فیلم عزیز تلاش کرده است یک خانواده‌ی معمولی ایرانی را در گوشه‌ای از ایران با جزییات و ویژگی‌های مرسومش تصویر کند و داستانش را بر پایه‌ی روابط خاص درون خانوادگی بنا کند. بازی‌های روان، تسلط بازیگران بر لهجه، استفاده‌ی درست و به‌اندازه از جغرافیا و ساختن چند لحظه‌ی تاثیرگذار از جمله امتیازات فیلم است.
توجه بیشتر به پرورش و پرداخت ایده اولیه، پخته‌تر کردن روابط، شخصیت‌پردازی و کنش و واکنش‌های کاراکترها در دل منطق داستان، تلاش بیشتر برای طراحی درستِ بحرانِ قصه و تمرکز بیشتر بر معماری فیلمنامه می‌توانست از «عزیز» فیلم بسیار بهتری بسازد. در هرحال در سه همکاری مشترک مجید توکلی و جمیله دارالشفایی «عزیز» تجربه بهتری از دو فیلم پیشین است و نهایتا فیلم گرمی از آب درآمده است. به عکسِ اغلب فیلم‌های این روزها می‌شود این فیلم را روی پرده دید و احساس خسران نکرد.
فیلم سینمایی «عزیز» عاشقانه‌ای متفاوت از مجید توکلی به تهیه‌کنندگی سیدعلی احمدی با نقش‌آفرینی تحسین برانگیز آزاده صمدی، روزبه حصاری، بهمن صادق حسنی، رضا عباسی، شیرین محسنی، عقیق بلوری و زنده‌یاد فاطمه محمدی این روزها در حال اکران در سینماهای سراسر کشور است.
نظر شما