سارا علم بیگی ، خبرنگار اعزامی خبرآنلاین از لندن: سارا علم بیگی: رقابت دسته105 کیلوگرم وزنه برداری شوکی مثبت برای ایران آغاز شد. چراکه حمید سوریان شب قبلش طلا گرفته بود، امید نوروزی در سالن روبرویی در فینال وزن 60 کیلوگرم کشتی فرنگی باید مسابقه می داد و از همه مهمتر دو رقیب قدرتمند نواب نصیرشلال پیش از شروع رقابت به صورت خود جوش از رقابتها کنار کشیده بودند تا همه چیز برای یک شب خوب در سالن رقابتهای وزنه برداری مهیا باشد. البته نواب نصیرشلال هم پس از سه وزنه برداری که نه چندان درخشان کار کرده بودند، آمده بود تا نتیجه ای خوب از خود برجای گذارد.
رقابت در یک ضرب آغاز شد تا در همان ابتدای کار وزنه برداری کره ای هم حذف شود تا هشت وزنه بردار تنها برای سه مدال المپیک بجنگند. در این شرایط بود که نصیرشلال برای مهار وزنه 183 کیلوگرمی به روی تخته آمد. کمی اخم بر روی صورت داشت و تنها به وزنه نگاه می کرد. آمد، دستش را به میله قفل کرد و بعد به روی سر کشید، هنوز به ثانیه دوم نرسیده بود که وزنه را انداخت. باقری گفت عیب ندارد. از پله ها پائین رفت، کمی باقری با او صحبت کرد، بعد زالای شیشه آمونیاک را جلوی بینی اش گرفت تا به خودش بیاید و دوباره پله ها را بالا رفت. دوباره همان مسئله تکرار شد. وزنه را انداخت. در این شرایط کوروش باقری برای اینکه کمی برای او وقت بخرد، یک کیلوگرم به وزنه انتخابی اضافه کرد. حالا وزنه 184 کیلوگرم شده بود. نواب در حرکت سوم با این فکر به روی تخته آمد که این وزنه می تواند آخرین فرصتش در بازیهای المپیک باشد.نواب نصیرشلال در بین هفت وزنه بردار در حرکت یکضرب با قرار گرفتن در جایگاه پنجم به کار خود پایان داد.
در اواسط حرکات دوضرب بود که نواب برای اولین حرکتش به روی تخته آمد. وزنه 222 کیلوگرم. یک کیلوگرم کمتر از بهترین وزنه اش در سال گذشته. او وزنه را بالای سر برد. کمی می لرزید، اما دستش را به سختی صاف نگه داشت.
باز هم حریفانش وزنه ها را خراب می کردند و می انداختند. گویا این سایر وزنه برداران بودند که مدال طلا را در سینی قرار داده و به نواب نصیرشلال تعارف می کردند. همه خراب کردند و نواب نصیرشلال را در آستانه مدال طلا قرار دادند.نصیرشلال، مردی که حالا می رفت قهرمان المپیک شود، وزنه 227 کیلوگرم. اگر وزنه را بلند می کرد، می توانست به این فکر کند: مدال طلای المپیک. پشت وزنه آمد. دعایی کرد. دستش را قفل کرد. می گفتند تمامش کن. وزنه را به روی سینه کشید. وزنه سنگینی بود. چند ثانیه صبر و پس از آن را بالای سر برد. حسین رضازاده و کوروش باقری نیم متر بالاتر پریدند. رفت صدر جدول. البته فقط چند ثانیه بعد ، ورزشکار اوکراینی جشن شان را خراب کرد. او انگار میهمانی ناخوانده بود در شب ضیافت ما ایرانی ها.
نواب برای وزنه آخر وزنه 229 کیلوگرم را انتخاب کرد. نشست. وزنه را تا زانو بالا کشید. گویا به مدال نقره المپیک بسنده کرده بود. نقره المپیک برای ایران. برای وزنه برداری ایران. براحتی مدال طلا از دستمان پرید. اولکسی توروختی از اوکراین با رکورد مجموع 412 کیلوگرم اول شد. نواب نصیرشلال با رکورد مجموع 411 کیلوگرم در مکان دوم ایستاد و بونک از لهستان با رکورد مجموع 410 در مکان سوم ایستاد.
4141
رقابت در یک ضرب آغاز شد تا در همان ابتدای کار وزنه برداری کره ای هم حذف شود تا هشت وزنه بردار تنها برای سه مدال المپیک بجنگند. در این شرایط بود که نصیرشلال برای مهار وزنه 183 کیلوگرمی به روی تخته آمد. کمی اخم بر روی صورت داشت و تنها به وزنه نگاه می کرد. آمد، دستش را به میله قفل کرد و بعد به روی سر کشید، هنوز به ثانیه دوم نرسیده بود که وزنه را انداخت. باقری گفت عیب ندارد. از پله ها پائین رفت، کمی باقری با او صحبت کرد، بعد زالای شیشه آمونیاک را جلوی بینی اش گرفت تا به خودش بیاید و دوباره پله ها را بالا رفت. دوباره همان مسئله تکرار شد. وزنه را انداخت. در این شرایط کوروش باقری برای اینکه کمی برای او وقت بخرد، یک کیلوگرم به وزنه انتخابی اضافه کرد. حالا وزنه 184 کیلوگرم شده بود. نواب در حرکت سوم با این فکر به روی تخته آمد که این وزنه می تواند آخرین فرصتش در بازیهای المپیک باشد.نواب نصیرشلال در بین هفت وزنه بردار در حرکت یکضرب با قرار گرفتن در جایگاه پنجم به کار خود پایان داد.
در اواسط حرکات دوضرب بود که نواب برای اولین حرکتش به روی تخته آمد. وزنه 222 کیلوگرم. یک کیلوگرم کمتر از بهترین وزنه اش در سال گذشته. او وزنه را بالای سر برد. کمی می لرزید، اما دستش را به سختی صاف نگه داشت.
باز هم حریفانش وزنه ها را خراب می کردند و می انداختند. گویا این سایر وزنه برداران بودند که مدال طلا را در سینی قرار داده و به نواب نصیرشلال تعارف می کردند. همه خراب کردند و نواب نصیرشلال را در آستانه مدال طلا قرار دادند.نصیرشلال، مردی که حالا می رفت قهرمان المپیک شود، وزنه 227 کیلوگرم. اگر وزنه را بلند می کرد، می توانست به این فکر کند: مدال طلای المپیک. پشت وزنه آمد. دعایی کرد. دستش را قفل کرد. می گفتند تمامش کن. وزنه را به روی سینه کشید. وزنه سنگینی بود. چند ثانیه صبر و پس از آن را بالای سر برد. حسین رضازاده و کوروش باقری نیم متر بالاتر پریدند. رفت صدر جدول. البته فقط چند ثانیه بعد ، ورزشکار اوکراینی جشن شان را خراب کرد. او انگار میهمانی ناخوانده بود در شب ضیافت ما ایرانی ها.
نواب برای وزنه آخر وزنه 229 کیلوگرم را انتخاب کرد. نشست. وزنه را تا زانو بالا کشید. گویا به مدال نقره المپیک بسنده کرده بود. نقره المپیک برای ایران. برای وزنه برداری ایران. براحتی مدال طلا از دستمان پرید. اولکسی توروختی از اوکراین با رکورد مجموع 412 کیلوگرم اول شد. نواب نصیرشلال با رکورد مجموع 411 کیلوگرم در مکان دوم ایستاد و بونک از لهستان با رکورد مجموع 410 در مکان سوم ایستاد.
4141
نظر شما