از موارد مهمی که این روزها بسیار به آن اشاره می‌شود و در خبرها می‌خوانیم، کاهش سن اعتیاد و نگرانی بابت اعتیاد دانش‌آموزان است. این مقوله از مسائل مهمی است که با تلاش تنها یک یا دو نهاد درست نمی‌شود بلکه نیازمند تلاش گسترده و همه‌جانبه نهادهای گوناگون است.
آگاه‌سازی خانواده‌ها یکی از کارهای مهمی است که در این زمینه باید صورت بگیرد به این صورت که هم با آشنا شدن و آموختن طرز رفتار درست و فراهم سازی محیط خانوادگی سالم و به کار گیری شیوه‌های تربیتی صحیح از گرایش نوجوانان و جوانان به اعتیاد پیشگیری کنند و هم با علائم هشداردهنده آشنا شوند که به موقع بتوانند اگر خطری پیش آمد، آن را مهار و کنترل کنند. این آگاه‌سازی به ویژه از طریق رسانه‌های جمعی می‌تواند صورت بگیرد.
آموزش و پرورش نیز به نوبه خود در این زمینه می‌تواند تاثیر بسیار چشمگیری داشته باشد به طوری که به صورت هدفمند و کارشناسی‌شده آموزش‌های لازم در رابطه با استعمال دخانیات و مواد مخدر و مضراتی را که به همراه دارد را آغاز کند. آموزش مهارت‌های زندگی نیز در این زمینه بی‌تاثیر نیست چرا که وقتی نوجوان یاد نگرفته باشد به خواسته‌های نامعقول دیگران "نه" بگوید، در برابر انواع خطرها بی‌سلاح است و آسیب خواهد دید. این آموزش‌ها بهتر است از سنین کودکی و از پیش‌دبستانی و دبستان آغاز شود چرا که اگر شخصیت فرد طوری شکل گرفت که منفعل باشد و اهمیت قائل شدن به خود و ارزش‌های خود را یاد نگرفته باشد، دیگر به سختی می‌توان او را با این مباحث آشنا کرد.
اعتیاد از جمله مواردی است که هرچه توان وجود دارد باید در بخش پیشگیری به کار گرفته شود زیرا بعد از آن اگر فرد مبتلا شد دیگر باید چند برابر هزینه و وقت و انرژی که در بخش پیشگیری به کار گرفته می‌شد را به کار گرفت تا بتوان فرد مبتلا را به زندگی عادی بازگرداند.
در این زمینه نیاز است که به صورت مستقیم و غیرمستقیم کار انجام شود و تنها با حرف زدن و شعار دادن نمی‌توان کاری از پیش برد بلکه هم نیاز به برنامه ریزی پایه‌ای احساس می‌شود، هم نیاز به تخصیص دادن اعتبارات و هم کمک گرفتن از جامعه‌شناسان و آسیب‌شناسان و متخصصان این حوزه.
نکته مهم دیگری که نباید از آن غافل شد نقش مهم آمار و اطلاع‌رسانی صحیح است. هنگامی که آمار دقیقی از دانش‌آموزان معتاد وجود نداشته باشد چطور می‌توان میزان شیوع این آسیب را بررسی کرد و برای مقابله با آن اقدام کرد؟ هنگامی که آمارهای متناقضی وجود داشته باشد آیا می‌توان برنامه درستی پیش‌بینی و تدوین کرد؟ آیا با آماری که دقیق نباشد، می‌توان گفت این تعداد رو به کاهش است یا افزایش؟
*عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی
45234
نظر شما