بهروز غریب‌پور هنرمند تئاتر درباره حمایت‌های مالی از این پروژه ملی توضیح داد: «برای تامین بودجه تلاش فوق‌العاده‌ای کردم. افرادی در بخش خصوصی حاضر شدند تمام بودجه نمایش را بپردازند، اما واهمه داشتم به این اشخاص انگ بزنند که با گروه یا دسته‌ای خاص ارتباطی دارند و برای ما مشکلاتی پیش بیاید. بنابراین این موضوع را با معاونت هنری و مدیر پیشین بنیاد رودکی مطرح کردم و از آن‌ها پرسیدم آیا شما حاضرید موسسه‌ای نیمه ایرانی، بودجه تولید این اثر ملی را تامین کند و خوشبختانه بعد از ماه‌ها دربه دری حرف‌های من اثر گذاشت.»
غریب‌پور در ادامه درباره حمایت‌های اداره کل ارشاد استان فارس از این پروژه گفت: «اداره ارشاد شیراز هیچ کمکی نکرد و به جای آن پیشنهادی دردناک به ما داد. آن‌ها گفتند اجازه بدهید از یونسکو بودجه طلب کنیم. چیزی که مضحک‌ترین و غمناک‌ترین پیشنهاد بود.»
این هنرمند با اظهار تاسف از ارائه این پیشنهاد از سوی اداره کل ارشاد استان فارس گفت: «آیا ما باید به یونسکو می‌گفتیم می‌خواهیم درباره لسان‌الغیب کاری اجرا کنیم و شما به ما کمک کنید؟!»
سرپرست گروه تئاتر عروسکی «آران» که روز چهارشنبه در نشست خبری جدیدترین اثر نمایشی‌اش اپرای عروسکی «حافظ» در تالار وحدت حضور داشت، با اشاره به حمایت‌های مالی موسسه توسعه هنرهای معاصر، اداره کل هنرهای نمایشی و بنیاد فرهنگی هنری رودکی از اجرای این نمایش گفت: «از خودگذشتگی گروه تئاتر عروسکی «آران» هم در تولید این پروژه تاثیرگذار است. کل بودجه ما 250 میلیون تومان است که فقط دستمزد یک بازیکن فوتبال باشگاه درجه سه است که به تیم خودی گل می‌زند. اما ما داریم به دنیا گل می‌زنیم شرم‌آور نیست از یونسکو پول بگیریم؟!»
بهروز غریب‌پور اضافه کرد: «متاسفانه یاد گرفته‌ایم برای بزرگداشت مفاخری مانند فردوسی ، حافظ، سعدی، یک گروه موسیقی دعوت کنیم که خواننده‌اش فالش می‌خواند در حالی که در بزرگداشت فردوسی می‌توان اپرای عروسکی «رستم و سهراب» را اجرا کرد.»
این هنرمند تئاتر در ادامه صحبتش با اشاره به گروه پرتعداد تولیدکننده نمایش اپرای عروسکی «حافظ» گفت: «اگر من جای وزیر بودم، برابر بودجه اعلام شده به گروه «آران» پاداش می‌دادم. زیرا نمایشی را اجرا می‌کنیم که اثری ملی، فاخر، مرتبط با اسلام و ایران است همان چیزی که وزیر ارشاد بارها در سخنانش بر لزوم پرداختن به آن اشاره کرده است.»
وی اضافه کرد: «ما برای اجرای این اثر بودجه حداقلی داشته‌ایم، اما به خاطر همین هم 250 هزار بار خدا را شکر می‌کنم که حافظ روی صحنه می‌رود.»
غریب‌پور در این نشست در پاسخ به پرسشی درباره برگزاری رپرتوار آثار عروسکی گروه «آران» توضیح داد: «اگر مدیر بنیاد رودکی صدای ما را از طبقه بالا می‌شنوند، می‌دانند 7 ماه پیش برنامه رپرتوار را دادیم و منتظر اعلام نظر بنیاد هستیم، امیدواریم با حسن نیتی که دارند با پیشنهاد ما موافقت کنند.»
او درباره سخنان برخی از گروه‌های تئاتر عروسکی مبنی بر انحصاری شدن تالار فردوسی برای بهروز غریب‌پور گفت: «به روح خیلی اعتقاد دارم. سال 48 که دانشجو بودم صدها خواننده در تالار رودکی برنامه اجرا می‌کردند که امروز روحشان اینجاست و خودشان نیستند. مهم این است تالاری درست شد که آن‌ها ، ما و آیندگان در آن کار می‌کنیم. جایی که ما کار می‌کنیم اصطبل دانشکده افسری دوره رضاشاه بوده که بارها تغییر کاربری داده و حالا تالار «فردوسی» است.»
