هر وقت می گوییم بیایند می آیند. هر وقت می گوییم حرفی بگویید می گویند. هر چه برای آنها می تراشیم با آن همراهی می کنند. اگر برخورد نجیبانه مردم نبود هدفمند کردن یارانه ها به نتیجه نمی رسید و مردم برای حفظ دستاوردهای پرهزینه هسته ای از پای می نشستند.
روز یک شنبه همه پروازهای تهران مشهد لغو شد. خیلی از پروازهای دیگر از مهرآباد به مقصد اهواز، شیراز، زاهدان، تبریز، کیش و...هم با تاخیرهای چندین و چند ساعته انجام شد.
مردمی که تا ساعت های پایانی روز یکشنبه در ترمینال های فرودگاه مهرآباد حضور داشتند و برای رسیدن به یک بلیط پس از لغو پروازهایشان تقلا میکردند آخر دست از پا دراز تر به سوی خانه هایشان روانه شدند. ایـــــــنــــــجـــــــا و ایــــــنــــــجــــــا
هیچ فردی اعتراضی نکرد و صدایی بلند نشد. همه فهمیده بودند که بد بودن شرایط جوی در اغلب مقاصد پروازی منجر به تاخیرهای طولانی، کنسل شدن و باطل شدن پروازها یکی پس از دیگری شده. همه هم توجیه بودند که نقص فنی هم دلیل دیگری است که باید برای تحمل تبعات آن خیلی صبور باشند.
آنهایی که یک ماه پیش برای روز 28 اسفند ماه بلیط هواپیما تهیه کرده بودند تا هنگام تحویل سال نو در کنار مضجع امام رضا(ع) باشند بدون اینکه به مقصد برسند به خانه برگشتند بدون اینکه آب از آب تکان بخورد.
حتی وقتی دوربین منِ خبرنگار از کیف بیرون آمد تا استیصال و ناراحتی مسافران به مقصد نرسیده را ثبت کند در حلقه مسئولان مرتبط و غیر مرتبط اسیر شد.
اما این جدیت جایی که باید خودنمایی می کرد وجود نداشت.
مسافرانی که بیش از 10 ساعت در فرودگاه پایتخت معطل شده بودند از سوی شرکت های هواپیمایی که بلیط آنها را در دست داشتند نه با یک لیوان پذیرایی شدند و نه از آنها عذرخواهی خشک و خالی شد. شاید این پرتوقعی بوده که شرکت های معظم هواپیمایی کشور آئین مشتری مداری را رعایت کنند. چرا که همیشه مشتری هست و مردم هستند که به آنها نیازمندند.
به خدا مردم نجیبی داریم که با بلیط باطل شده به خانه شان باز می گردند و آرزوی دیدن گنبد امام رضا(ع) هنگام حلول سال نو به دلشان می ماند. اما نه حرفی می زنند و نه هیچ شرکت هواپیمایی به آنها وعده پروازی فوق العاده می دهد و وقتی با «عصبانیت رو به جلوی» بعضی متصدیان باطل سازی بلیطها بدرقه می شوند سر به زیر می اندازند و دنبال در خروج می گردند.
توضیح درباره کاری که یک شرکت هواپیمایی برای مسافران روی زمین مانده اش می تواند یا نمی تواند انجام دهد کمترین کاری است که شرکت های معظم باید انجام می دادند. آنها حتی اگر با یک عذرخواهی ساده هم مردم را بدرقه می کردند خاطره خوبی را در ذهن مسافرانشان نقش می زدند. ظاهرا کسی نیست که این اصول ابتدایی به را به شرکت های هواپیمایی بگوید.
راستی چرا شخصیت های حقیقی و حقوقی سعی نمی کنند برای مشتریان و مخاطبان و... خود درباره آنچه نتوانسته اند یا نمی توانند انجام دهند توضیح داده و جایی که باید عذرخواهی کنند بگویند ببخشید!
نظر شما