گفتگو با برادر فراری مه آفرید امیرخسروی: ما فساد نکردیم، در خدمت تولید بودیم

قاضی سراج، قاضی رسیدگی کننده به پرونده فساد 3 هزار میلیاردی، گفته که مهرگان خسروی، مغز متفکر جریان بوده است و او درواقع متهم اصلی پرونده است. در گفتگویی که فارس از او منتشر کرده است، چنین بر می آید که او حداقل به اندازه مه آفرید، از تمام اتفاقات مجموعه با خبر بوده است.

متن این گفتگو را بدون ویرایش می خوانید؛

با توجه به تأیید حکم اعدام متهم ردیف اول پرونده به نام مه‌آفرید امیر خسروی به عنوان نفر اول این پرونده فساد برادر وی به نام مهرگان خسروی که در همان ابتدای دستگیری برادرش به برزیل متواری شده بود مصاحبه‌ای را با خبرگزاری فارس انجام داده است.

گفته می‌شود شما در حین فعالیت‌های اقتصادی از رانت‌های بسیاری استفاده کرده‌اید؟

خسروی: فعالیت‌های ما در استان‌های مختلف و کارهایی که تا الان انجام داده‌ایم از ابتدا شکل نگرفته این‌ها یک پروسه زمانی را طی کرده و به اینجا رسیدند به ما تهمت می‌زنند که از رانت استفاده کرده در این پروژه‌هایی که ما انجام دادیم مکاتباتمان با ادارات و سازما‌ن‌های مختلف موجود است به فرض مثال در MDF 81 شروع کردم سال 88 مصوبه‌ بانکی گرفتم بنابراین کجا از رانت استفاده کردم یا پروژه دورفک را برای گردشگری ایجاد کردم سه سال و نیم دویدم برای این کار، پروژه لنگرود را دو سال و نیم پیگیری کردم کجا از رانت استفاده کردم غیر از اینکه تمام این صحبت‌ها یک برنامه برای نابودی مجموعه ما است به هر حال این نظرات ماست ما با رسانه‌های خارج از کشور که صحبت نمی‌کنیم، رسانه‌های داخل هم که مطالب ما را منتشر نمی‌کنند.

برادر من که در آنجا زندان است و 4 نفر را در آستانه اعدام قرار دارند، یک طرفه هم که تمام تبلیغات بر علیه ماست اجازه هم نمی‌دهند که وکیل ما یک مصاحبه مطبوعاتی داشته باشد و نه اجازه می‌دهند خانواده متهمین وکیل داشته باشند چه کسی باید به داد ما برسد.

البته آقای ریاحی تا کنون هر زمان خواستند رسانه‌ها مطالبشان را منتشر کرده‌اند.

خسروی: من خواندم خیلی از مطالب محدود است دائم می‌گویند سه هزار میلیارد، کجا سه هزار میلیارد بوده، 2 هزار و 800 میلیارد بوده.

شما سر 200 میلیارد بحث دارید.

خسروی: نه‌ خیر، 2 هزار و 800 میلیارد هم نیست، هزار و 800 میلیارد است آن هم برای شرکت فولاد ماهان ملی اهواز که 5 هزار و 300 پرسنل داشت و تولید سالیانه‌اش یک میلیون و 200 هزار تن بوده که ما داشتیم آن را به 2 میلیون تن افزایش می‌دادیم.

 به طور قطع من مرجع تشخیص حق و باطل نیستم اما آیا شما معتقدید آنچه که تحت عنوان ال‌سی‌های تقلبی مطرح می‌شود اصلا وجود خارجی ندارد یعنی آن چیزی که رئیس شعبه بانک صادرات اهواز می‌گوید که ما ال‌سی‌های تقلبی باز کردیم بدون اینکه هیچ بارنامه‌ای وجود داشته باشد آیا همه حرف‌ها را کیانی به دروغ گفته یا برادر شما دروغ می‌گوید؟

خسروی: ال‌سی‌ داخلی را که ما پوشش اعتبار می‌کنیم بر اساس مصوبه بانک مرکزی نقش برات را دارد اگر شما نامه‌ بانک مرکزی را ندیده‌اید من آن را برای شما فکس می‌کنم آنها ال‌سی داخلی را به عنوان برات قبول دارند که قابلیت خرید و فروش را دارند.

