چالش‌های پیش ‌روی آقای نخست وزیر!

به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اینترنتی المانیتور، برای اولین بار طی سالهای اخیر، رقبای سیاسی لبنان به توافق مشترکی دست یافتند. پس از استعفای نجیب میقاتی در 23 مارس، هر دو جریان 14 مارس و 8 مارس روز شنبه بر سر نخست‌وزیری تمام سلام به توافق رسیدند. با این حال این توافق به دلیل پس لرزه‌های بحران‌های داخلی و خارجی لبنان بسیار شکننده است.
در هر حال نجیب میقاتی و تمام سلام هر دو سبب شدند تا این معجزه سیاسی تحقق یابد و البته نقش رهبر دروزی‌های لبنان که آغازگر آن بود، نیز در خور توجه است. جنبلاط که در سال 2008 با پیوستن به حزب الله و جریان 8 مارس، سبب سقوط دولت سعد حریری و تشکیل ائتلاف جدید با حضور خودش و به رهبری نجیب میقاتی شد، نقش مهم و اساسی را در پایان دادن به دولت میقانی ایفا کرد.
بازی جنبلاط و این سو و آن سو رفتن رهبر دروزی‌ها تنها معادلات لبنان را تحت تأثیر قرار نمی‌دهد و به نظر می‌رسد برای اولین بار پس از رفتن سعد حریری، عربستان سعودی را نیز به پشت صحنۀ بازی لبنان آورده است. عربستان سعودی پس از سقوط دولت سعد حریری بازی را به سایر بازیگران منطقه‌ای باخته بود؛ که البته سایر عوامل از جمله رابطۀ ایران با حزب الله نیز در این میان تحت تأثیر قرار گرفت. قطر به ظاهر در مقایسه با عربستان در جهان عرب و لبنان در اوج قرار دارد، اما عربستان سعودی و متحدانش امید دارند بار دیگر با لبنان به صحنۀ بازی بازگردند.
تمام سلام، فرزند صائب سلام، پسر یکی از قهرمان استقلال لبنان و سیاستمداری است که 6 بار بین سالهای 1952 تا 1973 نخست وزیر شد. سلام از عوامل عربستان سعودی در لبنان نیست، اما می‌توان گفت که دوست قدیمی سعودی‌هاست. سلام قرار است راه سرای کبیر(مقر نخست وزیری لبنان) را باز کند اما هنوز برای اظهارنظر دربارۀ موفقیت او زود است. او باید ائتلافی را با ایجاد اجماع میان وزرا و شخصیت‌های سیاسی لبنان ایجاد کند. دورۀ صدارت سلام با توجه به همۀ مشکلاتی که لبنان و منطقه را احاطه کرده، آسان نخواهد بود. کابینۀ جدید او باید خود را آمادۀ انتخابات پارلمانی کند. احزاب و گروههای سیاسی در حال منازعه و جدال بر سر قانون جدید انتخابات لبنان هستند و این مسئله از مشکلات مهم و اساسی پیش روی سلام است که باید بر روی آن کار کند. مشکلات در این زمینه ممکن است سخت‌تر از انتظارات باشد.
چالش دیگری که سلام پیش روی دارد و ممکن است تشکیل دولت را به تعویق بیندازد و رأی اعتماد در پارلمان را تحت‌الشعاع قرار دهد، سلاح حزب الله و یا همان مقاومت است. دولت قبلی، حزب الله و مقاومت را یکی از سه پایۀ اصلی لبنان لقب داده بود ( ارتش، مردم و مقاومت) اما امروز بسیاری بر این اعتقادند که این مسئله ممکن است غیرممکن باشد.
این احتمال وجود دارد که با توجه به تشدید رقابت‌ها میان سنی‌ و شیعه در لبنان و به خصوص در منطقه و نقش حزب‌الله در سوریه، 14 مارس، مشروعیت مقاومت را بلوکه کند. اما این مسئله سبب سقوط دولت حتی تا پیش از برگزاری اولین نشست آن خواهد شد.
در چنین فضایی، رابطۀ لبنان با سوریه باید بار دیگر مورد بازنگری قرار گیرد. همۀ این موارد گزینه‌های پیش‌روی نخست‌وزیر جدید را محدود خواهد کرد به خصوص برای شخصی همچون سلام که تجربه‎ای در سیاست سخت ندارد.
با این حال برخی بر این اعتقادند که کابینۀ جدید تنها انتقالی خواهد بود و از همین روست که احتمالاً جریان‌ها و گروههای سیاسی تلاش خواهند کرد که از منازعه و تشدید اختلافات دوری کنند و بیشترین تمرکز خود را بر روی انتخابات آینده بگذارند. این می‌تواند راه حل باشد در صورتی که رهبران اصلی جریان‌ها و احزاب در آشپزخانۀ سیاسی لبنان توافق کنند که غذایی بی‌مزه و بدون عطر بپزند- غذایی که نه بهترین غذای آنها اما قابل خوردن خواهد بود.

ترجمه: زهرا خدایی
4952