ها در حال بازنشر است و بسیاری از رسانه های افغانستان به آن پرداخته اند. هیچ دور از ذهن نیست که به زودی رسانه های ضدانقلاب هم به آن بپردازند. آیا در آن صورت می توانیم باز هم مدعی شویم که این رسانه ها در پی تخریب چهره نظام اسلامی کشورمان هستند، آن هم در شرایطی که خودمان خوراک تبلیغاتی را دو دستی در اختیارشان قرار می دهیم؟
زمانی که برای نخستین بار از طریق یکی از دوستان افغانستانی از وجود چنین کلیپی آگاه شدم، پنداشتم که همان کلیپ قدیمی مشابهی است که نیروی انتظامی از دستگیرشدگان افغانستان می خواهد خود و نفر جلویی شان را کتک بزنند و به خودشان دشنام بدهند. اما وقتی آنرا دیدم متوجه شدم گویا فیلم گرفتن از چنین صحنه هایی دارد به نوعی تفاخر تبدیل می شود؛ آن هم توسط کسانی که شیوه برخوردشان نشان می دهد عقده های حقارت سراپای وجودشان را گرفته است و ناکامی های زندگی شخصی و اجتماعی شان را می خواهند از این طریق جبران کنند.
اگر با عاملان کلیپهای پیشین (همچون کلیپ بازداشت شدگانی که مجبور بودند خودشان را کتک بزنند؛ یا کلیپ سربازان مرزبانی ای که بالای اجساد کشته و زخمی شدگان افغانستانی ایستاده و می خندیدند) برخورد مناسب می شد، آیا شاهد تکرار چنین رفتارهایی بودیم؟ بعید نیست سازنده این کلیپ تازه، آنرا با الهام از کلیپهای قدیمی فیلمبرداری کرده باشد. شخصاً آن کلیپهای پیشین را به برخی از مسئولینی که احساس می کردم توان پیگیری این موضوع را دارند نشان دادم. نمی دانم آیا کاری کردند و به نتیجه نرسیدند یا آنکه آنها هم این موضوع برای شان اهمیتی نداشت. اما آنچه در همه این رفتارها، کلیپها و بی تفاوتی مسئولین ایرانی دیده می شود، نشان از مرگ تدریجی اخلاق و انسانیت دارد.
آیا این بار مسئولین نیروی انتظامی (که خود اصلی ترین ارگان مسئول برخورد با رفتارهای غیرقانونی است)، برای صیانت از اعتبار این ارگان، با افسری که این کلیپ را از رفتارهای آنچنانی اش با افغانستانی ها فیلمبرداری کرده برخورد خواهد کرد؟ آیا مسئولین واکنشی خواهند داشت؟ راستش با توجه به پیگیری های چندساله ام درباره این دست موضوعات، چندان خوش بین نیستم.
اما شما را به خدا حتی اگر شخصیت این مهاجران برای تان مهم نیست؛ حتی اگر مسائل انسانی را به دیده اغماض می نگرید؛ حتی اگر آموزه های اسلامی چیزی بیش از شعار در ذهن تان متبادر نمی کند؛ حتی اگر تاریخ و فرهنگ و ادبیات و دین و مذهب مشترک مان با این بی پناهان هیچ ارزشی برای تان ندارد؛ دست کم برای پیشگیری از رفتن آبروی مان نزد جهانیان و برای آنکه دیگران از میزان نژادپرستی و ستم مان به مظلومان آگاه نشوند، با چنین رفتارهایی برخورد مناسب انجام داده و مانع از تکرار آنها شوید.
17231
نظر شما