ال‌سی‌های داخلی ما نزدیک هزار و 500 میلیارد تومان فقط فولاد خوزستان ال‌سی را در واقع دیسکانت کرده این 2 هزار و 800 میلیارد که دیسکانت شده 26 تا 28 درصد از ما سود بانکی داشتند یعنی ما برای اینکه یک شرکت ورشکسته دولتی را فعال کنیم و مجوز آن را راه‌اندازی کنیم می‌آییم خودمان را بدنام کنیم و ال‌سی‌ جعلی ایجاد کنیم؟ اگر ال‌سی جعلی بوده چرا 600 میلیون یورو آقای جهرمی و هیئت مدیره‌اش مصوبه به ما می‌دهند. مگر این اسناد در سایت یکی از خبرگزاری‌ها منتشر نشد؟

اتفاقاً بحث سر این است که این کار یک کار بانکی و شبکه‌ای بوده که در آن همه افراد دخیل بودند همان فردی که اسم بردید به اضافه دوستان دیگر در بانک ملی یک کار شبکه‌ای انجام دادند نه اینکه صرفاً گروه امیرمنصور آریا در این کار دخیل بوده است.

خسروی: آخر این چه شبکه‌ای است که پول را از بانک می‌گیرد برای تولید و راه‌اندازی کارخانه‌ها. اگر این شبکه بود باید از مملکت پول خارج می‌شد.

 شما به مواد اولیه و راه‌اندازی کارخانه اشاره می‌کنید ولی وقتی رئیس شرکت فولاد فام اسپادانا یا الیت بندرانزلی می‌گوید که ما هیچ قراضه‌ای را تحویل نگرفته‌ایم.

خسروی: آنها تحت فشار صحبت کردند.

یعنی برای دفاع از خودشان تحت فشار حرف زدند. این موضوع عجیب است.

خسروی: چرا بعداً که مدیران تکذیب کردند صحبت‌ها منتشر نشده. اصلا در کدام محشای جزایی فردی که خودش متهم است علیه متهم دیگر حرف می‌زند. مثلاً نصیری که از برادر من پول نقد گرفته خوب شده و حالا ما بد شده‌ایم.

 نه ایشان هم متهم پرونده است و حکمش تأیید شده بود به چند سال حبس محکوم شده است.

خسروی: من می‌خواهم بگویم چه باندی تشکیل دادیم که 17 هزار نفر پرسنل داشتیم من این پول‌ها را می‌خواستم چه کار کنم.

من یک سئوالی از شما دارم الان دادستان کل کشور معتقد است که بیش از 250 مورد ملک و املاک از گروه امیرمنصور آریا مصادره شده این پول خرید املاک زمین و مغازه تجاری از کجا آمده؟

خسروی: یعنی ما که تولید کننده هستیم درآمدی نداشتیم و فقط منتظر بودیم دیسکانت کنیم ما پولی که دیسکانت کردیم هر چه که بود پول فولاد ملی اهواز را پرداخت کردیم. چیزی که دادستان گفته که همه این 250 ملک در گرو بانک‌هاست مگر قوانین اقتصادی ایران در رابطه با گرفتن وام نمی‌گوید حداقل 30 درصد از مبلغ را باید به عنوان وثیقه بگذاریم.

آیا واقعا وثیقه‌گذاری‌ها به شکل درست کارشناسی شده واقعا برای وام 100 میلیاردی وثیقه 100 میلیاردی گذاشتید یا یک وثیقه یک میلیاردری را کارشناسی کرده‌اند.

خسروی: نه آنها کارشناسان ما نیستند که یعنی تمام مملکت را ما اداره می‌کردیم، معاون وزیر را و یا خاوری را ما بر سر کار گذاشتیم؟

بحث این نیست که خاوری را شما بر سر کار گذاشته‌اید بحث این است که این فرد در سر کار خود بوده اما به واسطه طمع و رشوه وارد این باندبازی‌ها شده، کسانی که در بانک‌ها در قالب کارشناسی اشتباه و یا تبانی و رشوه تخلف می‌کنند از ابتدا با نیت تبانی ورود پیدا نکردند بلکه به واسطه رشوه‌ای که به آنها پیشنهاد شده وارد باند شدند ما نمی‌توانیم بگوییم افراد با هدف رشوه آمده‌اند اما حالا به واسطه رشوه 4 میلیاردی فردی رئیس بانک صادرات شعبه اهواز شده‌اند. اگر برادر شما کارهایش قانونی بود چرا 2.5 میلیارد به کیانی رشوه داده، آیا این به واسطه علاقه‌ای بود که به وی داشت؟

خسروی: این پول برای کمک بوده.

