با توجه به قسمتهای قبلی در دو سیزن گذشته، پیشنهادها و توصیههایی را برای شخص رییس جمهور، مجلس مقتدر و البته تلویزیون ملی اعلام میداریم که امیدواریم به کار آید.
توصیه برای آقای روحانی:
1. لیستی چند نفره از وزرای پیشنهادی در جیب داشته باشند تا در صورت عدم رای اعتماد، یکی یکی آنها را رو کند و نمایندگان فی المجلس قال قضیه را بکنند!
شعار: یالا یالا! ما لیست میخوایم یالا!
رییس جمهور می توانند از تست تصویر هم استفاده کنند به این شکل که تصویر افراد لیست را نشان دهند و بپرسند: این چی؟ و نمایندگان مثلا بگویند: نه نه! و...
2. در دفاع از وزیر پیشنهادی به همین نکته بسنده شود: ما در مذاکرات پیشرفتهای خیلی خوبی داشتیم؛ همه اروپا و بسیاری از مسئولان بلندپایه امریکا رو آوردیم پای میز مذاکره اما خب هنوز نتوانستیم در داخل از پس نماینده های مجلس خودمون بر بیایم! اگر رای دادین که هیچ وگرنه، ما همین جا می شینیم، شما خودتون یکی رو معرفی کنین و رای بدین و ما بریم دنبال کار مذاکرات.
3. اگر وزیر پیشنهادی رای نیاورد، دکتر روحانی بدون معطلی به جای معرفی وزیر جدید، اعلام کند که مجلس وزارتخانه ورزش و جوانان را کنترات بردارد و هر چند وقت یکبار، یک گزارش به دولت بدهد!
توصیههایی برای مجلس:
1. وزیر پیشنهادی را با رای قاطع رد کند و بار دیگر مشت محکمی بر دهان یاوه گویان «هماهنگی قوا» برای حل مشکلات کشور و اعتماد به دولت در ابتدای راه بزنند.
2. در صورت تردید در رای دادن به وزیر پیشنهادی، از او تست دو، تست سلامت، تست خودشناسی، تست روانشناسی، تست کیفی، تست پاک کردن فوتبال در نیم سال، تست دوپینگ و تست شنای با مانع بگیرند که مطمئنا در یکی از اینها رد می شود و دلیلی قاطعی برای عدم صلاحیت او خواهد بود.
2. بعد از رای عدم اعتماد روحانی را در مجلس نگه دارند و وزیر پیشنهادی خودشان را بدهند و خلاص.
چکه ای از نطق یک مخالف:
آقای روحانی در کابینه شما چه خبر است؟ وزیر صنعت پدر پراید را در آورده! وزیر نفت شرکت گاز را ورشکست کرده! وزیر ارشاد فیس بوک را این جرثومه فساد را بلامشکل دانسته، وزیر خارجه که همش دائم الفیسه (facebook)، و وزیر علوم که هیچ! واه و واه و واه... آیا این درست است که ما نمایندگان ملت، خود را به خواب بزنیم و به وزیر پیشنهادی رای اعتماد بدهیم، آنوقت در برابر مردم چه بگوییم؟!
توصیههایی برای تلویزیون:
در صورت عدم رای اعتماد
پخش عادی برنامههای شبکه سه قطع شود و جواد خیابانی با برنامه «نیمه سوم» روی آنتن برود و با اشاره به اینکه نام برنامه به «نیمه چهارم» تغییر یافته به ذکر خاطراتی از جام جهانی 2010 بپردازد و اعلام کند هیچ چیز از ارزشهای دولت یازدهم کم نشده و بازی هنوز ادامه دارد! جواد میتواند از خاطرات خود با بکن بائر و حضور در مجلس عوام انگلیس برای پادرمیانی در خصوص اریک کانتونا، نیز دقایقی سخنرانی کند.
بیست و سی: «دولت بازهم در پیچ بهارستان پنچر شد. نمایندگان ملت به وزیر پیشنهادی رای ندادند تا بیداری و دموکراسی در خانه ملت را به رخ جهانیان بکشند. دولت که طبق قانون، نیم ساعت فرصت داشت وزیر جدید را معرفی کند، محمد علی آبادی را به عنوان نامزد جدید معرفی کرد که فی المجلس با رای بالا، وزیر شد! این اقدام مجلس ضمن اینکه رسانه های غربی بویژه آن دروغ پراکن های بی ادب را سرجایشان نشاند، نشانه دیگری از همدلی میان قوا بود.»
در صورت رای اعتماد
تمام شبکههای تلویزیونی با پخش سرود «دلاوران، نام آوران، به نام یزدان...» برای نمایندگان مجلس اسپند دود کنند که مانع هت تریک دولت در 100 روز اول کار شدند.
خسرو معتضد با حضور در برنامه «تاریخ یعنی من» میگوید: یکی از علل به توپ بسته شدن مجلس در سال 1285 توسط محمدعلی قاجار عدم رای اعتماد به وزیر سیب و خیار توسط مجلسی ها بود...
بیست و سی: دولت با نمره ناپلئونی بالاخره تکمیل شد و حالا باید گزارش بدهد که در 100 روز گذشته چه اتفاقاتی در وزارت ورزش و جوانان افتاده است؛ گزارش همکارم از ویرانههای این وزارتخانه و کلیدهای شکسته دولت را در ادامه میبینید.
محسن حدادی
6060
نظر شما