به گزارش خبرآنلاین، چاپ سوم «ش‍ی‍وه‌ه‍ای مصاحبه در م‍طب‍وع‍ات» نوشته س‍وزان دان و ترجمه ع‍ل‍ی ای‍ث‍اری ک‍س‍م‍ای‍ی با ویراستاری یونس شکرخواه از سوی انتشارات موسسه ایران روانه بازار نشر شد تا در نمایشگاه کتاب در معرض دید و استفاده علاقمندان حرفه روزنامه نگاری قرار بگیرد. این کتاب در 9 فصل تنظیم شده که «پرسش های رایج درباره مصاحبه، مصاحبه؛ روش ها و انواع آن، ابزارهای مصاحبه، انتخاب مصاحبه شوندگان، گرفتن مصاحبه، آمادگی پیش از مصاحبه، آمادگی روحی و تنظیم مصاحبه» عناوین برخی فصل های کتاب است.
در بخشی از دیباچه این کتاب آموزشی و کاربردی می خوانیم: «در این کتاب شیوه های اساسی مصاحبه کردن که شما را قادر خواهد کرد مصاحبه ای درست انجام دهید، شرح داده شده است، دلیل مصاحبه هرچه باشد مراحل مختلف و جریان مصاحبه ها در بیشتر موارد تقریبا یکسان است. باید طرح و نقشه داشته باشید، مصاحبه ترتیب دهید، متن آن را پیاده کنید و برای انتشار(هرجا که مناسب تر باشد) بفرستید.»
در بخشی از کتاب با عنوان «راه های بیرون کشیدن بهترین جواب ها از دهان مصاحبه شونده» می خوانیم:
پرسیدن
اگر سوال های خود را به دقت مرتب کرده اید، باید با یک سوال کلی و آسان که به افراد امکان تسلط بر اوضاع را بدهد، شروع کنید. پس از آن باید با آرامش، پرسش های خود را مطرح کنید. پرسش ها را دم دست داشته باشید. اما طوری وانمود نکنید که برای طرح پرسش های بعدی عجله دارید. گاهی کمی اصرار و پافشاری از طرف شما می تواند اطلاعات بیشتری به بار آورد. توصیه های زیر در تشویق مصاحبه شونده به دادن توضیح بیشتر، مفید است.
حرکات بدنی
سر تکان داد به نشانه تایید، لبخند زدن و دیگر حرکات صورت و بدن شما نشان می دهد که به حرف هایش گوش می دهید و به آن علاقه دارید. اندازه گیری اینکه با حرکات بدنی تا چه حد می توانید روی افراد تاثیر بگذارید، دشوار است. اما این تاثیر قابل توجه است. از طرف دیگر، وقتی حرکات بدنی مصاحبه شونده خود را بخوانید می توانید نتیجه بهتری بگیرید. اگر او روی صندلی خود نشسته و دست هایش را محکم به هم می فشارد و به تندی نفس می کشد و نمی خندد، احتمالا به شدت مضطرب و هیجان زده است. اگر شما بتوانید با آرامش به صندلی خود تکیه بدهید، لبخند بزنید و آرام و دوستانه حرف بزنید، مصاحبه شونده هم احتمالا آرامش خواهد یافت. هنگام مصاحبه به حرف های طرف توجه کنید، اما مدام به چشم آنان خیره نشوید، این کار ناراحت کننده است. گاهی به چشمهایش نگاه کنید، اما گاهی هم از او چشم بردارید. اگر مشغول نوشتن پاسخ ها هستید سعی کنید ارتباط چشمی شما با او برای مدتی طولانی قطع نشود. با تمرین یاد می گیرید، چطور در عین حفظ رابطه چشمی با او، با نگاه کردن از گوشه چشم به کاغذ بنویسید.
کمک به حرف زدن
واکنش های شما به سخنان مصاحبه شونده می تواند او را به ادامه دادن و ارائه اطلاعات بیشتر تشویق کند. تکان دادن سر به نشانه تایید، گفتن «واقعا؟» یا تکرار مطلبی که گفته، یا پرسیدن یک سوال مربوط، می تواند او را به ادامه حرف هایش تشویق کند. انجام این کار می تواند کاملا دشوار باشد و باید سعی کنید رفتار و حرکات شما تصنعی یا تحکمی نباشد.
سکوت
شاید شگفت آور به نظر آید اما در یک مصاحبه، سکوت بجا، می تواند واقعا سازنده باشد. وقتی که در سخن مصاحبه شونده فاصله کوتاهی افتاد، به جای این که پرسش بعدی را مطرح کنید، چند ثانیه صبر کنید و بر اساس گفته های او سر تکان دهید یا لبخند بزنید. او ممکن است این کار را به حساب موافقت شما با ادامه حرف بگذارد.
حضور ذهن
اگر تازه کار هستید، شاید به دقت بخواهید که ترتیب پرسش ها را رعایت کنید اما پس از چند مصاحبه متوجه خواهید شد پرسش هایی که از قبل یادداشت کرده اید فقط برای کمک به شما مفید است. مصاحبه کامل با پیروی از دستوراتی خشک ممکن نیست. خودتان متوجه خواهید شد که باید پرسش ها را عقب و جلو کنید.
حرف کشیدن
گاهی مصاحبه شونده چیزی می گوید که کاملا جالب به نظر می رسد اما به جای توضیح بیشتر سکوت می کند. در اینجا شما باید بکوشید که اطلاعات بیشتری به دست آورید. پس، از چنین جملاتی استفاده کنید:
*ممکن است توضیح بیشتری بدهید؟
*موضوع بسیار جالب است، می توانیم بیشتر درباره آن حرف بزنیم؟
*می توانید شرح بیشتری بدهید؟
*چرا اینطور فکر می کنید؟
و...
این کتاب در 120 صفحه و با قیمت 4هزار تومان منتشر شده است.
6060
نظر شما