 اگر یک فردی از شما که خارج کشور هستید 50 میلیون کمک بخواهد شما کمک می‌کنید که برادر شما 2.5 میلیارد به رئیس بانک کمک کرده است.

خسروی: اگر لازم باشد چرا کمک نکنم.

 این الزام چه زمانی ایجاد می‌شود، زمانی که کار شما راه بیافتد.

خسروی: مگر قرار بود ما کمک‌هایمان را فریاد بزنیم و به دادستان بگوییم که افرادی بودند که برای گذران زندگی‌شان ناتوان بودند.

 2.5 میلیارد بحث ناتوان بودن در گذران زندگی نیست شما یک فرد اقتصادی هستید و می‌دانید با 2.5 میلیارد چه کارهای بزرگی می‌توان انجام داد.

خسروی: برادر من 2.5 میلیارد را در قالب چک پرداخت کرده کدام رشوه‌ دهنده‌ای رشوه را در قالب چک پرداخت می‌کند و آن را در اسناد شرکت خود ثبت می‌کند. کدام قانون می‌گوید که من رشوه دهم و آن را در شرکت خود ثبت کنم. آیا این سئوال ایجاد نمی‌شود چرا رشوه‌ای که پرداخت شده به صورت چک بوده است.

شاید چون فکر نمی‌کردند گرفتار شوند.

خسروی: نه این طور که برداشت می‌کنید نیست کسی که رشوه می‌دهد هیچگاه چک پرداخت نمی‌کند چون راه‌های زیادی هست که همه می‌دانند چگونه پرداخت کنند.

شاید برادر شما این کار را کرد که اگر جایی کیانی خواست از اوامر برادر شما سرپیچی کند بحث گرفتن رشوه را مطرح کند و کیانی را مجبور به همکاری کند. طبق قانون شخص خصوصی وقتی رشوه می‌دهد جرمش کمتر از یک کارمند دولتی است که رشوه را می‌گیرد.

خسروی: اگر جرم برادر من رشوه است چرا به اعدام محکوم شد.

فقط رشوه نیست؛ فساد فی الارض ایشان و اخلال در نظام اقتصادی کشور برای ایشان ثابت شده است.

خسروی: زمانی که ما را گرفتند چه اخلالی در کشور رخ داد چرا قیمت دلار و قیمت کالاهای اساسی بالا و پایین نشد.

اینکه دو پرونده جدا است اخلال این بود که هیچ وقت نباید در یک منطقه آزاد مثل کیش 2 هزار و 800 میلیارد تومان ال‌سی دیسکانت می‌شد، اعتبارات آن شهر مشخص بود نباید این رقم دیسکانت می‌شد.

خسروی: دیسکانت به عهده بانک ملی و چند شرکت دیگر دیسکانت کردند و خاوری هم در مصاحبه خود گفته بود که دیسکانت هیچ کدام از ال‌سی‌ها جعلی نبوده است.

همانطور که شما گفتید جواب یک متهم درباره متهم دیگر صادق نیست. خاوری خودش متهم است و حرفش چندان سندیتی ندارد طبیعی است که خاوری بخواهد ال سی ها را غیرجعلی وانمود کند.

خسروی: (با خنده) اینجا که به نفع ما شد، خاوری متهم شد؟

 ما مامور اجرای عدالت نیستیم اما این سوال مطرح است که چگونه یک شرکتی که در سال 80 دارائی‌اش 200 میلیون تومان بوده ناگهان این تعداد شرکت‌را برای خودش می‌گیرد، آن 4.5 میلیاردی که یکی از محکومین گفته در راه‌آهن بندرعباس به شیراز فقط پول قرارداد را به عنوان رشوه می‌خواست پرداخت کند آیا واقعاً به درستی واگذار شده یا به واسطه رشوه واگذار شده است.

خسروی: پروژه به ما واگذار شده بود، در مزایده‌ای که پروژه به ما واگذار شد خاتم‌الانبیاء هم شرکت داشت، سردار قاسمی هم حضور داشت مگر می‌شود در کنار افراد شاخصی که حضور داشتند من رشوه بدهم و پروژه وزارت راه را بگیرم.

