وزیر خارجه قطر شیخ حمد بن جاسم که در عین حال مالک شبکه تلویزیونی الجزیره می باشد ، تجاوز اخیر رژیم صهیونیستی به غزه را سرزنش نمود و محکوم کرد و دقیقا چنین گفت : نباید بدون مجازات از آن گذشت کرد . بیان چنین اظهاراتی از سوی وزیر خارجه قطر که بهر حال بازیگر برجسته اتحادیه عرب نیز می باشد بسیار عجیب ودور از توقع است بخصوص پس از ترور احمد جعبری فرمانده شاخه نظامی حماس !
البته بهتر است از واژه مجازات که در اظهارات وزیر خارجه قطر آمده است بگذریم چون ایشان و تمامی وزرای خارجه عرب و همه شاهان و روسای عرب و حتی مرسی رئیس جمهور انتخابی مصر نیز طبق معمول خود در جلسات اتحادیه عرب و شورای امنیت سازمان ملل می دانند که واژه مجازات درباره اسرائیل چه پایان و سرنوشتی دارد که همانا " وتوی " امریکا در شورای امنیت است. شیخ حمد بخوبی می داند که واژه مجازات درباره اسرائیل عملی نیست و یک واژه فرض بشمار می آید وبرای همین است که آنرا بکار میگیرد بخصوص که تاکنون رژیم صهیونیست هرچه را که خواسته بدان دست زده است و البته با هیچ مجازاتی نیز روبرو نشده است.
مجازات فرضی که شیخ حمد از آن سخن می گویند ، مشخص است که چیست ! وی ودیگر شیوخ خلیج فارس که همواره رضایت و نظر لطف امریکا وحتی اسرائیل را گدایی می کنند ، می دانند که همواره مصر منبع خطر بزرگ برای رژیم صهیونیستی بوده است . مصر هم اکنون با دوران تعیین تکلیف شدیدی روبروست و به اصطلاح در دوران تعیین سرنوشت " صلح" با رژیم اشغالگر بسر میبرد . این درست است که پرزیدنت مرسی سفیر مصر از تل آویو را احضار کرد ، اما این اقدام نخستین باری نیست که صورت میگیرد چون آقای مبارک نیز چند سال پیش و بدنبال تجاوز وحشیانه اسرائیل به فلسطینیان چنین اقدامی را اتخاذ کرده بود . بهرحال آیا این رئیس جمهور اخوان المسلمین همانند مبارک سفیر خود را به تل آویو باز پس خواهد فرستاد ؟
پرزیدنت مرسی با ارسال پیام ننگین خود برای رئیس جمهور رژیم صهیونیستی شیمون پرز با حملات شدیدی روبرو گردید بخصوص که در این پیام ، "پرز " را دوست صمیمی نامید . این پیام را سفیر جدید مصر در تل آویو بهنگام تسلیم استوار نامه خود به پرز تحویل داد و وی همان سفیری است که اکنون مرسی او را فراخوانده است . حال با فراخواندن سفیر مصر اوضاع تغییر یافته است و حتی کسانیکه قبلا مرسی و اخوان المسلمین را مورد سرزنش قرار می دادند ، اکنون از این اقدام وی طرفداری می کنند . البته تصمیم مرسی برای فراخواندن سفید خود از تل آویو اقدام عجیبی نیست چون دشمنی با اسرائیل مورد توافق تمامی گروههای سیاسی ملی گرای مصری است وهر اقدام ضد اسرائیلی از سوی مصر با موافقت بی چون وچرای افکار عمومی این کشور روبرو می شود . فراموش نکنیم که پس از انقلاب اخیرمصر ، مردم این کشور به سفارت اسرائیل در قاهره حمله کردند و مدارک موجود در آنرا بیرون ریختند و آنرا به آتش کشیدند و در نتیجه سفیر اسرائیل ناچار گردید در تاریکی و بی سر وصدا مصر را ترک کند. تل آویو سعی کرد در آن هنگام ماجرا را با آرامش پشت سر گذارد و سفیر دیگری ( یعقوب بن امیتای ) را به قاهره اعزام کند که بدون داشتن ساختمان سفارت مشغول انجام وظیفه گردید بویژه هیچکس در مصر در حال حاضر آمادگی ندارد ساختمان خودرا برای سفارت اسرائیل واگذار نماید ، و در حالیکه تمامی سفارتخانه های بیگانه در قاهره از امنیت برخوردار هستند ، سفارت اسرائیل چنین وضعیتی را ندارد . این وضعیت برای مقامات مصری نیز نوعی بلا تکلیفی بوجود آورده است . ازسوئی مردم مصر تصمیم خود را اتخاذ کرده اند و پرچم اسرائیل را پائین کشیده اند و این همانند سخنان شیخ حمد وزیر خارجه قطر نمی باشد و اکنون نیز با احضار سفیر کشورشان از تل آویو خشنود هستند و در انتظار اعلام پایان روابط دیپلماتیک و اقتصادی با رژیم صهیونیستی می باشند . چون انجام یک مانور و احضار سفیر از تل آویو همان چیزی است که در دوران مبارک صورت می گرفت . تقاضای مردم مصر مانور سیاسی نمی باشد و اگر مرسی دست به چنین کاری بزند و روزی سفیر را به تل آویو بازگرداند ، وابستگی وی به اخوان المسلمین به فریادش نخواهد رسید وخود را در محاصره افکارعمومی خواهد دید بخصوص که هواداری مردم مصر از اخوان المسلمین در حال کاهش است و در برابر مرسی تنها یک راه وجود دارد که همانا قطع روابط دیپلماتیک با تل آویو است . این خواسته مردم وتمامی گروههای سیاسی و نیز اسلامگرایان می باشد . مرسی باید در سیاست دوگانه خود درباره سینا تجدید نظر نماید.
مرسی باید به گفتگوهای خود با گروههای افراطی که سربازان مصری در سینا را بقتل رساندند پایان دهد که این به پایان عملیات ارتش مصر در این منطقه پایان خواهد داد . پرزیدنت مرسی گمان می کند با در پیش گرفتن به اصطلاح میانه روی از خشم رژیم صهیونیستی جلوگیری نموده و صحرای سینا همچنان منطقه خلع سلاح شده و در حقیقت بدور از دسترسی ارتش مصر خواهد ماند که البته نیروهای ملی گرای مصری اجازه نخواهند داد چنین وضعیتی ادامه یابد . مردم مصر از وحشیگری اسرائیل در برابر فلسطینیان نگران هستند و در عین حال خواستار ورود ارتش مصر به صحرای سینا می باشند تا قرارداد ننگین امنیتی موسوم به قرارداد صلح مصر واسرائیل از میان برداشته شود و حضور ارتش مصر در منطقه بخصوص در نزدیکی مرز فلسطین ، خود دارای دو نتیجه است . یکی بازگرداندن حاکمیت عملی مصر بر صحرای سینا و دیگری نشان دهنده پشتیبانی مصر از ملت فلسطین ونبرد مسلحانه آن علیه اسرائیل و این همان مجازات واقعی برای رژیم صهیونیستی است و نه آن مجازات فرضی که شیخ حمد وزیر خارجه قطر آنرا عنوان نمود.
عبدالحلیم قندیل تحلیلگر مصری است.
ترجمه: محمدماجد نجار
منبع: خبرآنلاین عربی
4949
نظر شما