مدیرعامل پیشین خانه هنرمندان ایران و مدیر پیشین فرهنگسرای بهمن یادآور شد: «دوستان فراموش کرده‌اند، بهروز غریب‌پور در طول 30 سال فعالیتش نزدیک 17 سالن ساخته است. اگر امروز به خیلی از این سالن‌ها بروند دربان‌شان من را نمی‌شناسد چه رسد به مدیرانشان! حتی من را به خیلی از سالن‌ها راه نمی‌دهند. اگر امروز بخواهم در خانه هنرمندان ایران که از زمان مخروبه بودنش تا زمان ساخته شدنش حضور داشته‌ام و هشت سال مدیرش بوده‌ام، سخنرانی کنم باید از مدیرعاملش اجازه بگیرم!»
غریب‌پور اضافه کرد: «کسانی که فکر می‌کنند من برای خودم سالن ساخته‌ام کودکانه فکر می‌کنند. نگاهی که در آثار ما وجود دارد این است که بیاموزیم به مال و مقام دنیا دل نبندیم. گروه ما نزدیک به 40 نفر عضو دارد که هر زمان لازم باشد، همه جارو دستمان می‌گیریم و سالن را حفظ می‌کنیم.»
او با اشاره به سال‌های طولانی فعالیتش در تئاتر یادآور شد: «کارگردانی هستم که از 14 سالگی کار کرده‌ام. کسی حق ندارد به من سالن ندهد مگر اینکه کارم خوب نباشد. در این 3 سال که برای آماده کردن اپرای عروسکی «حافظ» وقت گذاشتم، می‌توانستم سالی یک بار کار کنم. از سوی دیگر این شیوه عروسکی نخی که من کار می‌کنم به دلیل سختی و مهارتی که لازم دارد، در دنیا منسوخ شده است.»
در ادامه این نشست بهروز غریب‌پور که از مهرماه سال گذشته در انتظار اجرای اپرای عروسکی «حافظ» است با خواندن بیتی از این شاعر گفت: «لحظه‌شماری می‌کنم حافظ روی صحنه بیاید و دغدغه سالیان من به گونه‌ای به اجرا برسد که هم لسان‌الغیب و هم ملت ایران که عاشق حافظ هستند، رضایت داشته باشند.»
این کارگردان با ارائه توضیحاتی درباره آهنگسازی این اثر نمایشی اضافه کرد: «با وجود همکاری‌های بسیار خوب با بهزاد عبدی در ساخت موسیقی دو نمایش اپرای عروسکی «عاشورا» و «مولوی»، اپرای عروسکی «حافظ» به گونه‌ای است که باید گام‌های بلندتری برای ساخت موسیقی آن برداشته شود. خوشبختانه در این اثر با آقای امیر پورخلجی که از پدیده‌های موسیقی ایران است آشنا شدم. او به رغم جوانی در زمینه موسیقی ایرانی بسیار توانمند است.»
غریب‌پور که برای ساخت این اثر به تعزیه ایران توجه ویژه‌ای داشته است در این زمینه توضیح داد: «تعزیه نوعی از اپرا است که ما در آن سابقه دیرینه داریم. در دوره قاجاریه امیرکبیر به گردآوری نسخ تعزیه می‌پردازد، اما این موضوع از دید تاریخ‌نگاران ما مغفول می‌ماند در حالی که تعزیه در دوره قاجار یکی از دوره‌های اوج خود را سپری می‌کند.»
او از گرایش هنرمندان ایرانی به اپراهای غربی اظهار تاسف کرد و گفت: «بعد از امیرکبیر گردآوری نسخه‌های تعزیه پیگیری نشد و بعدها علاقه‌مندان به اپرا به جای اینکه به سمت تعزیه بروند به سراغ غربی‌ها رفتند و متاسفانه هیچ یک از اپراهای ایرانی در میان مردم جا باز نکرده‌اند. »
غریب‌پور که در اجرای اپرای عروسکی «رستم و سهراب» با لوریس چکنوارایان همکاری کرده بود یادآور شد: «این مشکل در اپرای عروسکی «رستم و سهراب» وجود داشت، زیرا خوانش آوازها به شیوه غربی بود اما در کارهای بعدی‌مان چنین مشکلی نداشتیم.»
کارگردان اپراهای عروسکی «عاشورا» و «مولوی»، تلاش اول خود را احیای اپرا و در وهله بعد اجرای اپرا در امتداد تعزیه دانست و تاکید کرد: «سه اپرای «حافظ»، «مولوی» و «عاشورا» را نماینده بر حق اپرای ایرانی می‌داند.»
غریب‌پور در پاسخ به پرسشی درباره تجهیز تالار فردوسی که قرار است اپرای عروسکی «حافظ» در آن اجرا شود، گفت: «ما ایرانی‌ها ضرب‌المثلی بسیار خوبی داریم که «گنج در ویرانه است». این سعادت را داشتم ویرانه‌ها را آباد کنم. وقتی قرار بود اپرای عروسکی «رستم و سهراب» را اجرا کنم پیشنهاد شد در تالار وحدت تمرین و اجرا کنیم اما این پیشنهاد با آرزوهای من منافات داشت و دوست نداشتم کاری اجرا کنم که بعدها بایگانی شود.»
