به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، فردوسیپور بر تصاویری از رزمندگان در استادیوم آبادان در زمان محاصره این شهر و همچنین رزمندگان جوان جبههها در حین بازی فوتبال در پشت خاکریزها و عکس شهدای بیادعای فوتبالیست سخن گفت.
او در شروع گفتار متن این تصاویر گفت:
«دهه شصت، دهه دلداگی و حرمان است، دهه حسرتهای سیاه و سفید، دلدادگیهای هزار نقش، جنگ، آژیر قرمز، آرمان، فوتبال زیر نور چراغ زنبوریو پیراهنی که برات عین قسم مادر میمونه، تو دوره جنگ هشت ساله ما با دشمن، چیزایی بودند که هنوز هم هستند. فقط باید قلاب انداخت و از قلب تاریخ ۲۹۲۰ روز دفاغ بیرون کشیدشون، چیزهایی مثل قصههای رقص توپ دولایه و فوتبال پشت خاکریزها، تو ساعتهایی که خمپاره کمتر میاومد، عملیاتی نبود، ادعایی نبود، قراردادهای چند میلیاردی نبود، خون و ترکش گلوله بود و چقدر خاص بودند بچههایی که نزدیک خاکریزهای دشمن یک کمی این طرف، آن طرف تر، توپ دولایه خسته خودشان رو میانداختند وسط و فوتبال بازی میکردند. دنبال توپ میدویدند و شاید فردا یک ترکش نامرد دشمن پای دویدن را از آنها میگرفت...»
57244
نظر شما