تشخیص این موضوع با دستگاه‌های نظارتی و قضات است.

خسروی: پروژه‌ای که در رابطه بحث شیراز ـ بندرعباس گرفتیم 600 کیلومتر بود، قیمتی که ما دادیم 1200 میلیارد تومان بود و قیمتی که شرکت رقیب داده بود 1800 میلیارد بود، ما مدت زمان تحویل پروژه را 27 ماه اعلام کردیم و این درحالی است که دیگران قرار بود پس از 5 سال پروژه را تحویل دهند؛ زمانی که می‌خواستند استارت کار را بزنند عده‌ای مانع تراشی کردند که این شرکت توان انجام کار را ندارد در صورتی که ما ده‌ها کامیون و تریلی صفرکیلومتر را خریداری کرده بودیم و تمام تجهیزات خود را از شرکت‌های هپکو و کاترپیلار خریده بودیم، در رابطه با اجرای این پروژه از وزیر سوال کنید آن‌ها باید در حال حاضر 3 هزار و 600 میلیارد پول بدهند در صورتی که ما آن زمان با 1200 میلیارد می‌توانستیم این پروژه را به اتمام برسانیم.

 بله این به دلیل نوسانات ارزی است.

خسروی: نه، من می‌خواهم بگویم از نظر اقتصادی اگر آن زمان که پول را به آقای X دادیم او پیمانکاری بوده که وزارت راه به ما معرفی کرده و درصدی که قرار بود به او بدهیم وزارت راه توافق کرده بود، شرکت خط فنی و مهندسی 8300 نفر پرسنل کارآمد دارد، من مقصر نیستم پیمانکاری که وزارت راه معرفی کرده می‌خواسته به کس دیگری پول بدهد من پروژه‌ای را گرفتم که نسبت به افراد دیگر 600 میلیارد تومان ارزان‌تر و 27 ماهه اجرا می‌کردم و در قبال آن ضمانت‌نامه هم گذاشتم، کجای کار ما اخلال در نظام اقتصادی کشور بوده است، اگر 1800 میلیارد پول می‌دادند خوب بود، آیا در واگذاری پروژه‌هایی که 4 شرکت خصوصی را گرفته‌ایم می‌دانید نفرات دوم چه کسانی هستند و اختلاف قیمت با نفرات دوم چقدر بود؟ ما 90 میلیارد تومان در خرید شرکت خصوصی به دولت استفاده رسانده‌ایم، این کدام رانت هست که 90 میلیارد باید بیشتر پول بدهیم.

آیا قرار نبوده از این شرکت که تملک ‌می‌کنید و 90 میلیارد تومان اضافه تر پول می‌دهید به عنوان وثیقه استفاده کنید و اضافه پول پرداختی تان را با وامی که به پشتوانه این وثیقه می گیرید، جبران کنید؟

خسروی: ما نمی‌توانستیم این کار را انجام دهیم چرا که آن شرکت‌ها در اختیار خصوصی‌سازی بود.

 یک زمانی هست که شما یک شرکتی را می‌خرید و می‌بینید که آن شرکت این پشتوانه را دارد که از طریق آن 1000 میلیارد وام بگیرید، این کار عقلانی است که آدم پول اضافه‌تری را پرداخت کند برای اینکه می‌داند به واسطه این شرکت می‌تواند 1000 میلیارد وام بگیرد، شاید آن نفرات دومی که از آن‌ها صحبت می‌کنیم برنامه‌ای برای گرفتن وام 1000 میلیاردی نداشتند اما پیشینه شرکت امیرمنصور آریا نشان می‌دهد که علاقه زیادی به استفاده از تسهیلات بانک‌ها داشته است.

خسروی: بانک‌ها موظف بودند به شرکت‌هایی مثل امیر منصور آریا وام بدهند چرا شما به بیراهه می‌روید، هر بانکی موظف بود به من کمک کند، من کارآفرین بودم، طبق ابلاغ سازمان صنایع هرکسی که می‌خواهد طرحی را اجرا کند با توجه به موقعیت محل اجرای طرح می‌تواند از 10 تا 30 درصد سرمایه گذاری کند این قوانین را دیگر خسروی ننوشته و ابلاغ نکرده است.

4747