ال گور در تازه‌ترین سخنرانی خود که در کنفرانس آینده سبز (برگزارشده توسط وبلاگ VentureBeat) گفت: «این‌که این هدف تا چه حد محقق شود، بستگی به این دارد که در پنج سال آینده چه حوادثی اتفاق بیفتد. البته مشکلات متعددی بر سر راه ارتقای شبکه برق در ایالات متحده وجود دارد. آن‌چه شبکه‌های هوشمند برق نامیده می‌شوند، شبیه به اینترنت است و فضای دوران رسیدن به آن، به فضای دهه 1990 / 1370 می‌ماند که اینترنت، سبب بروز و ظهور تعداد زیادی از راه حل‌های جدید و نوآوری‌های تجاری شد».
گور در این سخنرانی اظهار داشت: «مقایسه با اینترنت، بهترین مقایسه ممکن است. هرچند کاملا بر هم منطبق نیستند، ولی تا حد بسیار زیادی و به دلایل متعددی این دو شبیه به هم خواهند بود. ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، چاره‌ای جز این نداریم که به سوی یک مدل تولید، ذخیره و توزیع گسترده انرژی برق حرکت کنیم. ولی شبکه‌های کنونی از یک مدل قدیمی به شدت تمرکز گرا تبعیت می‌کنند. پیشرفت سریع نسل‌های جدید سیستم‌های جدید ذخیره انرژی سبب خواهد شد که تغییر اساسی در اتصال به شبکه‌های هوشمند صورت پذیرد».
این سیستم‌ها به این منظور طراحی شده‌اند تا ذخیره برق مصرف نشده و به کارگیری آن را در ساعات اوج مصرف ساده‌تر شود، ولی در زمان حال مشکل اینجا است که تعمیم آنها به گروه وسیعی از مصرف‌کنندگان بسیار سخت و پرهزینه خواهد بود.
گور همچنین پیش‌بینی کرد که مجموعه کاملا نوینی از ابزارها و تجهیزات به صنایع و مصرف‌کنندگان کمک کنند تا بر مصرف برق خود کنترل و نظارت داشته باشند؛ فناوری‌ها و مدل‌های تجاری که شاید تا پیش از این حتی در تصور کسی هم وجود نداشته است. او گفت: «این تا حد زیادی شبیه به راهی است که اینترنت پیمود تا امروزه ما شاهد دستگاه‌های متنوع با قابلیت کار با اینترنت باشیم، دستگاه‌هایی که تا پیش از فراگیر شدن اینترنت حتی وجود هم نداشتند».
ولی موانع معدودی نیز در این راه به چشم می‌آورند، که مهم‌ترین آنها شاید ترکیبی از قوانین و سخت‌افزارهای قدیمی باشد که شبکه کنونی برق را در ایالات متحده تشکیل می‌دهند. برای مثال، عمر میانگین ترانسفورماتورهای در حال کار در شبکه برق امریکا 42 سال برآورد شده که بیش از عمر مفید پیش‌بینی شده در هنگام طراحی و ساخت آنها است. بهینه‌سازی یا جایگزینی آنها با تجهیزات سازگار با شبکه هوشمند، نیاز به مقدار زیادی پول و البته برنامه‌ای برای تامین این پول دارد.
ولی گور می‌گوید که چنین برنامه‌ای خیلی هم ساده نیست: «در خیلی از ایالات، قوانین و مقررات، هنوز همان قوانین باستانی هستند. ما هنوز درگیر این دیدگاه قدیمی استوار بر این فرض هستیم که این نیروگاه‌های بزرگ ذغال‌سنگ و دیگر نیروگاه‌های بزرگ متمرکز، همیشه و همه وقت، به مصرف کنندگان متصل هستند؛ در حالی که دنیا در حال کنار گذاشتن این دیدگاه است».
گور همچنین راحتی نسبی صنعت برق را با ساختار کنونی مد نظر قرار داد و به این اشاره کرد که صنایع انرژی، 16 تا 17 درصد از اقتصاد ایالات متحده را تشکیل می‌دهند و تلاش برای قانع کردن آنها به سرمایه‌گذاری بر روی شبکه‌های هوشمند، کار طاقت‌فرسایی خواهد بود. ولی این را هم افزود که «خبر خوب این است که این دیدگاه دچار شکاف شده است. خیلی از غول‌های دنیای اقتصاد در آن بخش حضور دارند، و من می‌خواهم از آن بخش از صنایع برق، که بخشی از آنها امشب در اینجا حضور دارند، سپاس‌گزاری کنم که به جنبش ما برای تغییر پیوسته‌اند».
یکی از این صنایع، برق و بنزین پاسیفیک (PG&E) است که به تازگی شروع به پخش کنتورهای برق دیجیتالی هوشمند خود کرده است. با این وجود، این حرکت از سوی مصرف‌کنندگانی که مبالغ روی قبوض برق آنها از زمان تغییر کنتورها سر به فلک کشیده، به چالش کشیده شده است. برخی از آنها در منطقه بیکرزفیلد کالیفرنیا، جایی که پی.جی.اند.ای طرح آزمایشی خود را در آنجا شروع کرد، دادخواستی قضایی علیه این شرکت به دادگاه ارائه کرده‌اند.
ولی گور به این نکته اشاره کرد که هیچ تغییری ساده نخواهد بود. او گفت: «یک ضرب‌المثل قدیمی آفریقایی که شاید برخی از شما آن را شنیده باشید، می‌گوید: اگر می‌خواهید تند بروید، تنها بروید؛ ولی اگر می‌خواهید به فاصله دوری بروید، با هم بروید! اما ما مجبوریم که هم سریع برویم و هم خیلی دور، بنابراین مجبوریم همراه هم و به سرعت کار کنیم».
سی.نت- ترجمه: مجید جویا
نظر شما