او توضیحاتی درباره تجهیز تالار فردوسی ارائه کرد و ادامه داد: «این تالار گرچه از وحدت کوچکتر است، اما از آن مجهزتر است. بودجه‌ای که به کارهای ما می‌دادند از سهم کارگردانی خودم همیشه چیزی برای تجهیز سالن کنار می‌گذاشتم. تجهیزات کارگاهی‌مان به گونه‌ای است که می‌توانیم از خارج از کشور سفارش بگیریم.»
به گفته کارگردان نمایش‌های «بینوایان» و «کلبه عمو تم» در حال حاضر سیستم نوری و صوتی تالار «حافظ» ارتقا پیدا کرده ، چیدمان صندلی‌ها عوض شده و بخش عمده‌ای از فضا آگوستیک شده است.
غریب‌پور در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه در اپرای عروسکی «حافظ» چه بخش‌هایی از زندگی این شاعر دیده می‌شود، گفت: «میان حافظ و شاه ابواسحاق رابطه عمیقی وجود داشته است. این شاه به مدت 12 سال حافظ را همراهی و حمایت کرده است. نمایش ما از لحظه‌ی حمله به فارس و قتل شاه ابواسحاق شروع می شود و تا مرگ حافظ ادامه پیدا می‌کند.»
وی ادامه داد: «تصوری که مردم از حافظ دارند با تماشای این اپرا اصلاح می‌شود، چرا که در مورد این شاعر افسانه‌سازی‌های بسیاری شده است.»
او در پاسخ به پرسشی درباره سفرهای بین‌المللی گروه تئاتر «آران» برای اجرای اپرای عروسکی «حافظ» در خارج از کشور توضیح داد: «گروه ما دعوت‌های متعددی دارد، اما هر بار که سفر می‌کنیم باید محموله‌ای چهار و نیم تنی حمل کنیم و اعضای گروهمان هم 30 نفر هستند که همه این‌ها کار را دشوار می‌کنند. فعلا برای حافظ سفری پیش‌بینی نکرده‌ایم اما اگر حمایت شویم اپرای عروسکی عاشورا را در یکی از بزرگترین جشنواره‌های دنیا در لهستان اجرا می‌کنیم.»
غریب‌پور در بخش دیگری از صحبتش درباره عروسک‌های اپرای عروسکی «حافظ» گفت: «عروسک‌های این اپرا با آثار قبلی‌مان متفاوت است. پیشنهاد می‌شد از همان عروسک‌های قبلی استفاده کنیم در حالی که یک عروسک شخصیت و کاراکتر دارد و نمی‌توان از عروسک رستم به جای حافظ استفاده کرد.»
در این نشست علی پاکدست که به مدت 14 سال با بهروز غریب‌پور همکاری می‌کند، این همکاری را مایه افتخار خود دانست و در پاسخ به این پرسش که چرا به طور مستقل کار نمی‌کند، گفت: «اجازه بدهید همین طور ادامه بدهیم.»
این هنرمند تئاتر عروسکی در پاسخ به این سخن که عده‌ای تالار فردوسی را تالار انحصاری گروه تئاتر «آران» می‌دانند توضیح داد: «اینکه عده‌ای فکر می‌کنند باید تالار فردوسی را چند منظوره کنند اشتباه بزرگی است، ما باید سالن‌های دیگر ایجاد کنیم. خیلی اشتباه است که برای ساختن چیزی چیز دیگری را خراب کنیم.»
همچنین امیر پورخلجی آهنگسازی که ساخت موسیقی این اثر را بر عهده دارد با ارائه توضیحاتی درباره همکاری دو ساله‌اش با گروه تئاتر عروسکی «آران» گفت: «تاخیر در اجرای این اثر موجب شد با دقت بیشتری کار کنیم و می‌توان گفت این اثر از هر جهت یک اتفاق جدید است.»
پورخلجی به پیشینه اپرای فارسی در ایران اشاره کرد و گفت: «آنچه ما مورد توجه قرار داده‌ایم بیشتر به شیوه آلمانی است. از سوی دیگر با یکسری مخالف‌خوان‌ها که در تعزیه فعالیت می‌کنند همکاری کرده‌ایم و از سازهای ایرانی هم بسیار بهره گرفته‌ایم.»
در ادامه تهمینه محمدی یکی از دستیاران کارگردان در توضیحات کوتاهی کشف استعدادهای جوان را یکی از ویژگی‌های اپرای عروسکی حافظ دانست و گفت: «برای موسیقی این اثر از حدود 90 خواننده تست گرفتیم و به جز صدای آشنای علیرضا قربانی نزدیک به سی صدای جدید می‌شنویم. »
به گفته او، کار ضبط این اپرا از آبان سال گذشته شروع شده و تا خرداد امسال ادامه داشته است.
در بخش پایانی این نشست بهروز غریب‌پور خطاب به مسئولان ارشاد استان فارس گفت: «به مسئولان ارشاد شیراز می‌گوییم آماده باشید ما 20 مهر برای بزرگداشت حافظ به شیراز می‌آییم تا هم به زیارت این شاعر برویم و هم به او نشان بدهیم که فرزندان ایران به یادش هستند.»
بهروز غریب‌پور سخنان خود را با خواندن غزلی از حافظ به پایان رساند.
58244
نظر شما